پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


<div class="boxTitle"><big>'''[[موسوعة الإمام الجواد عليه‌السلام]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|آیت‌الله ميرزا محمدتقى شيرازى]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR01026J1.jpg|بندانگشتی|موسوعة الإمام الجواد عليه‌السلام|175px]]
[[پرونده:NUR00083.jpg|بندانگشتی|شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|175px]]


'''موسوعة الإمام الجواد عليه‌السلام''' توسط مؤسسه ولى عصر با نظارت [[خزعلی، ابوالقاسم|آیت‌الله خزعلى]]، نگارش یافته است.
'''محمدتقی بن محب‌علی شیرازی'''(۱۲۵۶-۱۳۳۸ق)، مشهور به '''میرزای دوم''' یا '''میرزای کوچک'''، از فقها و مراجع بزرگ شیعه، رهبر انقلاب بزرگ عراق ضد استعمار، صدور فتوای جهادیه و وجوب مبارزه با انگلستان
این مؤسسه، مجموعه‌اى مفصل در باره زندگانى ائمه معصومين را آغاز كرده كه تاكنون زندگى سه امام تدوين و منتشر شده است: موسوعة الامام الجوادعليه‌السلام در 2 جلد، [[موسوعة الإمام الهادي عليه‌السلام]] 4 جلدى و [[موسوعة الإمام العسكري عليه‌السلام]] 6 جلد.


مؤلفان اين مجموعه ها تمامى روايات مربوط به زندگى و آثار هر امام را به طور كامل جمع آورى و ارائه كرده‌اند.
او در سال ۱۲۵۶ق در شيراز به دنيا آمد. پدرش عالم صالح و عارف كامل ميرزا محب على شيرازى است.


در اين مجموعه آثار، عناوين بسيار جزئى شده و گاه ذيل يك عنوان تنها يكى دو خبر نقل شده است. البته روايات و اخبار، تجزيه شده و در قسمت مربوطه، فقط آنچه از روايت كه مرتبط با عنوان بوده، آورده شده است.
دوران كودكى را در زادگاهش گذراند و آنگاه پدرش او را براى فراگيرى علوم دينى به كربلا برد. محمد تقى، مقدمات علوم دينى را نزد مدرسان بزرگ كربلا همچون سيد على نقى طباطبايى (متوفاى 1249 ق) آموخت. پس از آن به درس [[اردکانی، محمدحسین|آیت‌الله فاضل اردكانى]] (1302 ق) از استوانه هاى علم اصول در آمد.


اين موسوعه ها مشتمل بر هيچ گونه تحليل و بررسى نيست و تنها به جمع آورى و نقل اخبار می‌پردازد. شيوه نقل هر خبر بر اساس نام مؤلف منبعى است كه آن را گزارش كرده و پس از نام مؤلف مانند [[شيخ مفيد]]، [[کشی، محمد بن عمر|كشى]] يا [[مجلسی، محمدباقر|مجلسى]] ، سلسله اسناد وى ذكر شده و در پاورقى آدرس كامل آن اثر آمده است.
سپس به همراه رفيق درس و بحث خود، [[فشارکی اصفهانی، محمد بن امیرقاسم|آیت‌الله فشاركى اصفهانى]]  به سامرا رفت و در درس [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|آیت‌الله ميرزا محمد حسن شيرازى (ميرزاى بزرگ)]]  شركت نمود و پس از چندى در شمار فاضل ترين شاگردان [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى بزرگ]] قرار گرفت و خود نيز به تدريس پرداخت. پس از درگذشت [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|آیت‌الله ميرزا محمد حسن شيرازى]] 1312ق جمع زيادى از شاگردان وى جذب حوزه درسى او گرديدند و از دانش ايشان بهره مى جستند. در همين ايام بود كه وى به ميرزاى دوم شهرت يافت.
پس از وفات آیت‌الله [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]]، آیت‌الله ميرزا محمد تقى شيرازى مرجع تقليد شيعيان جهان شد. محل سكونت اين زعيم بزرگ در شهر سامرا بود و از آنجا در جمادى الاول 1337ق به كربلا نقل مكان كرد. و چون به كربلا رسيد، مورد استقبال بى نظير مردم شهر قرار گرفت.


اين مجموعه ها مشتمل بر اخبار تاريخى و زندگى هر امام از آغاز تا رحلت و سپس نقل روايات و همچنين ذكر همه راويان و اصحاب آن بزرگوار است.
ميرزا گر چه در سن كهولت (88 سالگى) بود، ليكن روحيه‌اى بسيار عالى داست و آشكارا عليه انگلستان موضع گيرى مى كرد.
انقلاب سال 1920‌م عراق بر ضد انگلستان مرهون مبارزات و فتواهاى كوبنده ميرزا محمد تقى شيرازى است. ميرزا با وجود سن زياد و اشتغالات سياسى و اجتماعى هيچ گاه دست از تحقيق و برگزارى مجالس درس و بحث بر نمى داشت و از امور طلاب و حوزه علميه غافل نبود. او سعى مى كرد جريان مبارزه و اين گونه اشتغالات، فاصله‌اى ميان وى و طلاب علوم دينى به وجود نياورد.


بناى مؤلفان موسوعه‌ها بر آن است كه در موارد تكرار و اختلاف روايات، به قديمى ترين منبع مراجعه و متن خبر آن درج شود و بقيه موارد در پاورقى تذكر داده شود.
<div class="mw-ui-button">[[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|'''ادامه''']]</div>
 
<div class="mw-ui-button">[[موسوعة الإمام الجواد عليه‌السلام|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش