پرش به محتوا

منهج‌اليقين (شرح نامه امام صادق علیه‌السلام به شیعیان): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - 'نهج‌البلاغة' به 'نهج‌البلاغة ')
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
خط ۵۳: خط ۵۳:




كتاب با مقدمه‌اى از مصحح، آقاى على صدراى خويى شروع شده و در ادامه در صفحاتى مولف شناسى از [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] انجام ميگيرد و بعد از آن متن كتاب با مقدمه‌ى مولف شروع ميشود.
كتاب با مقدمه‌اى از مصحح، آقاى على صدراى خويى شروع شده و در ادامه در صفحاتى مؤلف شناسى از [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] انجام ميگيرد و بعد از آن متن كتاب با مقدمه‌ى مؤلف شروع ميشود.


==محتواى كتاب==
==محتواى كتاب==


مولف، بر آن بوده كه مضامين نامه امام(ع) را براى فهم عموم مردم و استفاده مسلمانان، شرح و توضيح دهد. به همين منظور، او اين نامه را به صورت قطعه قطعه آورده است و پس از هر قطعه از آن، ابتدا ترجمه روان آن را آورده است و سپس، مضامين آن را به طور مستوفى، شرح داده، كه گاه توضيح وى از هر قسمت، از ده صفحه هم تجاوز مى‌كند. وى در اغلب موارد به آيات و روايات، استشهاد مى‌كند و توضيحات وى، نسبت به رواياتى كه ذكر نموده، حجم اندكى از كتاب را در بر مى‌گيرد.
مؤلف، بر آن بوده كه مضامين نامه امام(ع) را براى فهم عموم مردم و استفاده مسلمانان، شرح و توضيح دهد. به همين منظور، او اين نامه را به صورت قطعه قطعه آورده است و پس از هر قطعه از آن، ابتدا ترجمه روان آن را آورده است و سپس، مضامين آن را به طور مستوفى، شرح داده، كه گاه توضيح وى از هر قسمت، از ده صفحه هم تجاوز مى‌كند. وى در اغلب موارد به آيات و روايات، استشهاد مى‌كند و توضيحات وى، نسبت به رواياتى كه ذكر نموده، حجم اندكى از كتاب را در بر مى‌گيرد.


نثرِ شرح گلستانه، روان است و با وجود گذشت حدود سيصد و پنجاه سال از زمان تأليف آن، براى فارسى زبانان امروز نيز قابل درك و فهم است.
نثرِ شرح گلستانه، روان است و با وجود گذشت حدود سيصد و پنجاه سال از زمان تأليف آن، براى فارسى زبانان امروز نيز قابل درك و فهم است.


ادبيات مولف به صورت وعظ و خطابه و براى استفاده عموم مردم است. به همين منظور، در شرح، از آوردن متن اصلى روايات، خوددارى نموده است و اغلب به ترجمه روايات، بسنده نموده است. سند رواياتى را حذف كرده، به ذكر راوى اوّل، اكتفا نموده است؛ ولى معمولا مصادرى را كه روايت را از آنها گرفته، ياد كرده و در موارد متعدّدى هم با ذكر نام مؤلّف مصدر، اكتفا كرده است.
ادبيات مؤلف به صورت وعظ و خطابه و براى استفاده عموم مردم است. به همين منظور، در شرح، از آوردن متن اصلى روايات، خوددارى نموده است و اغلب به ترجمه روايات، بسنده نموده است. سند رواياتى را حذف كرده، به ذكر راوى اوّل، اكتفا نموده است؛ ولى معمولا مصادرى را كه روايت را از آنها گرفته، ياد كرده و در موارد متعدّدى هم با ذكر نام مؤلّف مصدر، اكتفا كرده است.


وى همچنين در ضمن شرح، به بيان واجبات و محرّمات دينى پرداخته و آداب و شرعيات را نيز متذكّر شده است. او دوستدار خاندان اهل بيت(ع) است و به همين دليل، در جاىْ جاىِ شرح، در فضائل اهل بيت عليهم‌السلام و حقّانيت طريق آنها، مطالبى به چشم مى‌خورد، و در اين موضوع، به منابع اهل سنّت نيز استشهاد مى‌كند و روايات آنها را از كتاب‌هايشان، نقل مى‌كند. به اعترافاتى كه دانمشندان اهل سنّت درباره حقّانيت اهل بيت عليهم‌السلام دارند، اشاره مى‌كند.
وى همچنين در ضمن شرح، به بيان واجبات و محرّمات دينى پرداخته و آداب و شرعيات را نيز متذكّر شده است. او دوستدار خاندان اهل بيت(ع) است و به همين دليل، در جاىْ جاىِ شرح، در فضائل اهل بيت عليهم‌السلام و حقّانيت طريق آنها، مطالبى به چشم مى‌خورد، و در اين موضوع، به منابع اهل سنّت نيز استشهاد مى‌كند و روايات آنها را از كتاب‌هايشان، نقل مى‌كند. به اعترافاتى كه دانمشندان اهل سنّت درباره حقّانيت اهل بيت عليهم‌السلام دارند، اشاره مى‌كند.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش