۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ترجمه کتاب كمال‌الدين و تمام النعمة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'آية ا... ' به 'آیت‌‌‌الله'
جز (Hbaghizadeh@noornet.net صفحهٔ ترجمه کتاب كمال الدين و تمام النعمة را به ترجمه کتاب كمال‌الدين و تمام النعمة منتقل کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'آية ا... ' به 'آیت‌‌‌الله') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
ترجمه كمال‌الدين و تمام النعمة، اثر [[شيخ صدوق]]، با ترجمه | ترجمه كمال‌الدين و تمام النعمة، اثر [[شيخ صدوق]]، با ترجمه آیت‌‌‌اللهكمره‌اى دربارۀ امام عصر(عج) مى‌باشد. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
از آن جا كه همه مردم زبان عربى نمى‌دانند، براى فهميدن و دانستن متون دينى به ترجمه‌ها رجوع مى‌كنند و متون را به سه گونه مى‌توان ترجمه كرد: الف) ترجمه كلمه به كلمه: در اين ترجمه واژه‌اى را از زبان مبداء برمى‌دارند و واژه معادل آن را در زبان مقصد مى‌گذارند. ب) ترجمه آزاد: در اين جا مترجم خود را، مقيّد به انتقال دقيق محتواى متن نمى‌داند، هر چند روح متن مورد نظر در مجموع ترجمه محفوظ است. ج) ترجمه محتوا به محتوا: | از آن جا كه همه مردم زبان عربى نمى‌دانند، براى فهميدن و دانستن متون دينى به ترجمه‌ها رجوع مى‌كنند و متون را به سه گونه مى‌توان ترجمه كرد: الف) ترجمه كلمه به كلمه: در اين ترجمه واژه‌اى را از زبان مبداء برمى‌دارند و واژه معادل آن را در زبان مقصد مى‌گذارند. ب) ترجمه آزاد: در اين جا مترجم خود را، مقيّد به انتقال دقيق محتواى متن نمى‌داند، هر چند روح متن مورد نظر در مجموع ترجمه محفوظ است. ج) ترجمه محتوا به محتوا: | ||
در اين نوع ترجمه، نخست معانى دقيقا از لباس زبان اوّل برهنه مى‌شود و در ذهن جاى مى‌گيرد، سپس به طور دقيق به لباس دوم آراسته مى‌گردند. ترجمه‌هاى قديم تقريبا همگى به شيوه تحت اللفظى بوده است؛ در حالى كه ترجمه‌هاى معاصر اين ايراد اساسى را ندارد با اين كه ترجمه | در اين نوع ترجمه، نخست معانى دقيقا از لباس زبان اوّل برهنه مى‌شود و در ذهن جاى مى‌گيرد، سپس به طور دقيق به لباس دوم آراسته مى‌گردند. ترجمه‌هاى قديم تقريبا همگى به شيوه تحت اللفظى بوده است؛ در حالى كه ترجمه‌هاى معاصر اين ايراد اساسى را ندارد با اين كه ترجمه آیت‌‌‌اللهكمره‌اى اين ايراد را ظاهرا دربردارد؛ ولى از آن جا كه اصل اوّلى اين بوده كه در وهله اوّل در پى افزايش دقّت و صحت باشد؛ به طورى كه هيچ كلمه يا تغيير حرف حديثى نباشد كه معادلى در آن ترجمه نباشد، به اين گونه ترجمه رو آورده است. ايشان در امر ترجمه متن [[كمال‌الدين و تمام النعمة (انتشارات اسلامیه)|كمال‌الدين]] و تصحيح كتاب از نسخه‌هاى چاپ سنگى 1301 قمرى علينقى كاشانى، نسخه خطى كتابخانه مركزى دانشگاه 1060 قمرى، نسخه خطى مصحح 1077 قمرى و نسخه خطى 1051 قمرى استفاده نموده و براى آن كه خواننده در پيچ و خم نسخه بدل‌هاى متعدد گرفتار نشوند، از ضبط آنها صرف‌نظر كرده و از ميان اين نسخه‌ها عبارت روشن‌تر و صحيح‌تر را انتخاب نموده و اختصار و جانب معنا را بيشتر رعايت نموده است. | ||
==ساختار و گزارش محتوا== | ==ساختار و گزارش محتوا== | ||
سرآغاز هفتاد صفحه‌اى اين اثر يكى از نوشته‌هاى باارزش | سرآغاز هفتاد صفحه‌اى اين اثر يكى از نوشته‌هاى باارزش آیت‌‌‌اللهكمره‌اى است كه ضمن آن، افزون بر ارائه نگرشى به تاريخ اسلام، دربارۀ موضوع كتاب؛ يعنى مهدويت و نيز زندگى و زمانه [[شيخ صدوق]] مطالب سودمندى ارائه كرده است. از اين مباحث، طرح نقش حكومت اسلامى بر اساس مطالبى است كه در روايت مهدويت درباره يك حكومت ايده‌ال ارائه شده است، عنوانى كه به اين بخش داده، چنين است: تركيب نقشه اصلاح كتاب و سنّت در تجديد حكومت اسلامى. «كمال‌الدين و تمام النعمة» از يك مقدّمه نسبتا طولانى؛ شامل 55 عنوان تشكيل شده است آیت‌‌‌اللهكمره‌اى اين مقدّمه را باب اوّل به حساب آورده كه حدود يك پنجم كتاب را تشكيل مى‌دهد كه شامل مباحث كلامى در اثبات درستى عقيده اماميّه در باب امام قائم(عج) و پاسخ به شبهات زيديه، اسماعيليه و ساير فرق اثنا عشريه است. كتاب با عنوان غيبت ادريس پيامبر كه باب دوم است، آغاز مى‌شود و بعد از ابواب ديگر به باب 22 مى‌رسيم كه آن علّت احتياج مردم به امام و استدلال كلامى [[شيخ صدوق]] آمده است. يكى از ابواب طولانى كتاب با عنوان اتصال وصيّت از زمان آدم(ع) تا روز قيامت كه در پايان بحثى در معناى عترت، آل و اهل آمده است. باب ديگر نصوصى كه بر اثبات دوازدهمين امام شيعه(ع)رسيده بيان شده است. | ||
ابواب پايانى؛ شامل ثواب منتظر، نهى از نام بردن قائم(عج)، علامات ظهور و نوادر كتاب است و استدلال شيخ بر عدم فترت بين رسولان نيز در پايان كتاب و در همين باب آمده است. | ابواب پايانى؛ شامل ثواب منتظر، نهى از نام بردن قائم(عج)، علامات ظهور و نوادر كتاب است و استدلال شيخ بر عدم فترت بين رسولان نيز در پايان كتاب و در همين باب آمده است. | ||