۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ایوان کیفی، محمدتقی بن عبدالرحیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
شيخ | شيخ محمدتقى بن عبدالرحيم (محمد رحيم) تهرانى، ايوان كيفى ورامينى حائرى اصفهانى در حدود سال 1185 هجرى قمرى به دنيا آمد. | ||
پدرش مرحوم بيك (متوفاى 1217 قمرى) اهل ايوان كى يا ايوان كيف تهران و از بزرگان ايل استجلو يا استاجلو بوده و مدتى نيز والى آن منطقه بوده و سپس در اصفهان ساكن شده است. | پدرش مرحوم بيك (متوفاى 1217 قمرى) اهل ايوان كى يا ايوان كيف تهران و از بزرگان ايل استجلو يا استاجلو بوده و مدتى نيز والى آن منطقه بوده و سپس در اصفهان ساكن شده است. | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
مادرش دختر الله ويروى بيك بيگدلى از خوانين محترم کرمانشاه و خواهر زن آقا محمد على کرمانشاهى، ارشد پسران آقا محمد باقر [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] است و خواهرش همسر آقا احمد نوۀ [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] و صاحب كتاب مرآت الأحوال است. به همين مناسبت خانوادۀ مسجد شاهيان اصفهان با خانوادۀ امام جمعه‌هاى کرمانشاه خويشاوندى پيدا مى‌كنند. (به نقل از كتاب علماى اصفهان) | مادرش دختر الله ويروى بيك بيگدلى از خوانين محترم کرمانشاه و خواهر زن آقا محمد على کرمانشاهى، ارشد پسران آقا محمد باقر [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] است و خواهرش همسر آقا احمد نوۀ [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] و صاحب كتاب مرآت الأحوال است. به همين مناسبت خانوادۀ مسجد شاهيان اصفهان با خانوادۀ امام جمعه‌هاى کرمانشاه خويشاوندى پيدا مى‌كنند. (به نقل از كتاب علماى اصفهان) | ||
شيخ | شيخ محمدتقى از رؤساى علما و مجتهدين و بزرگان فقها و مدرسين و زاهدين زمان خود بود كه در فقه و اصول صاحب آرا و افكار مشهورى است. فقيهان و اصولى‌هاى بعد از او پيوسته پيرامون افكار و اقوال او به بحث و تحقيق پرداخته‌اند و از آنها متأثر گرديده‌اند. | ||
وى با همۀ علم و فضيلتى كه داشت در تمام عمر خود گرفتار ضعف و پريشانى و اختلال معاش بود، ولى با عفت و مناعت طبع زندگى مى‌كرد. | وى با همۀ علم و فضيلتى كه داشت در تمام عمر خود گرفتار ضعف و پريشانى و اختلال معاش بود، ولى با عفت و مناعت طبع زندگى مى‌كرد. | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
شيخ | شيخ محمدتقى اصفهانى در جوانى پس از تكميل مبادى و مقدمات همراه پدرش به عتبات عاليات مى‌رود. | ||
در كاظميه از سيد محسن اعرجى، معروف به محقق كاظمى، [[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی|صاحب الوافى]] (متوفاى 1227 قمرى) و در كربلا از محضر پر بركت درس استاد [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (متوفاى 1205 قمرى) و سيد على، صاحب كتاب [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]](متوفاى 1231 قمرى) استفاده نموده آنگاه به نجف اشرف مشرف گرديده و از درس علامۀ بحر العلوم و سيد محمد مهدى صاحب المصابيح (متوفاى 1212 قمرى) استفاده نمود. | در كاظميه از سيد محسن اعرجى، معروف به محقق كاظمى، [[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی|صاحب الوافى]] (متوفاى 1227 قمرى) و در كربلا از محضر پر بركت درس استاد [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (متوفاى 1205 قمرى) و سيد على، صاحب كتاب [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]](متوفاى 1231 قمرى) استفاده نموده آنگاه به نجف اشرف مشرف گرديده و از درس علامۀ بحر العلوم و سيد محمد مهدى صاحب المصابيح (متوفاى 1212 قمرى) استفاده نمود. | ||
| خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
او پس از وصول به مقام عالى اجتهاد در كسب اجازه از اعقاب خانواده در حدود سال 1220 به ايران مهاجرت كرد. شيخ | او پس از وصول به مقام عالى اجتهاد در كسب اجازه از اعقاب خانواده در حدود سال 1220 به ايران مهاجرت كرد. شيخ محمدتقى ابتدا به مشهد مقدس رضوى رفت و در خانۀ يكى از اعقاب خانوادۀ حاج ميرزا هدى، مشهور به شهيد ثالث مدت شش ماه ميهمان بود. سپس به يزد رفته و مدتى نيز در آنجا ماند، اما سرانجام به اصفهان رفت. | ||
در ابتداى ورود به اصفهان، در محلۀ احمدآباد رحل اقامت افكنده در مسجد ايلچى نماز مى‌خواند. پس از چندى به محلۀ واقع در جنوب غربى مسجد شاه نقل مكان كرده و تا آخر عمر در اين مسجد به اقامۀ جماعت و تدريس پرداخت و تا كنون نيز خاندان ايشان در آنجا ساكن بوده و به آقايان مسجد شاهى شهرت دارند. | در ابتداى ورود به اصفهان، در محلۀ احمدآباد رحل اقامت افكنده در مسجد ايلچى نماز مى‌خواند. پس از چندى به محلۀ واقع در جنوب غربى مسجد شاه نقل مكان كرده و تا آخر عمر در اين مسجد به اقامۀ جماعت و تدريس پرداخت و تا كنون نيز خاندان ايشان در آنجا ساكن بوده و به آقايان مسجد شاهى شهرت دارند. | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
خاندان شيخ | خاندان شيخ محمدتقى عموما اهل فضل بوده‌اند. [[کاشف‌الغطاء، جعفر بن خضر|شيخ جعفر كاشف الغطاء]] داراى چندين نفر داماد بوده كه همگى عالم و فقيه و از بزرگان دانشمندان زمان خود بوده‌اند و عبارتند از: شيخ محمدتقى اصفهانى، آقا سيد صدرالدين عاملى، آقا محمد باقر بن محمد باقر هزار جريبى، شيخ اسد الله بن اسماعيل كاظمينى صاحب كتاب مقابيس. | ||
شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در مورد خاندان شيخ | شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] در مورد خاندان شيخ محمدتقى اين چنين مى‌گويد: «آل صاحب حاشية بيت علم جليل في الأصفهان، يعد من أشرفها و أعرقها في الفضل. فقد نبغ فيه جمع فطاحل العلماء و رجال‌الدين الأفاضل، كما قضوا دوراً مهماً في خدمة الشريعة و ناولوا الرياسة العامة لا في الأصفهان فحسب، بل في إيران مطلقاً». | ||
==فرزندان== | ==فرزندان== | ||
فرزند او محمد باقر بن | فرزند او محمد باقر بن محمدتقى اصفهانى (متوفاى 1301 قمرى) از اعاظم علما و فقهاى زمان خود بود. او از شاگردان مبرز [[شيخ انصارى]] (متوفاى 1281 قمرى) و [[کاشف‌الغطاء، حسن|شيخ حسن بن جعفر كاشف الغطاء]] (متوفاى 1323 قمرى) و [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]] (متوفاى 1266 قمرى) مى‌باشد. او در مدت چهل سال امامت جماعت و تدريس در مسجد شاه اصفهان را عهده‌دار بود و از ابتداى اقامت در اصفهان به اقامۀ حدود و امر به معروف و نهى از منكر همت گماشت. | ||
در مجلس درس او شاگردانى همچون سيد اسماعيل صدر، محمد كاظم يزدى صاحب حاشيۀ مكاسب، [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعة اصفهانى]] و فرزندش | در مجلس درس او شاگردانى همچون سيد اسماعيل صدر، محمد كاظم يزدى صاحب حاشيۀ مكاسب، [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شيخ الشريعة اصفهانى]] و فرزندش محمدتقى بن محمد باقر حاضر مى‌شدند. ([[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 7 ص 26) | ||
شيخ | شيخ محمدتقى بن محمد باقر (متوفاى 1332 قمرى) معروف به آقا نجفى از بزرگان و مجتهدين زمان خود و صاحب كتابهاى أنوار العارفين، لب الأصول، بحر الأنوار و... مى‌باشد. | ||
همچنين شيخ محمد حسين بن محمد باقر اصفهانى (متوفاى 1308 قمرى) و شيخ محمد باقر بن شيخ | همچنين شيخ محمد حسين بن محمد باقر اصفهانى (متوفاى 1308 قمرى) و شيخ محمد باقر بن شيخ محمدتقى بن شيخ محمد باقر اصفهانى و شيخ اسماعيل بن محمد باقر بن شيخ محمدتقى اصفهانى از بزرگان علم و فضيلت در اين خاندان مى‌باشند. | ||
از ديگر بزرگان، شيخ رضا بن شيخ محمد حسين بن محمد باقر اصفهانى است كه [[آقا بزرگ تهرانى]] راجع به او اين چنين مى‌گويد «كان مجتهداً في الفقه، متبحراً في الأصول، متضلعاً في الفلسفة، خبيراً بالتفسير، بارعاً في الكلام و العلوم الرياضية». (مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 6 ص 165 به نقل از [[آقا بزرگ تهرانى]]) | از ديگر بزرگان، شيخ رضا بن شيخ محمد حسين بن محمد باقر اصفهانى است كه [[آقا بزرگ تهرانى]] راجع به او اين چنين مى‌گويد «كان مجتهداً في الفقه، متبحراً في الأصول، متضلعاً في الفلسفة، خبيراً بالتفسير، بارعاً في الكلام و العلوم الرياضية». (مستدركات [[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]] ج 6 ص 165 به نقل از [[آقا بزرگ تهرانى]]) | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
در بين اين خاندان زنان عالمه و با فضيلتى همچون سيده ربابه سلطان بيگم دختر سيد محمد على معروف به آقا مجتهد، دختر سيد صدرالدين عاملى، همسر محمد باقر بن | در بين اين خاندان زنان عالمه و با فضيلتى همچون سيده ربابه سلطان بيگم دختر سيد محمد على معروف به آقا مجتهد، دختر سيد صدرالدين عاملى، همسر محمد باقر بن محمدتقى اصفهانى، و همسر شيخ محمدتقى اصفهانى دختر عالمۀ كاشف الغطاء ديده مى‌شوند. | ||
==ديگر بزرگان== | ==ديگر بزرگان== | ||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
او در 15 شوال سال 1248 قمرى در سن شصت و اند سالگى دعوت حق را لبيك گفت. | او در 15 شوال سال 1248 قمرى در سن شصت و اند سالگى دعوت حق را لبيك گفت. | ||
بر بدن مطهر اين عالم ربانى، حجة الاسلام [[شفتی بیدآبادی، محمدباقر بن محمدتقی|سيد محمد باقر شفتى]] صاحب مطالع الأنوار (متوفاى 1260 قمرى) با جمع بسيار زيادى از مردم اصفهان نماز گذاردند و بدن مطهر ايشان در تكيۀ مادر شاهزاده كه بعدها به نام تكيۀ شيخ | بر بدن مطهر اين عالم ربانى، حجة الاسلام [[شفتی بیدآبادی، محمدباقر بن محمدتقی|سيد محمد باقر شفتى]] صاحب مطالع الأنوار (متوفاى 1260 قمرى) با جمع بسيار زيادى از مردم اصفهان نماز گذاردند و بدن مطهر ايشان در تكيۀ مادر شاهزاده كه بعدها به نام تكيۀ شيخ محمدتقى نيز خوانده شد در تخت فولاد به خاك سپرده شد. (محلى است كه يك زن گرجى بنام مريم كه مادر سيف الدوله حاكم اصفهان بوده براى مدفن خويش بنا نهاده است.) | ||
==مآخذ== | ==مآخذ== | ||