پرش به محتوا

فضائل الصحابة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۵۱: خط ۵۱:


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
مقدمه محقق دارای چهار فصل است. فصل اول به تعریف صحابه اختصاص یافته است. محقق، درباره تعریف «صحابه» می‌گوید: علما برای «صحابه» تعاریف زیادی مطرح کرده‌اند که بهترین آنها تعریف [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] است: صحابی کسی است که پیامبر را باورمندانه ملاقات نموده و مسلمان دیده از جهان فروبسته است<ref>مقدمه محقق، ج1، ص11</ref>
مقدمه محقق دارای چهار فصل است. فصل اول به تعریف صحابه اختصاص یافته است. محقق، درباره تعریف «صحابه» می‌گوید: علما برای «صحابه» تعاریف زیادی مطرح کرده‌اند که بهترین آنها تعریف [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] است: صحابی کسی است که پیامبر را باورمندانه ملاقات نموده و مسلمان دیده از جهان فروبسته است<ref>مقدمه محقق، ج1، ص11</ref>


محقق در ادامه این فصل به عدالت صحابه و ادله آن پرداخته است.
محقق در ادامه این فصل به عدالت صحابه و ادله آن پرداخته است.


فصل دوم به کتبی که درباره صحابه و فضایلشان نگاشته شده است اختصاص یافته است. در این فصل تعداد زیادی از نویسندگان را برمی‌شمارد که در موضوع صحابه کتاب نگاشته‌اند. اولین آنها محمد بن سعد بن منیع (168-230ق) است و آخرین نفری که محقق از آنها یاد می‌کند [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانی، احمد بن علی|[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانی]] (773-852ق) است.
فصل دوم به کتبی که درباره صحابه و فضایلشان نگاشته شده است اختصاص یافته است. در این فصل تعداد زیادی از نویسندگان را برمی‌شمارد که در موضوع صحابه کتاب نگاشته‌اند. اولین آنها محمد بن سعد بن منیع (168-230ق) است و آخرین نفری که محقق از آنها یاد می‌کند [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانی، احمد بن علی|[[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] عسقلانی]] (773-852ق) است.


فصل سوم به زندگی‌نامه [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و آثار او اختصاص یافته است.
فصل سوم به زندگی‌نامه [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و آثار او اختصاص یافته است.
خط ۷۰: خط ۷۰:
# افزوده‌های ابوبکر قطیعی شاگرد عبدالله از مشایخ خود، به‌غیر‌از عبدالله: ۴۶۸ روایت<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>
# افزوده‌های ابوبکر قطیعی شاگرد عبدالله از مشایخ خود، به‌غیر‌از عبدالله: ۴۶۸ روایت<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>


جلد اول کتاب با فضایل خلیفه اول آغاز می‌شود و با ذکر قسمتی از فضایل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] پایان می‌پذیرد.
جلد اول کتاب با فضایل خلیفه اول آغاز می‌شود و با ذکر قسمتی از فضایل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] پایان می‌پذیرد.


جلد دوم با ادامه فضایل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] شروع می‌شود.
جلد دوم با ادامه فضایل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین(ع)]] شروع می‌شود.


در این جلد بعد از ذکر فضایل عشره مبشره، روایاتی در فضائل فاطمه زهرا(س)، حسنین(ع)، همسران پیامبر(ص) و برخی دیگر از صحابه، برخی از اقوام و قبایل همچون بنی غفار و اسلم، اهل شام و یمن آمده است. کتاب با روایاتی در فضیلت عمرو بن عاص، معاویه، عباس بن عبدالمطلب و عبدالله بن عباس به پایان می‌رسد.
در این جلد بعد از ذکر فضایل عشره مبشره، روایاتی در فضائل فاطمه زهرا(س)، حسنین(ع)، همسران پیامبر(ص) و برخی دیگر از صحابه، برخی از اقوام و قبایل همچون بنی غفار و اسلم، اهل شام و یمن آمده است. کتاب با روایاتی در فضیلت عمرو بن عاص، معاویه، عباس بن عبدالمطلب و عبدالله بن عباس به پایان می‌رسد.
خط ۷۸: خط ۷۸:
در این کتاب احادیث از حیث صحت و ضعف به چند قسم تقسیم می‌شوند: برخی از آنها صحیح، برخی حسن، تعدادی ضعیف و شماری از آنها در نهایت ضعف قرار دارند و این نوع از روایات فقط در این کتاب [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] نیست، بلکه در کتبی چون مسند نیز شیوه مؤلف چنین بوده است؛ لذا [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] درباره احادیث کتاب مسند گفته است: در کتاب مسند قصدم بر این بوده که احادیث مشهور را گردآوری کنم و چنین نبوده است که فقط به احادیث صحیح اکتفا نمایم؛ والا اگر چنین بود در مسند فقط به مسائل جزئی پرداخته می‌شد<ref>ر.ک: محمودی، محمدکاظم، ص32</ref>
در این کتاب احادیث از حیث صحت و ضعف به چند قسم تقسیم می‌شوند: برخی از آنها صحیح، برخی حسن، تعدادی ضعیف و شماری از آنها در نهایت ضعف قرار دارند و این نوع از روایات فقط در این کتاب [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] نیست، بلکه در کتبی چون مسند نیز شیوه مؤلف چنین بوده است؛ لذا [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] درباره احادیث کتاب مسند گفته است: در کتاب مسند قصدم بر این بوده که احادیث مشهور را گردآوری کنم و چنین نبوده است که فقط به احادیث صحیح اکتفا نمایم؛ والا اگر چنین بود در مسند فقط به مسائل جزئی پرداخته می‌شد<ref>ر.ک: محمودی، محمدکاظم، ص32</ref>


هرچند روایات این کتاب از حیث سند گوناگون است، لکن سیره علمای عامه بر این بوده که احادیث این کتاب را اخذ کرده و در کتب خود ذکر کرده‌اند؛ کسانی چون [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، حسکانی، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]]، محب طبری، مزی، ابن ابی‌الحدید، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، [[ابن بطریق، یحیی بن حسن|ابن بطریق]] و...<ref>ر.ک: همان، ص32 و 33</ref>
هرچند روایات این کتاب از حیث سند گوناگون است، لکن سیره علمای عامه بر این بوده که احادیث این کتاب را اخذ کرده و در کتب خود ذکر کرده‌اند؛ کسانی چون [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، [[خطیب بغدادی، احمد بن علی|خطیب بغدادی]]، حسکانی، [[ابن عساکر، علی بن حسن|ابن عساکر]]، محب طبری، مزی، ابن ابی‌الحدید، [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، [[ابن بطریق، یحیی بن حسن|ابن بطریق]] و...<ref>ر.ک: همان، ص32 و 33</ref>


عموما روش محدثان شیعه و سنی همواره چنین بوده است که دقت و احتیاطی را که در خصوص روایات فقهی و حلال و حرام تکلیفی اعمال می‌کنند، در مواجهه با روایات غیر فقهی، اعم از روایات مربوط به فضائل، روایات اخلاقی و... اعمال نمی‌کنند و سخت‌گیری کمتری از خود نشان می‌دهند. فقیهان نیز درخصوص روایات سنن احکام مستحبی به قاعده «تسامح در ادله سنن» تمسک می‌جویند. [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] نیز همچون دیگر محدثین از این شیوه تبعیت کرده است. اما در خصوص روایات فضائل، وی اگر هم از چنین شیوه‌ای پیروی کرده باشد بدان معنی نیست که روایات آن بالجمله و همگی ضعیف باشند یا همه آنها بی‌عیب و صحیح قلمداد شوند<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>
عموما روش محدثان شیعه و سنی همواره چنین بوده است که دقت و احتیاطی را که در خصوص روایات فقهی و حلال و حرام تکلیفی اعمال می‌کنند، در مواجهه با روایات غیر فقهی، اعم از روایات مربوط به فضائل، روایات اخلاقی و... اعمال نمی‌کنند و سخت‌گیری کمتری از خود نشان می‌دهند. فقیهان نیز درخصوص روایات سنن احکام مستحبی به قاعده «تسامح در ادله سنن» تمسک می‌جویند. [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] نیز همچون دیگر محدثین از این شیوه تبعیت کرده است. اما در خصوص روایات فضائل، وی اگر هم از چنین شیوه‌ای پیروی کرده باشد بدان معنی نیست که روایات آن بالجمله و همگی ضعیف باشند یا همه آنها بی‌عیب و صحیح قلمداد شوند<ref>طباطبایی یزدی، محمد</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش