۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بروجردی، منیرالدین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محمد باقر ' به 'محمدباقر'
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسن' به 'محمدحسن') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر ' به 'محمدباقر') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«شيخ منير‌الدين بروجردى» نوه دخترى [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزاى قمى]]، در 21 رجب 1269ق، برابر با 11 ارديبهشت 1232ش، در شهر بروجرد متولد شد. | «شيخ منير‌الدين بروجردى» نوه دخترى [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزاى قمى]]، در 21 رجب 1269ق، برابر با 11 ارديبهشت 1232ش، در شهر بروجرد متولد شد. | ||
بعد از اينكه مقدمات علوم را در بروجرد به پايان رسانيد، عازم اصفهان شد. پس از فراغت از سطوح، فقه و اصول را از محضر آيت‌الله شيخ | بعد از اينكه مقدمات علوم را در بروجرد به پايان رسانيد، عازم اصفهان شد. پس از فراغت از سطوح، فقه و اصول را از محضر آيت‌الله شيخ محمدباقراصفهانى مسجدشاهى بهرمند گرديد. سپس به عتبات عاليات عزيمت كرد و در شهر سامرا فقه و اصول را از محضر آيت‌الله ميرزا محمدحسن شيرازى كسب فيض نمود. پس از مدتى به اصفهان مراجعه فرمود و با كمال عزت، احترام، اقتدار و نفوذ بين مردم زيست. ايشان در مسجد ايلچى نماز جماعت برپا مى‌نمود و در منزل خود، مشغول تدريس علوم اسلامى گرديد. | ||
وى در اصفهان حوزه درس مهمى در فقه، اصول و رجال داشت و شاگردان زيادى پرورش داد كه برخى از آنان به مقام علمى برجسته‌اى رسيدند و نظر به اينكه خود ايشان از شيخ | وى در اصفهان حوزه درس مهمى در فقه، اصول و رجال داشت و شاگردان زيادى پرورش داد كه برخى از آنان به مقام علمى برجسته‌اى رسيدند و نظر به اينكه خود ايشان از شيخ محمدباقراصفهانى مسجدشاهى، سيد محمدباقرخوانسارى، سيد محمد هاشم چهارسوقى خوانسارى و شيخ زين العابدين مازندرانى اجازه‌هاى روايتى داشت، به برخى از علما نيز اجاره روايت داد كه از آن جمله هستند: 1- سيد احمد صفايى خوانسارى،2- شيخ مرتضى حجت فرزند شيخ جمال‌الدين اصفهانى مسجدشاهى، 3- شيخ محمدباقرايمانى اصفهانى، 4- شيخ محمد على فرزند زين‌العابدين يزدى، 5- سيد فخر‌الدين قمى (سيدى)، 6- [[بحرالعلوم، محمد|سيد محمد بحرالعلوم]] قزوينى، 7- شيخ ابوالقاسم قمى، 8- ميرزا محمود روضاتى اصفهانى. | ||
شايان ذكر است كه وى داراى كتابخانه مفصل و بى نظيرى در اصفهان بود و پس از ارتحال وى، به فرزندش شيخ اسماعيل منتقل شد كه با رحلت شيخ اسماعيل، كتابخانه نيز متفرق گرديده و از بين رفت. | شايان ذكر است كه وى داراى كتابخانه مفصل و بى نظيرى در اصفهان بود و پس از ارتحال وى، به فرزندش شيخ اسماعيل منتقل شد كه با رحلت شيخ اسماعيل، كتابخانه نيز متفرق گرديده و از بين رفت. | ||