پرش به محتوا

تحف العقول (حسن زاده): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جز (جایگزینی متن - 'تحف‌العقول' به 'تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم) ')
خط ۵۵: خط ۵۵:
بسيار بجا بود كه مترجم - چنان كه كه مرسوم اهل ادب و ترجمه است - نام كتاب‌هاى مورد استفاده خويش را ذكر مى‌كرد.
بسيار بجا بود كه مترجم - چنان كه كه مرسوم اهل ادب و ترجمه است - نام كتاب‌هاى مورد استفاده خويش را ذكر مى‌كرد.


از كتاب [[تحف‌العقول|تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)]] نسخ خطى زيادى در كتابخانه‌هاى ايران موجود است كه در ميان اين آثار نفيس خطى، قديمى‌ترين نسخه مربوط به مركز احياء ميراث اسلامى است. با وجود اين همه نُسخ خطى ارزشمند، مترجم و محقق كتاب از هيچ كدام از اين نسخ يادى نكرده است.
از كتاب [[تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)|تحف‌العقول]]   نسخ خطى زيادى در كتابخانه‌هاى ايران موجود است كه در ميان اين آثار نفيس خطى، قديمى‌ترين نسخه مربوط به مركز احياء ميراث اسلامى است. با وجود اين همه نُسخ خطى ارزشمند، مترجم و محقق كتاب از هيچ كدام از اين نسخ يادى نكرده است.


اشكال ديگر اين تحقيق و ترجمه، نداشتن پانوشت است. گويى محقق و مترجم محترم در اثناى اين كار بزرگ به هيچ مشكل خاص، يا تفاوتى در نسخه‌هاى بدل و يا به هيچ مطلب تازه‌اى دست نيازيده است؛ البته در غالب مواردى كه در بيانات معصومان، آيه‌اى از قرآن آمده است، ايشان نشانى آن آيه را ذكر كرده و در چند مورد نيز توضيح اضافى داده است؛ اما اولاً اين توضيحات اضافى در كل كتاب كمتر از شمار انگشتان دست است.
اشكال ديگر اين تحقيق و ترجمه، نداشتن پانوشت است. گويى محقق و مترجم محترم در اثناى اين كار بزرگ به هيچ مشكل خاص، يا تفاوتى در نسخه‌هاى بدل و يا به هيچ مطلب تازه‌اى دست نيازيده است؛ البته در غالب مواردى كه در بيانات معصومان، آيه‌اى از قرآن آمده است، ايشان نشانى آن آيه را ذكر كرده و در چند مورد نيز توضيح اضافى داده است؛ اما اولاً اين توضيحات اضافى در كل كتاب كمتر از شمار انگشتان دست است.
خط ۶۳: خط ۶۳:
#خطبه اول [[امام على(ع)]] موسوم به «فى اخلاص التوحيد»، ص 104:
#خطبه اول [[امام على(ع)]] موسوم به «فى اخلاص التوحيد»، ص 104:
#:«كلّ قائمٍ بنفسه مصنوع و كلّ موجودٍ في سواه معلول»: «هر چيزى كه به ذات خود شناخته شود، شناخته شده است و هر چه به خود برپا نباشد، ديگرى‌اش پرداخته است».
#:«كلّ قائمٍ بنفسه مصنوع و كلّ موجودٍ في سواه معلول»: «هر چيزى كه به ذات خود شناخته شود، شناخته شده است و هر چه به خود برپا نباشد، ديگرى‌اش پرداخته است».
#:و آن‌گاه در توضيخ خود - كه بين دو قلاب آمده است، مى‌نويسد: «در بعضى از نسخه‌هاى [[تحف‌العقول|تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)]] و در نهج‌البلاغه به جاى «كل قائم بنفسه»، «كل معروف بنفسه» آمده كه صحيح‌تر به نظر مى‌رسد و مطابق آن نيز ترجمه كرديم».
#:و آن‌گاه در توضيخ خود - كه بين دو قلاب آمده است، مى‌نويسد: «در بعضى از نسخه‌هاى [[تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)|تحف‌العقول]]   و در نهج‌البلاغه به جاى «كل قائم بنفسه»، «كل معروف بنفسه» آمده كه صحيح‌تر به نظر مى‌رسد و مطابق آن نيز ترجمه كرديم».
#:اين بخش از كلام [[امام على(ع)]] در بسيارى از كتب حديثى اعم از نهج‌البلاغه، [[عيون أخبار الرضا (عليه‌السلام) (تصحیح لاجوردی‌زاده)|عيون أخبار الرضا(ع)]]، التوحيد، الأمالى (مفيد و طوسى)، الإحتجاج، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحارالأنوار]]، و همچنين در ديگر نسخه‌هاى [[تحف‌العقول|تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)]] با كلمه «مصنوع» آمده است. مترجم در فراز گزينه‌اى جمله فارسى خود مصنوع را نيز معروف فرض كرده و «شناخته شده است»، ترجمه كرده است. اين ترجمه با روح كلام حضرت بيگانه است و از يك بحث عميق توحيدى فرسنگ‌ها فاصله دارد. در ترجمه فراز دوم حديث، عبارت «كل موجود في سواه» را مترجم به «هرچه به خود برپا نباشد»، ترجمه كرده است، در حالى كه ترجمه آن بايستى چنين باشد: «هر آنچه در چيز ديگرى (يا به چيز ديگر) غير از خود قائم و پا برجا باشد».
#:اين بخش از كلام [[امام على(ع)]] در بسيارى از كتب حديثى اعم از نهج‌البلاغه، [[عيون أخبار الرضا (عليه‌السلام) (تصحیح لاجوردی‌زاده)|عيون أخبار الرضا(ع)]]، التوحيد، الأمالى (مفيد و طوسى)، الإحتجاج، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحارالأنوار]]، و همچنين در ديگر نسخه‌هاى [[تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)|تحف‌العقول]]   با كلمه «مصنوع» آمده است. مترجم در فراز گزينه‌اى جمله فارسى خود مصنوع را نيز معروف فرض كرده و «شناخته شده است»، ترجمه كرده است. اين ترجمه با روح كلام حضرت بيگانه است و از يك بحث عميق توحيدى فرسنگ‌ها فاصله دارد. در ترجمه فراز دوم حديث، عبارت «كل موجود في سواه» را مترجم به «هرچه به خود برپا نباشد»، ترجمه كرده است، در حالى كه ترجمه آن بايستى چنين باشد: «هر آنچه در چيز ديگرى (يا به چيز ديگر) غير از خود قائم و پا برجا باشد».
#سخنان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] تحت عنوان «صفۀ الخروج من الايمان»، ص 594:
#سخنان [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] تحت عنوان «صفۀ الخروج من الايمان»، ص 594:
#:«و قل ما يلبث الإنسان على ضلالۀ حتى يميل بهواه إلى بعض ما وصفناه من صفه»: «كم باشد كه انسان در گمراهى گام بردارد و هواى نفس، او را متمايل به بعضى از آنچه وصف كرديم، نسازد».
#:«و قل ما يلبث الإنسان على ضلالۀ حتى يميل بهواه إلى بعض ما وصفناه من صفه»: «كم باشد كه انسان در گمراهى گام بردارد و هواى نفس، او را متمايل به بعضى از آنچه وصف كرديم، نسازد».
خط ۷۱: خط ۷۱:
#:«إن اللّه قد جعل كل خير في التَّزجِيَه»: «به راستى كه خداوند هر خيرى را در «آهستگى» نهاده است».
#:«إن اللّه قد جعل كل خير في التَّزجِيَه»: «به راستى كه خداوند هر خيرى را در «آهستگى» نهاده است».
#:به راستى اين «آهستگى» چيست كه خداوند در آن هر خيرى را نهاده است؟ آهستگى صدا، آهستگى در راه رفتن و... آيا معناى اين عبارت براى خواننده روشن است؟!!
#:به راستى اين «آهستگى» چيست كه خداوند در آن هر خيرى را نهاده است؟ آهستگى صدا، آهستگى در راه رفتن و... آيا معناى اين عبارت براى خواننده روشن است؟!!
#:استاد [[غفاری، علی‌اکبر|على‌اكبر غفارى]] در پانوشت كتاب [[تحف‌العقول|تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)]] ، چاپ انتشارات اسلامى، كلمه «التزجيه» را چنين معنا نموده است: «تزجيه» به معناى كار آسان، آسان بخشى، كار انجام گرفتنى و رفق و مداراست و نه «آهستگى» و در واقع ترجمه روايت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] چنين خواهد شد: «به راستى كه خدا هر خير و صلاحى را در رفق و مدارا نهاده است».
#:استاد [[غفاری، علی‌اکبر|على‌اكبر غفارى]] در پانوشت كتاب [[تحف العقول عن آل الرسول(صلى‌الله‌عليهم)|تحف‌العقول]] ، چاپ انتشارات اسلامى، كلمه «التزجيه» را چنين معنا نموده است: «تزجيه» به معناى كار آسان، آسان بخشى، كار انجام گرفتنى و رفق و مداراست و نه «آهستگى» و در واقع ترجمه روايت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] چنين خواهد شد: «به راستى كه خدا هر خير و صلاحى را در رفق و مدارا نهاده است».


از جمله ايراداتى كه بر اين ترجمه گرفته شده، آن است كه از ترجمه آقاى اتابكى استفاده شده و تنها برخى از لغات اديبانه و جمله‌بندى ايشان تغيير يافته است. آقاى اتابكى در ترجمه متون ادبى عربى، زبردستى خويش را با ترجمه اين كتاب با عنوان «رهاورد خرد» و بسيارى از كتب ديگر نظير كتاب وزين وقعه صفين، با عنوان پيكار صفين، به اثبات رسانده است و لذا در اين كه به عنوان منبعى مورد استفاده مترجم بوده است، شكى نيست؛ اما ادعاى اين محقق كه بر اثبات آن در انتهاى مقاله‌اش شواهدى را نيز ذكر كرده سخنى بزرگى است كه خود مترجم در ضمن مقاله‌اى در مقام پاسخ به آن برآمده است.
از جمله ايراداتى كه بر اين ترجمه گرفته شده، آن است كه از ترجمه آقاى اتابكى استفاده شده و تنها برخى از لغات اديبانه و جمله‌بندى ايشان تغيير يافته است. آقاى اتابكى در ترجمه متون ادبى عربى، زبردستى خويش را با ترجمه اين كتاب با عنوان «رهاورد خرد» و بسيارى از كتب ديگر نظير كتاب وزين وقعه صفين، با عنوان پيكار صفين، به اثبات رسانده است و لذا در اين كه به عنوان منبعى مورد استفاده مترجم بوده است، شكى نيست؛ اما ادعاى اين محقق كه بر اثبات آن در انتهاى مقاله‌اش شواهدى را نيز ذكر كرده سخنى بزرگى است كه خود مترجم در ضمن مقاله‌اى در مقام پاسخ به آن برآمده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش