مصنفات فارسی علاءالدوله سمنانی: تفاوت میان نسخه‌ها

#:وى بعد از سفر به عالم نفس و عقل، مى‌يابد كه اين دو نيز واسطه‌اند تا اين لطيفه انسانى را مستعد قبول نور قلم گردانند و قلم واسطه است براى ام الكتاب و خفى و بالاخره خفى، واسطه مى‌شود براى انوار صفات حق تعالى. بالاخره دل سمنانى بعد از يك روز و نيم، از سفر برمى‌گردد و در پايان نحوه‌ى دست‌يابى به لطايف سبعه را بر اثر ذكر گفتن، بازگو مى‌كند و از بهره‌ورى تجليات عام و خاص و خاص الخاص سخن به ميان مى‌آورد.

#رساله «فرحة العاملين و فرجة الكاملين»: سمنانى اين رساله را به خواهش مريدش محمد دهستانى به رشته تحرير درآورده است. در اين رساله، در باره‌ى تجليات ذاتى، صفاتى و افعالى سخن به ميان آمده است و هم‌چنين آراى فلسفى سمنانى به وضوح مشخص و تفاوت آن با مكتب [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] معلوم مى‌شود.

#رساله «بيان الاحسان لاهل العرفان»: اين رساله، از مهم‌ترين رساله‌هاى سمنانى است كه در سال 712ق، نگارش آن را شروع كرده و در سال 713ق، آن را به اتمام رسانده است. دراين رساله، به نكته‌هايى اشاره كرده است كه در «مشارع كبرى»، به آنها نپرداخته است. بيشتر مطالب اين رساله، با «العروة لاهل الخلوة و الجلوة»، مشترك است. اين رساله، بر 4 فصل استوار است كه عبارتند از: «الهيات»، «نبوات»، «ولايات»، «بيان وضع اين رساله و وصول سالك به عالم يقين».

#رساله «فتح المبين لاهل اليقين»: در اين رساله، در باره‌ى شرطهاى هشت‌گانه خلوت بحث مى‌شود كه عبارتند از: اختيار خلوت كردن، دوام وضو، دوام صوم، دوام صمت، دوام ذكر لا اله الا الله از سر حضور تمام، توجه به ذكر، نفى خواطر، ربط دل به ولايت شيخ و ترك اعتراض بر حق تعالى. لازم به ذكر است كه اين تعاليم، برگرفته از دستورات جنيد بغدادى است.