۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در تاريخ گيلان، اصطلاحات محلى زيادى نيز به كار رفته است، مقصود از اصطلاحات محلى لغاتى است كه براى مفاهيم معينى در محل محدودى به كار مىرود. پارهاى از اين اصطلاحات، به زبان محلى گيلان و پارهاى از آنها اصطلاحات زمان محدود و معينى است. | در تاريخ گيلان، اصطلاحات محلى زيادى نيز به كار رفته است، مقصود از اصطلاحات محلى لغاتى است كه براى مفاهيم معينى در محل محدودى به كار مىرود. پارهاى از اين اصطلاحات، به زبان محلى گيلان و پارهاى از آنها اصطلاحات زمان محدود و معينى است. | ||
فومنى در اين كتاب نسبت به خان احمدخان به احترام ياد كرده و از ذكر واژهها معمول منابع اين دوره نسبت به وى و حتى ديگر رهبران قيامها خوددارى ورزيده است. اگر چه مؤلف خود از افراد دستگاه ادارى دولت صفوى بوده و گرايشات خود را در سرار كتاب عيان ساخته است؛ ولى با انتساب زمينههاى قيامها به سوء سياست و عملكرد حاكمان مناطق تا حدود زيادى كوشيده است، ضمن انعكاس اوضاع سياسى، اجتماعى و اقتصادى گيلان، پرده از واقعيات مسلم آن روز بردارد و همان طور كه [[زرینکوب، عبدالحسین|دكتر زرينكوب]] يادآور شده است، عبدالفتاح در ذكر سالها و استفاده از واژهها گاه گاهى اشتباه نموده و دقت لازم را در اين باره مبذول نكرده است. | [[فومنی، عبدالفتاح|فومنى]] در اين كتاب نسبت به خان احمدخان به احترام ياد كرده و از ذكر واژهها معمول منابع اين دوره نسبت به وى و حتى ديگر رهبران قيامها خوددارى ورزيده است. اگر چه مؤلف خود از افراد دستگاه ادارى دولت صفوى بوده و گرايشات خود را در سرار كتاب عيان ساخته است؛ ولى با انتساب زمينههاى قيامها به سوء سياست و عملكرد حاكمان مناطق تا حدود زيادى كوشيده است، ضمن انعكاس اوضاع سياسى، اجتماعى و اقتصادى گيلان، پرده از واقعيات مسلم آن روز بردارد و همان طور كه [[زرینکوب، عبدالحسین|دكتر زرينكوب]] يادآور شده است، عبدالفتاح در ذكر سالها و استفاده از واژهها گاه گاهى اشتباه نموده و دقت لازم را در اين باره مبذول نكرده است. | ||
ملاعبدالفتاح | [[فومنی، عبدالفتاح|ملاعبدالفتاح فومنى]]؛ همانند ديگر منابع دوره صفوى از سركشى امير دباج حاكم ناحيه بيهپس گيلان در مقابل شاه اسماعيل و پذيرش خراجگزارى و كسب افتخار دامادى شاه اسماعيل كه به پا در ميانى خان احمدخان، حاكم ناحيه بيهپيش گيلان صورت گرفته بود را، به طور مشروح ذكر كرده است. | ||
كتاب تاريخ گيلان، منبعى ارزنده درباره علل اختلاف بين شاه طهماسب و خان احمد خان گيلانى حاكم ناحيه بيه پيش است. | كتاب تاريخ گيلان، منبعى ارزنده درباره علل اختلاف بين شاه طهماسب و خان احمد خان گيلانى حاكم ناحيه بيه پيش است. | ||
[[فومنی، عبدالفتاح|فومنى]]، ريشه اصلى اختلاف آن دو را در قتل سلطان محمود خان حاكم بيه پس از سوى خان احمدخان مىداند و عبدالفتاح درباره چگونگى قتل سلطان محمودخان مىنويسد. | |||
ذكر اين رويداد، فقط در تاريخ گيلان فومنى آمده است. اگر چه عبدالتفاح موارد ديگرى را هم علل اختلاف بين خان احمد و شاه طهماسب دانسته است، لذا به صراحت اعلاممىكند كه: شاه طهماسب اول رنجى و نخستين رنجشى كه با خان احمدخان حاكم لاهيجان بهم رسانيد، سر اين قضيه بود... | ذكر اين رويداد، فقط در تاريخ گيلان فومنى آمده است. اگر چه عبدالتفاح موارد ديگرى را هم علل اختلاف بين خان احمد و شاه طهماسب دانسته است، لذا به صراحت اعلاممىكند كه: شاه طهماسب اول رنجى و نخستين رنجشى كه با خان احمدخان حاكم لاهيجان بهم رسانيد، سر اين قضيه بود... | ||
[[فومنی، عبدالفتاح|فومنى]]؛ به طور مختصر و فشرده بر خلاف مورخان ديگر دوره صفوى؛ مانند قاضى احمد قمى و شرفخان بدليسى كه به طور مشروح به ذكر جزئيات محاربه خان احمد سخن گفته است كه هيچ گونه تعارضى بين نوشتههاى وى و ديگر منابع اين دوره مشاهده نمىشود. | |||
تنها تفاوتى كه در بين نوشتههاى عبدالفتاح و ديگر منابع مىتوان مشاهده كرد، آن است كه عبدالفتاح فومنى درباره مواجهه شاه طهماسب با خان احمدخان كه به اسارت در آمده بود، مطالب ارزندههاى را ذكر مىكند كه ديگر منابع به آن عنايتى نداشتهاند. | تنها تفاوتى كه در بين نوشتههاى عبدالفتاح و ديگر منابع مىتوان مشاهده كرد، آن است كه عبدالفتاح فومنى درباره مواجهه شاه طهماسب با خان احمدخان كه به اسارت در آمده بود، مطالب ارزندههاى را ذكر مىكند كه ديگر منابع به آن عنايتى نداشتهاند. | ||
فومنى درباره قيام شيرزاد ماكلوانى كه درسال 989ق در ناحيه بيه پس صورت گرفت، مطالب ارزندهاى را ذكرمىكند؛ ولى اطلاعات جامعتر و ارزندهترى را درباره اين قيام مىتوان در كتاب عالم آراى عباسى اسكند بيگ تركمان خواند. | [[فومنی، عبدالفتاح|فومنى]] درباره قيام شيرزاد ماكلوانى كه درسال 989ق در ناحيه بيه پس صورت گرفت، مطالب ارزندهاى را ذكرمىكند؛ ولى اطلاعات جامعتر و ارزندهترى را درباره اين قيام مىتوان در كتاب عالم آراى عباسى اسكند بيگ تركمان خواند. | ||
فومنى در ادامه كتاب خود از مقابله خان احمدخان با شاه عباس اول مطالب مجمل و مختصرى را ذكرمىكند كه در مقام مقايسه با ديگر منابع نگارش يافته، در دوره شاه عباس نتوانسته و يا نخواسته به كنه اختلافات آن دو دست يابد؛ ولى آن چه در اين باره گفتنى است، آن است كه عبدالفتاح با ذكر سرگذشت برخى از سرداران خائن خان احمد كه راه تفوق سپاه صفوى را در تسخير گيلان هموار ساختند، خواسته است تا فرجام خيانت كارگزاران خان احمد را جهت عبرت آيندگان بيان كند. | [[فومنی، عبدالفتاح|فومنى]] در ادامه كتاب خود از مقابله خان احمدخان با شاه عباس اول مطالب مجمل و مختصرى را ذكرمىكند كه در مقام مقايسه با ديگر منابع نگارش يافته، در دوره شاه عباس نتوانسته و يا نخواسته به كنه اختلافات آن دو دست يابد؛ ولى آن چه در اين باره گفتنى است، آن است كه عبدالفتاح با ذكر سرگذشت برخى از سرداران خائن خان احمد كه راه تفوق سپاه صفوى را در تسخير گيلان هموار ساختند، خواسته است تا فرجام خيانت كارگزاران خان احمد را جهت عبرت آيندگان بيان كند. | ||
قيام طالشه كولى كه در سال 1003ق و در دوره سلطنت شاه عباس روى داد، صفحاتى از كتاب تاريخ گيلان را در برمىگيرد. عبدالفتاح در ذكر علت قيام طالشه كولى با اسكندر بيگ تركمان هم عقيده، ولى با افوشتهاى نطنزى اختلاف نظر دارد. | قيام طالشه كولى كه در سال 1003ق و در دوره سلطنت شاه عباس روى داد، صفحاتى از كتاب تاريخ گيلان را در برمىگيرد. عبدالفتاح در ذكر علت قيام طالشه كولى با اسكندر بيگ تركمان هم عقيده، ولى با افوشتهاى نطنزى اختلاف نظر دارد. | ||
خط ۱۰۲: | خط ۱۰۲: | ||
در انتهاى كتاب، موارد اختلاف متن كتاب حاضر با نسخه تاريخ گيلان عبدالفتاح فومنى متعلق به كتابخانه ملى ملك به شماره 4167، تصحيحات - تعليقات - استدراكات، همچنين فهرست نامهاى كسان و جايها و خاندانها، منابع تاريخ و جغرافياى ايران ذكر شده است. | در انتهاى كتاب، موارد اختلاف متن كتاب حاضر با نسخه تاريخ گيلان [[فومنی، عبدالفتاح|عبدالفتاح فومنى]] متعلق به كتابخانه ملى ملك به شماره 4167، تصحيحات - تعليقات - استدراكات، همچنين فهرست نامهاى كسان و جايها و خاندانها، منابع تاريخ و جغرافياى ايران ذكر شده است. | ||
كتاب حاضر، به كوشش [[ستوده، منوچهر|منوچهرستوده]] در سلسله بنياد فرهنگ ايران قرار گرفت. | كتاب حاضر، به كوشش [[ستوده، منوچهر|منوچهرستوده]] در سلسله بنياد فرهنگ ايران قرار گرفت. |
ویرایش