۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
اين كتاب در واقع آداب و سنن و رفتار و رسوم پيامبر گرامى صلّىاللَّهعليهوآله مجموعهاى از اعمال واجب و مستحب است كه قسمت اعظم فقه و اخلاق اسلام را تشكيل مىدهد. | اين كتاب در واقع آداب و سنن و رفتار و رسوم پيامبر گرامى صلّىاللَّهعليهوآله مجموعهاى از اعمال واجب و مستحب است كه قسمت اعظم فقه و اخلاق اسلام را تشكيل مىدهد. | ||
خط ۶۶: | خط ۶۱: | ||
نكاتى كه در ترجمه حاضر لحاظ شده است، بدين قرار است: | نكاتى كه در ترجمه حاضر لحاظ شده است، بدين قرار است: | ||
#به جهت استفاده عموم از اين كتاب، آوردن متن عربى روايات ضرورى نمىنمود، لذا به ترجمه آنها اكتفا گرديد. | |||
#مؤلف گرامى نام منابع خود را ذكر نموده تا هم اعتبار كتاب محفوظ بماند و هم راه براى مراجعه محققان هموار باشد؛ اما در اين ترجمه نام منابع حذف شد، زيرا اعتماد خوانندگان عزيز بر نوشتار [[طباطبایی، محمدحسین|مرحوم علامه]] است. | |||
#يك مورد در اصل كتاب، و حدود ده- دوازده مورد در ملحقات يا عينا تكرارى بود و يا مضمون آنها تكرار شده بود كه آنها حذف شد؛ ولى شمارهها در متن به جاى نهاده شد تا براى كسانى كه بخواهند به اصل عربى كتاب مراجعه كنند، اشكالى پديد نيايد. | |||
#تعداد 23 روايت (377- 399) از ملحقات آداب دعا حذف شد، زيرا اولا دعاهاى آن حضرت منحصر به دعاهاى مذكور نيست و اگر بنا بر تتبع باشد، بايد همه دعاها ذكر شود و گر نه همان اندازه كه نقل شده كافى است و نقل اين دعاها بر حجم كتاب مىافزود و كتاب را به صورت كتاب دعا در مىآورد. ثانيا خود گردآورنده محترم نيز ترجمه آنها را ضرورى نديده و در چاپ خود به آن اقدام ننموده است. | |||
#بيشتر بيانات مؤلف رحمه اللَّه به پاورقى برده شده و با امضاى مؤلف از ساير پاورقىها مشخص گرديده است. | |||
#در اين ترجمه، ترجمه قبل مورد توجه قرار گرفته و در بسيارى موارد از الفاظ و تعابير آنكه زيبا و رسا به نظر مىرسيد، استفاده گرديده است. | |||
همچنين اشكالاتى كه در آن ترجمه رخ داده بود- و اندك هم نبود- بر طرف گرديد. مثلا در باب آداب معاشرت، روايت 61، عبارت آن اين است: و اذا جلس لم يحلّ حبوته حتّى يقوم جليسه، و چنين ترجمه شده: «وقتى رسول خدا صلّىاللَّهعليهوآله با كسى مىنشست تا او حضور داشت، حضرت لباس و زينت خود را از تن خارج نمىساخت.» در صورتى كه معناى صحيح آن چنين است: «وقتى رسول خدا صلّىاللَّهعليهوآله با كسى مىنشست تا او از مجلس بر نمىخاست آن حضرت هم بر نمىخاست و مجلس را ترك نمىكرد (چنان كه وقتى حضرتش با كسى دست مىداد تا طرف مقابل دست خود را نمىكشيد، آن حضرت دست خود را نمىكشيد).» | همچنين اشكالاتى كه در آن ترجمه رخ داده بود- و اندك هم نبود- بر طرف گرديد. مثلا در باب آداب معاشرت، روايت 61، عبارت آن اين است: و اذا جلس لم يحلّ حبوته حتّى يقوم جليسه، و چنين ترجمه شده: «وقتى رسول خدا صلّىاللَّهعليهوآله با كسى مىنشست تا او حضور داشت، حضرت لباس و زينت خود را از تن خارج نمىساخت.» در صورتى كه معناى صحيح آن چنين است: «وقتى رسول خدا صلّىاللَّهعليهوآله با كسى مىنشست تا او از مجلس بر نمىخاست آن حضرت هم بر نمىخاست و مجلس را ترك نمىكرد (چنان كه وقتى حضرتش با كسى دست مىداد تا طرف مقابل دست خود را نمىكشيد، آن حضرت دست خود را نمىكشيد).» |
ویرایش