۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
کتاب اسماء الادويه اثرى در نوع خود بسيار مفيد است. مؤلف در نگارش اين اثر - همانند شيوه و سبك او در نگارش آثار ديگرش - از منابع و اقوال پزشكان بسيارى استفاده مىكند كه از آن جملهاند: غافقى ....<ref>همان، ص31</ref>، بغدادى ....<ref>همان</ref>، حكيم على گيلانى شارح قانون ....<ref>همان، ص33</ref>، حكيم عبدالحميد ....<ref>همان، ص37</ref>، حكيم علوى خان ....<ref>همان، ص38</ref>، حكيم مير محمد مؤمن ....<ref>همان، ص42</ref>، ابن بيطار ....<ref>همان، ص46</ref>، امين الدوله | کتاب اسماء الادويه اثرى در نوع خود بسيار مفيد است. مؤلف در نگارش اين اثر - همانند شيوه و سبك او در نگارش آثار ديگرش - از منابع و اقوال پزشكان بسيارى استفاده مىكند كه از آن جملهاند: غافقى ....<ref>همان، ص31</ref>، بغدادى ....<ref>همان</ref>، حكيم على گيلانى شارح قانون ....<ref>همان، ص33</ref>، حكيم عبدالحميد ....<ref>همان، ص37</ref>، حكيم علوى خان ....<ref>همان، ص38</ref>، حكيم مير محمد مؤمن ....<ref>همان، ص42</ref>، ابن بيطار ....<ref>همان، ص46</ref>، امين الدوله.<ref>همان، ص104</ref>، مؤلف اختيارات بديعى ....<ref>همان، ص104</ref>، [[ابنسینا، حسین بن عبدالله|ابوعلى سينا]] ....<ref>همان، 116</ref>، عقيلى خراسانى ....<ref>همان، ص155</ref>، داود انطاكى ....<ref>همان، ص176</ref>، حكيم غلام امام ....<ref>همان، ص178</ref>و يوسفى ....<ref>همان، ص179</ref> | ||
هر چند از آنجا كه مؤلف قصد دارد نوشتهاش دراز دامن و مطول شود تا مراجعه به آن سخت نباشد، در بيشتر موارد نقل قولها را بدون ذكر قائلين آنها متذكر مىشود | هر چند از آنجا كه مؤلف قصد دارد نوشتهاش دراز دامن و مطول شود تا مراجعه به آن سخت نباشد، در بيشتر موارد نقل قولها را بدون ذكر قائلين آنها متذكر مىشود.<ref>ر.ك: اسماء الادويه، ص68 و 69 و 70 و 71</ref> | ||
البته اين اثر براى كسانى كه آشنايى با زبان و گويش هندى ندارند چندان قابل استفاده نيست، ولى در كل مىتوان آن را فرهنگنامهاى جامع و سودمند براى پژوهشگران طب سنتى و نيز فرهنگنامهنويسان دانست. | البته اين اثر براى كسانى كه آشنايى با زبان و گويش هندى ندارند چندان قابل استفاده نيست، ولى در كل مىتوان آن را فرهنگنامهاى جامع و سودمند براى پژوهشگران طب سنتى و نيز فرهنگنامهنويسان دانست. |
ویرایش