۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كلیات فخرالدین عراقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'مالدين' به 'مالدين') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
ديوان عراقى حدود پنج هزار بيت از قصيده و غزل و تركيب و ترجيع و ترانه و قطعه و مثنوى دارد كه به اهتمام مرحوم نفيسى در سال 1335ش به طبع رسيده است. عشّاق نامه‌ى عراقى تركيبى است، از مثنوى و غزل و مجموعاً شامل 1063 بيت است و به «ده نامه» نيز معروف است كه به نام شمس‌الدين محمد صاحب ديوان جوينى بين سال‌هاى 680-683ق و بر وزن حديقه‌ى سنائى سروده و به او تقديم نموده است. اين منظومه شامل ده فصل و هر فصل مشتمل بر مثنوى و غزل درباره‌ى مبحثى از عرفان است و بعدها منشاء ايجاد منظومه‌هايى بنام «ده نامه» گرديد. اثر معروف ديگرى كه در كتاب آمده است، «لمعات» است كه به ظن غالب در قونيه بعد از حضور در مجلس [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نگارش يافته؛ ولى شيوه‌ى نگارش آن بيشتر از «سوانح العشاق» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] | ديوان عراقى حدود پنج هزار بيت از قصيده و غزل و تركيب و ترجيع و ترانه و قطعه و مثنوى دارد كه به اهتمام مرحوم نفيسى در سال 1335ش به طبع رسيده است. عشّاق نامه‌ى عراقى تركيبى است، از مثنوى و غزل و مجموعاً شامل 1063 بيت است و به «ده نامه» نيز معروف است كه به نام شمس‌الدين محمد صاحب ديوان جوينى بين سال‌هاى 680-683ق و بر وزن حديقه‌ى سنائى سروده و به او تقديم نموده است. اين منظومه شامل ده فصل و هر فصل مشتمل بر مثنوى و غزل درباره‌ى مبحثى از عرفان است و بعدها منشاء ايجاد منظومه‌هايى بنام «ده نامه» گرديد. اثر معروف ديگرى كه در كتاب آمده است، «لمعات» است كه به ظن غالب در قونيه بعد از حضور در مجلس [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] نگارش يافته؛ ولى شيوه‌ى نگارش آن بيشتر از «سوانح العشاق» [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] متأثر است. كتاب در بيان مراتب عشق است و مشتمل بر يك مقدمه و بيست و هشت لمعه است. | ||
== گزارش محتوا== | == گزارش محتوا== | ||
| خط ۱۹۴: | خط ۱۹۴: | ||
رساله‌ى لمعات: | رساله‌ى لمعات: | ||
لمعات كتابى است در بيان مراتب عشق. عراقى اين كتاب را در قونيه و در محضر [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] به رشته‌ى تحرير درآورده است؛ ولى طرح انديشه‌ى نگارش آن مشخصاً از مدّت‌ها قبل در ذهن خلاّق عراقى جاى داشته است. كتاب بيشتر از سوانح العشاق [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] | لمعات كتابى است در بيان مراتب عشق. عراقى اين كتاب را در قونيه و در محضر [[صدرالدین قونیوی، محمد بن اسحاق|صدرالدين قونوى]] به رشته‌ى تحرير درآورده است؛ ولى طرح انديشه‌ى نگارش آن مشخصاً از مدّت‌ها قبل در ذهن خلاّق عراقى جاى داشته است. كتاب بيشتر از سوانح العشاق [[غزالی، احمد بن محمد|احمد غزالى]] متأثر است. اينك به محتواى كتاب اشاره مى‌كنيم: | ||
لمعه‌ى اوّل: اشتقاق عاشق و معشوق از عشق است. عشق از روى معشوقى آينه‌ى عاشقى آمد تا در وى مطالعه جمال خود كند و از روى عاشقى آينه‌ى معشوق آمد تا در او اسماء و صفات خود بيند. | لمعه‌ى اوّل: اشتقاق عاشق و معشوق از عشق است. عشق از روى معشوقى آينه‌ى عاشقى آمد تا در وى مطالعه جمال خود كند و از روى عاشقى آينه‌ى معشوق آمد تا در او اسماء و صفات خود بيند. | ||
| خط ۲۵۷: | خط ۲۵۷: | ||
مرحوم استاد نفيسى از سه نسخه در تصحيح كتاب سود جسته‌اند كه عبارتند از: | مرحوم استاد نفيسى از سه نسخه در تصحيح كتاب سود جسته‌اند كه عبارتند از: | ||
الف- سفينه‌اى شامل اشعار اميرخسرو دهلوى و حافظ شيرازى و سلمان ساوجى و بساطى سمرقندى و فخرالدين‌عراقى و ابن‌يمين و [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] | الف- سفينه‌اى شامل اشعار اميرخسرو دهلوى و حافظ شيرازى و سلمان ساوجى و بساطى سمرقندى و فخرالدين‌عراقى و ابن‌يمين و [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] و مناظره‌ى اطعمه‌ى شيرازى و اشعار نظامى و قسمتى از لمعات عراقى به خط على بن [[حکیم ترمذی، محمد بن علی|حكيم ترمذى]] كه آن را در ظهر پنج شنبه غره محرّم 836ق به پايان رسانيده است. | ||
ب- مجموعه‌اى شامل مقدمه‌ى ديوان و لمعات و ده نامه يا عشاق نامه و ديوان عراقى كه مربوط به اوايل قرن نهمق در تركيه است. | ب- مجموعه‌اى شامل مقدمه‌ى ديوان و لمعات و ده نامه يا عشاق نامه و ديوان عراقى كه مربوط به اوايل قرن نهمق در تركيه است. | ||