۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الإمام أبوالقاسم الشاطبي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'حافظ ابوعمرو دانی' به 'حافظ ابوعمرو دانی '
جز (جایگزینی متن - 'التيسير في القراءات السبع' به 'التيسير في القراءات السبع ') |
جز (جایگزینی متن - 'حافظ ابوعمرو دانی' به 'حافظ ابوعمرو دانی ') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
# قطعه الدالیة<ref>ر.ک: همان، ص43-47</ref> | # قطعه الدالیة<ref>ر.ک: همان، ص43-47</ref> | ||
از میان کتاب‌های مذکور، «حرز الأماني و وجه التهاني»، دارای اهمیت بالایی است و اکثر شهرت شاطبی به خاطر همین کتاب است.<ref>ر.ک: همان، ص83</ref> او در این اثر «[[كتاب التيسير في القراءات السبع|التيسير في القراءات السبع]] » حافظ ابوعمرو دانی را به لحاظ محتوایی ملاک کارش قرار داده و در واقع فی الجمله مطالب این کتاب را در قالب نظم بیان کرده است و اضافاتی بر آن دارد.<ref>ر.ک: همان، ص84</ref> شاطبی فکر سرایش این قصیده را در همان اندلس در سر می‌پرورانده و همان‌طور که ابن جزری برای عبدالله بن رشید فهری سبتی بیان کرده، ابتدای این قصیده در اندلس سروده شده و در قاهره تکمیل شده و به پایان رسیده است.<ref>ر.ک: همان، ص92</ref> افراد زیادی شاگرد او بوده و این قصیده را از وی نقل کرده‌اند. نویسنده 31 نفر از آنان را نام می‌برد که برخی از آنان عبارتند از: عبدالرحمن بن اسماعیل بن حداد، ابوالقاسم مصری قلیوبی عبدالرحمن بن سعید شافعی، ابوزید نفزی عبدالرحمن بن عبدالله بن مطرف بن ابوسهل بن یاسین، ابوالقاسم شافعی عبدالصمد بن سعید، معین‌الدین ابوالفضل بن ابوالمعالی مصری انصاری عبدالله بن محمد بن عبدالوارث معروف به ابن ازرق و ابن فاراللبن، ابوعمرو بن حاجب جمال‌الدین کردی عثمان بن عمر بن ابوبکر بن یونس و... .<ref>ر.ک: همان، ص93-111</ref> | از میان کتاب‌های مذکور، «حرز الأماني و وجه التهاني»، دارای اهمیت بالایی است و اکثر شهرت شاطبی به خاطر همین کتاب است.<ref>ر.ک: همان، ص83</ref> او در این اثر «[[كتاب التيسير في القراءات السبع|التيسير في القراءات السبع]] » [[دانی، عثمان بن سعید|حافظ ابوعمرو دانی]] را به لحاظ محتوایی ملاک کارش قرار داده و در واقع فی الجمله مطالب این کتاب را در قالب نظم بیان کرده است و اضافاتی بر آن دارد.<ref>ر.ک: همان، ص84</ref> شاطبی فکر سرایش این قصیده را در همان اندلس در سر می‌پرورانده و همان‌طور که ابن جزری برای عبدالله بن رشید فهری سبتی بیان کرده، ابتدای این قصیده در اندلس سروده شده و در قاهره تکمیل شده و به پایان رسیده است.<ref>ر.ک: همان، ص92</ref> افراد زیادی شاگرد او بوده و این قصیده را از وی نقل کرده‌اند. نویسنده 31 نفر از آنان را نام می‌برد که برخی از آنان عبارتند از: عبدالرحمن بن اسماعیل بن حداد، ابوالقاسم مصری قلیوبی عبدالرحمن بن سعید شافعی، ابوزید نفزی عبدالرحمن بن عبدالله بن مطرف بن ابوسهل بن یاسین، ابوالقاسم شافعی عبدالصمد بن سعید، معین‌الدین ابوالفضل بن ابوالمعالی مصری انصاری عبدالله بن محمد بن عبدالوارث معروف به ابن ازرق و ابن فاراللبن، ابوعمرو بن حاجب جمال‌الدین کردی عثمان بن عمر بن ابوبکر بن یونس و... .<ref>ر.ک: همان، ص93-111</ref> | ||
نویسنده، فصل پایانی را درباره شروحی که بر قصیده لامیه و دیگر قصاید شاطبی نوشته شده ذکر می‌کند. او 96 شرح و تعلیقه اصلی و 22 شرح جزئی بر شاطبیه را نام می‌برد و به‌صورت مختصر معرفی می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص143-198</ref> برخی دیگر نیز اضافاتی بر قصیده او دارند و در واقع تکمله بر کار او نوشته‌اند که 35 مورد از این موارد در این کتاب معرفی شده و بررسی می‌گردند. نویسنده سپس معارضات این اثر را نقل می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص202-225</ref> | نویسنده، فصل پایانی را درباره شروحی که بر قصیده لامیه و دیگر قصاید شاطبی نوشته شده ذکر می‌کند. او 96 شرح و تعلیقه اصلی و 22 شرح جزئی بر شاطبیه را نام می‌برد و به‌صورت مختصر معرفی می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص143-198</ref> برخی دیگر نیز اضافاتی بر قصیده او دارند و در واقع تکمله بر کار او نوشته‌اند که 35 مورد از این موارد در این کتاب معرفی شده و بررسی می‌گردند. نویسنده سپس معارضات این اثر را نقل می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص202-225</ref> | ||