طیب، سید عبدالحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

من چهارمين فرزند خانواده و اولين پسر آن بودم، به اين لحاظ آن گونه كه نقل مى‌كردند توجه مخصوص نزديكان به سوى من جلب شده بود.

هنگامى كه من سومين بهار زندگى خود را سپرى مى‌كردم، پدرم خانواده را براى سفر به كربلا و آستان بوسى مولا آماده مى‌كند، نزديكان با خود زمزمه داشتند كه او نذر داشته نام فرزند خود را عبدالحسين بگذارد و مى‌خواهد در اولين فرصت عبدرا به محضر مولا ببرد.

سفر به عتبات مقدسه با توجه به امكانات آن روز مشكلات زيادى داشت، به اين جهت پدر براى مراقبت از فرزند دلبند خويش، شخصى را اجير مى‌كند تا در طول مسافرت مراقب عبدالحسين باشد. آن مسافرت قريب دو ماه به طول مى‌انجامد، پس از بازگشت عبدالحسين، كودك چهار سالۀ آن روز، بسيارى از فقرات زيارت وارث و امين اللّه و بخشى از زيارت جامعۀ كبيره را بدون خطا از حفظ مى‌خواند.

نزديكان، آن روز حفظ زيارات را به هوش و حافظه خوب كودك منتسب مى‌كردند، اما حقير كه بعدها دعاى كميل، زيارت عاشورا، زيارت جامعۀ كبيره و زيارت چهارده معصوم را از حفظ مى‌خواندم و اكنون در اين 95 سال زندگى هنوز جزئيات آن سفر مقدس را به خوبى به ياد دارم، آن را جز عنايت الهى و تفضل مولا نمى‌دانم.