۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الخلافة المغتصبه أزمة تاريخ أم أزمة مؤرخ: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - '....<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب به سعیده (ام‌حیدر) تقدیم شده است و دارای مقدمه، مدخل، محتوای مطالب در سه فصل، خاتمه، مصادر کتاب و فهرست مطالب است. | کتاب به سعیده (ام‌حیدر) تقدیم شده است و دارای مقدمه، مدخل، محتوای مطالب در سه فصل، خاتمه، مصادر کتاب و فهرست مطالب است. | ||
نویسنده به هفتادونه منبع، ارجاع داده است که از جمله آنها نزهة المجالس، نهج‌البلاغة، [[مروج الذهب و معادن الجوهر]] [[مسعودی، علی بن حسین|مسعودی]]، المناقب خوارزمی، فتح الباري في شرح صحيح البخاري، الغدير في الكتاب و السنة و الأدب، فصل الأصول الإسلامية في نظرية [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]] | نویسنده به هفتادونه منبع، ارجاع داده است که از جمله آنها نزهة المجالس، نهج‌البلاغة، [[مروج الذهب و معادن الجوهر]] [[مسعودی، علی بن حسین|مسعودی]]، المناقب خوارزمی، فتح الباري في شرح صحيح البخاري، الغدير في الكتاب و السنة و الأدب، فصل الأصول الإسلامية في نظرية [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]] السياسية، [[الطبقات الكبری (دار الكتب العلمية)|الطبقات الكبری]]، صحاح [[صحيح البخاري|بخاری]]، مسلم و ترمذی، [[سنن ابن ماجة|سنن ابن ماجه]]، نسائی، ابی‌داود و بیهقی، دلائل النبوة، ربيع الأبرار، [[تاریخ بغداد]] خطیب بغدادی، تاريخ الخلفاء [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]]، و تاریخ‌های [[ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]]، [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]]، طبری، [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]]، یعقوبی، تفسير الخازن، [[التفسير الكبير (فخر رازی)|التفسير الكبير]] فخر رازی، تفسير الجلالين [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] و تفسیرهای طبری و [[ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن کثیر]] و... هستند. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
وی مسلمانان را به روی‌آوردن به روش تحقیقی به هدف دستیابی به حقیقت اسلامی دعوت می‌کند و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را مثال می‌زند که بااینکه بزرگان فقه اسلامی زیر دست او پرورش یافته‌اند، اما در میان مسلمانان (اهل سنت) از کسان دیگری به‌عنوان بزرگان فقه نام می‌برند. او شیعه را «رافضی» خواندن، ناشی از عناد و عدم بحث استدلالی می‌داند و می‌گوید این عناد تا حدی بود که در دولت‌های بنی‌امیه و بنی‌عباس شیعیان را فقط به جرم تشیعشان اعدام می‌کردند و شامیان علی(ع) را بر منبرهایشان لعن می‌نمودند؛ درحالی‌که او را از نزدیک ندیده بودند و اگر یک شامی به کوفه می‌آمد و از علی(ع) می‌پرسید و می‌گفتند او در مسجد است، باعث تعجبش بود و می‌پرسید مگر علی(ع) نماز هم می‌خواند؟.<ref>ر.ک: همان، ص11-13</ref> | وی مسلمانان را به روی‌آوردن به روش تحقیقی به هدف دستیابی به حقیقت اسلامی دعوت می‌کند و [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را مثال می‌زند که بااینکه بزرگان فقه اسلامی زیر دست او پرورش یافته‌اند، اما در میان مسلمانان (اهل سنت) از کسان دیگری به‌عنوان بزرگان فقه نام می‌برند. او شیعه را «رافضی» خواندن، ناشی از عناد و عدم بحث استدلالی می‌داند و می‌گوید این عناد تا حدی بود که در دولت‌های بنی‌امیه و بنی‌عباس شیعیان را فقط به جرم تشیعشان اعدام می‌کردند و شامیان علی(ع) را بر منبرهایشان لعن می‌نمودند؛ درحالی‌که او را از نزدیک ندیده بودند و اگر یک شامی به کوفه می‌آمد و از علی(ع) می‌پرسید و می‌گفتند او در مسجد است، باعث تعجبش بود و می‌پرسید مگر علی(ع) نماز هم می‌خواند؟.<ref>ر.ک: همان، ص11-13</ref> | ||
او می‌نویسد این کتاب گفتگویی است در حد توان در بازبینی قضایای مهمی که در تاریخ اسلامی مورد غفلت یا عناد واقع شده است؛ قضایایی که ذهن مسلمانان همواره درگیر آنها بوده و به جواب منطقی و کاملی درباره آن دست نیافته‌اند و چون امامت و موضوعات مربوط به آن کلید تمام درگیری‌های بین مسلمانان بوده است، بیشتر همتم را روی این بحث می‌گذارم و مباحثم را با محوریت امامت و از دریچه تاریخ پی می‌گیرم. لذا بیان قواعد در نوع رویکرد تاریخی ضروری می‌نماید. همچنین شیوه من این است که در موارد تداخل و ناسازگاری موارد تاریخی به نص نبوی رجوع کنم. چون سقیفه کانون موارد پنهان در امت اسلامی است، سخن را از شرایط سقیفه آغاز می‌کنم و تلاش می‌کنم مجرای این امر را نشان دهم تا دوباره به بحث سقیفه برگردم؛ زیرا سقیفه به‌مثابه ایستگاهی ضروری برای فهم حقیقی سیره نبوی و همچنین ایضاح تاریخ خلافت و خلفا است. پس از این امر، توضیحی درباره کلمه راشدین در خلفای راشدین می‌دهم تا حقیقت موضوع آن را روشن کنم و ارتباط معنایی این کلمه با صحبت و صحابه را بیان کنم. سپس به قضایایی خواهم پرداخت که بر آنها نام اصنام (بت‌ها) گذاشته‌ام؛ مباحث جنجال‌برانگیز بین شیعه و سنی که ضروری است از بین بروند. لازم به ذکر است که پیش از سقیفه هم مباحث این چنینی وجود داشته است؛ یعنی سقیفه به مرحله پس از وفات پیامبر اکرم(ص) مربوط است و پیش از آن در جاهایی مثلا ماجرای فتح مکه نیز موارد مهم تاریخی مسلمانان کلید خورده است؛ زیرا در فتح مکه جمعیت زیادی اسلام آوردند و چارچوب جدیدی در اسلام پدید آمد؛ چارچوبی که منافقان نیز داخل آن شدند. پس از مباحث مذکور، به بحث امامت می‌پردازم و به سخن [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]] | او می‌نویسد این کتاب گفتگویی است در حد توان در بازبینی قضایای مهمی که در تاریخ اسلامی مورد غفلت یا عناد واقع شده است؛ قضایایی که ذهن مسلمانان همواره درگیر آنها بوده و به جواب منطقی و کاملی درباره آن دست نیافته‌اند و چون امامت و موضوعات مربوط به آن کلید تمام درگیری‌های بین مسلمانان بوده است، بیشتر همتم را روی این بحث می‌گذارم و مباحثم را با محوریت امامت و از دریچه تاریخ پی می‌گیرم. لذا بیان قواعد در نوع رویکرد تاریخی ضروری می‌نماید. همچنین شیوه من این است که در موارد تداخل و ناسازگاری موارد تاریخی به نص نبوی رجوع کنم. چون سقیفه کانون موارد پنهان در امت اسلامی است، سخن را از شرایط سقیفه آغاز می‌کنم و تلاش می‌کنم مجرای این امر را نشان دهم تا دوباره به بحث سقیفه برگردم؛ زیرا سقیفه به‌مثابه ایستگاهی ضروری برای فهم حقیقی سیره نبوی و همچنین ایضاح تاریخ خلافت و خلفا است. پس از این امر، توضیحی درباره کلمه راشدین در خلفای راشدین می‌دهم تا حقیقت موضوع آن را روشن کنم و ارتباط معنایی این کلمه با صحبت و صحابه را بیان کنم. سپس به قضایایی خواهم پرداخت که بر آنها نام اصنام (بت‌ها) گذاشته‌ام؛ مباحث جنجال‌برانگیز بین شیعه و سنی که ضروری است از بین بروند. لازم به ذکر است که پیش از سقیفه هم مباحث این چنینی وجود داشته است؛ یعنی سقیفه به مرحله پس از وفات پیامبر اکرم(ص) مربوط است و پیش از آن در جاهایی مثلا ماجرای فتح مکه نیز موارد مهم تاریخی مسلمانان کلید خورده است؛ زیرا در فتح مکه جمعیت زیادی اسلام آوردند و چارچوب جدیدی در اسلام پدید آمد؛ چارچوبی که منافقان نیز داخل آن شدند. پس از مباحث مذکور، به بحث امامت می‌پردازم و به سخن [[ابن خلدون، عبدالرحمن بن محمد|ابن خلدون]] در کتاب تاریخش در این‌باره پاسخ خواهم داد.<ref>ر.ک: همان، ص13-15</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||