۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى'
جز (جایگزینی متن - 'مالدين' به 'مالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى') |
||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
كتاب «وقاية الأذهان و الالباب و لباب أصول السنة و الكتاب»، به زبان عربى، نوشته ابوالمجد، محمد رضا بن محمد حسين بن محمد باقر بن | كتاب «وقاية الأذهان و الالباب و لباب أصول السنة و الكتاب»، به زبان عربى، نوشته ابوالمجد، محمد رضا بن محمد حسين بن محمد باقر بن محمدتقى اصفهانى(متوفاى 1362ق)، است. | ||
اين كتاب، يكى از مهم‌ترين آثار اصولى است كه در دوره‌هاى اخير در علم اصول نگاشته شده است و شامل تحقيقات بديع و ابتكاراتى است كه در بسيارى از كتاب‌هاى اصولى ديده نمى‌شود و خلاصه و نتيجه افكار و ابداعات شيخ محمد رضا اصفهانى در اين كتاب متجلى شده است. | اين كتاب، يكى از مهم‌ترين آثار اصولى است كه در دوره‌هاى اخير در علم اصول نگاشته شده است و شامل تحقيقات بديع و ابتكاراتى است كه در بسيارى از كتاب‌هاى اصولى ديده نمى‌شود و خلاصه و نتيجه افكار و ابداعات شيخ محمد رضا اصفهانى در اين كتاب متجلى شده است. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
رموز و كنايات: | رموز و كنايات: | ||
در كتاب، از بعضى از اساتيد مؤلف، به وصف و كنايه تعبير شده است كه به بعضى از آنها اشاره مى‌شود: از استادش، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] به «سيدنا الأستاذ» يا «سيد الأستاذ» و از محقق خراسانى(قدس سره)، به «شيخ الأستاذ» و گاهی «صاحب الكفاية» و از [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ، به «سيد مشايخنا» و از استادش، سيد محمد كاظم طباطبايى، به «بعض أساتيذنا» و از حاج [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]](قدس سره)، به «صاحبنا العلامة» و از شيخ | در كتاب، از بعضى از اساتيد مؤلف، به وصف و كنايه تعبير شده است كه به بعضى از آنها اشاره مى‌شود: از استادش، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|سيد محمد فشاركى]] به «سيدنا الأستاذ» يا «سيد الأستاذ» و از محقق خراسانى(قدس سره)، به «شيخ الأستاذ» و گاهی «صاحب الكفاية» و از [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بزرگ، به «سيد مشايخنا» و از استادش، سيد محمد كاظم طباطبايى، به «بعض أساتيذنا» و از حاج [[حائری یزدی، عبدالکریم|شيخ عبدالكريم حائرى]](قدس سره)، به «صاحبنا العلامة» و از شيخ محمدتقى اصفهانى، صاحب [[هداية المسترشدين في شرح أصول معالم‌الدين|هداية المسترشدين]]، به «صاحب الهداية» تعبير مى‌كند. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||