۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - '....<ref>' به '.<ref>') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
براى ورود به مباحث مرتبط با حج، مناسك حج، جايگاه كعبه در اين مناسك و براى سخن گفتن از تكميلكننده حج كه زيارت پيامبر(ص) در مدينه است و همچنين براى بحث پيرامون ساير موضوعات مرتبط با اين مناسكِ زيبا و انسانساز، همانند همه موضوعات اصلى و اساسى، ذكر مقدّماتى بهعنوان آگاهىهاى پايه و ايجاد زمينه آماده ساختن ذهن و معرفى زمينه و بستر انجام مناسك براى ورود به بحث اصلى ضرورت دارد. بدين منظور در بخش اول، به ذكر كلياتى در باب مكان، زمان و سابقه موضوع پرداخته شده است.<ref>متن كتاب، ص17-39</ref> | براى ورود به مباحث مرتبط با حج، مناسك حج، جايگاه كعبه در اين مناسك و براى سخن گفتن از تكميلكننده حج كه زيارت پيامبر(ص) در مدينه است و همچنين براى بحث پيرامون ساير موضوعات مرتبط با اين مناسكِ زيبا و انسانساز، همانند همه موضوعات اصلى و اساسى، ذكر مقدّماتى بهعنوان آگاهىهاى پايه و ايجاد زمينه آماده ساختن ذهن و معرفى زمينه و بستر انجام مناسك براى ورود به بحث اصلى ضرورت دارد. بدين منظور در بخش اول، به ذكر كلياتى در باب مكان، زمان و سابقه موضوع پرداخته شده است.<ref>متن كتاب، ص17-39</ref> | ||
در بخش دوم، به معرفى اجمالى اجزاء و مواضع و مكانهايى كه حاجى در آنها حاضر خواهد شد، پرداخته شده است. مراد از «اجزاء» در اين بخش كتاب، اجزاء كالبدى و مادىِ مكانهايى است كه حاجيان يا اعمالشان بهنحوى با آنها مرتبط هستند. به نظر نويسنده ذكر اين اجزاء و آشنايى با ويژگىها و مختصات برخى معانى آنها، از آن جهت اهميت دارد كه اوّلاً روند و توالى و سلسله مراتب مناسك روشنتر مىشود و ثانياً آشنايى با اين مكانها كه «ظرف» يك سرى اعمال و مناسك روحانى و معنوى و عبادى و جمعى هستند، ضرورتى است كه مىتواند برخى حكمتهاى اعمال و مناسك را روشن نمايد. طبيعى است كه ذكر همه موضوعات مربوط به هريك از اجزاء و عناصر، هركدام پژوهشهاى مستقلّى را طلب مىكند كه از حوصله كتاب خارج است؛ لذا در اين بخش، نويسنده تنها از باب آشنايى و زمينهسازى مباحث بعدى، به ذكر مختصر نكاتى بسنده كرده است. از جمله مكانهاى معرفىشده، عبارتند از: ميقات، حرم، مكه مكرمه، مسجد الحرام، كعبه معظمه، مقام ابراهيم(ع)، حجر اسماعيل(ع)، صفا و مروه، صحراى عرفات، مشعر الحرام، منى، جمرات و | در بخش دوم، به معرفى اجمالى اجزاء و مواضع و مكانهايى كه حاجى در آنها حاضر خواهد شد، پرداخته شده است. مراد از «اجزاء» در اين بخش كتاب، اجزاء كالبدى و مادىِ مكانهايى است كه حاجيان يا اعمالشان بهنحوى با آنها مرتبط هستند. به نظر نويسنده ذكر اين اجزاء و آشنايى با ويژگىها و مختصات برخى معانى آنها، از آن جهت اهميت دارد كه اوّلاً روند و توالى و سلسله مراتب مناسك روشنتر مىشود و ثانياً آشنايى با اين مكانها كه «ظرف» يك سرى اعمال و مناسك روحانى و معنوى و عبادى و جمعى هستند، ضرورتى است كه مىتواند برخى حكمتهاى اعمال و مناسك را روشن نمايد. طبيعى است كه ذكر همه موضوعات مربوط به هريك از اجزاء و عناصر، هركدام پژوهشهاى مستقلّى را طلب مىكند كه از حوصله كتاب خارج است؛ لذا در اين بخش، نويسنده تنها از باب آشنايى و زمينهسازى مباحث بعدى، به ذكر مختصر نكاتى بسنده كرده است. از جمله مكانهاى معرفىشده، عبارتند از: ميقات، حرم، مكه مكرمه، مسجد الحرام، كعبه معظمه، مقام ابراهيم(ع)، حجر اسماعيل(ع)، صفا و مروه، صحراى عرفات، مشعر الحرام، منى، جمرات و.<ref>همان، ص43-81</ref> | ||
در بخش سوم، به معرفى اجمالى مناسك پرداخته شده است. يكى از اصلىترين نمودها و عوامل هويتى تمامى اديان (و حتى مكاتب غير دينى) آيينهايى است كه اديان و مكاتب، به دلايل و اهداف گوناگون براى پيروان خود معرفى مىكنند. در اين مبحث بدون توجه به آيينهاى مكاتب غير دينى و همچنين بدون بررسى اهدافى كه برپايى آيينها را ايجاد و توصيه مىكنند، تنها به نقش و برخى ويژگىهاى آيينها اشاره شده است. آيينها يا مناسك، يكى از اصلىترين عوامل هويتبخش اديان و پيروان اديان هستند كه عموماً جنبه جمعى و گروهى دارند و به مناسبتهاى گوناگون و در زمانها و مكانهاى خاص اجرا مىشوند. اين موضوع مورد عنايت قرآن كريم قرار گرفته و در آن، به اينكه «هر قومى مناسكى دارد» اشاره شده است.<ref>حج: 67</ref>به اين ترتيب به اعتقاد نويسنده، مىتوان حج را بهعنوان مهمترين مراسم آيينى اسلام و بهمثابه يكى از اصلىترين نمادهاى اسلام معرفى كرد.<ref>همان، ص85-86</ref> | در بخش سوم، به معرفى اجمالى مناسك پرداخته شده است. يكى از اصلىترين نمودها و عوامل هويتى تمامى اديان (و حتى مكاتب غير دينى) آيينهايى است كه اديان و مكاتب، به دلايل و اهداف گوناگون براى پيروان خود معرفى مىكنند. در اين مبحث بدون توجه به آيينهاى مكاتب غير دينى و همچنين بدون بررسى اهدافى كه برپايى آيينها را ايجاد و توصيه مىكنند، تنها به نقش و برخى ويژگىهاى آيينها اشاره شده است. آيينها يا مناسك، يكى از اصلىترين عوامل هويتبخش اديان و پيروان اديان هستند كه عموماً جنبه جمعى و گروهى دارند و به مناسبتهاى گوناگون و در زمانها و مكانهاى خاص اجرا مىشوند. اين موضوع مورد عنايت قرآن كريم قرار گرفته و در آن، به اينكه «هر قومى مناسكى دارد» اشاره شده است.<ref>حج: 67</ref>به اين ترتيب به اعتقاد نويسنده، مىتوان حج را بهعنوان مهمترين مراسم آيينى اسلام و بهمثابه يكى از اصلىترين نمادهاى اسلام معرفى كرد.<ref>همان، ص85-86</ref> |
ویرایش