۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'بعليهالسلا' به 'ب عليهالسلا') |
جز (جایگزینی متن - 'ابى طالب' به 'ابىطالب') |
||
خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
مؤلف كتاب مذكور به دليل ذهنيت اسطورهاى، جز داستاننويسى و خرافات از تاريخ چيزى نفهميده و كتابش را بر اساس روايات وهب بن منبه و عبيد بن شريه استوار كرده است. در حالى كه مسعودى با نقل اين گونه داستانها به جامعه پذيرى آنها توجه داده و برخى از آنها را نقد كرده است. گر چه نقل برخى خرافات در روايات مسعودى، اشعار به پذيرش آنها دارد ولى روشمند و علمى بودن كتاب را نمىكاهد. | مؤلف كتاب مذكور به دليل ذهنيت اسطورهاى، جز داستاننويسى و خرافات از تاريخ چيزى نفهميده و كتابش را بر اساس روايات وهب بن منبه و عبيد بن شريه استوار كرده است. در حالى كه مسعودى با نقل اين گونه داستانها به جامعه پذيرى آنها توجه داده و برخى از آنها را نقد كرده است. گر چه نقل برخى خرافات در روايات مسعودى، اشعار به پذيرش آنها دارد ولى روشمند و علمى بودن كتاب را نمىكاهد. | ||
همچنين «اثبات الوصية للامام على بن | همچنين «اثبات الوصية للامام على بن ابىطالب عليهالسلام»؛، در دو بخش تأليف شده است. در بخش اول با مطالبى از عقل و سپاهيانش، تاريخ انبيا را از هبوط آدم(ع) تا رسالت پيامبر خدا(ص) مورد مطالعه قرار داده است. در اين مطالعات بجاى ارائه سند از لفظ «روى» استفاده كرده ولى در بخش دوم به ويژه مباحث مربوط به امامان سند ارائه داده است. نمونهاى از اين اسناد در دو كتاب مروج الذهب و التنبيه و الاشراف نيامده و همين امر موجب شده تا عدهاى گمان كنند كتاب از مؤلف ديگرى است به ويژه كه شيوۀ تأليف و سبك نگارش آن نيز با ديگر نوشتههاى مسعودى سازگارى ندارد. با اين حال وجود كتابهاى زياد براى مسعودى در مسألۀ امامت پذيرش انتساب اين كتاب به مسعودى را آسانتر مىكند. | ||
ویرایش