عقد الدرر في أخبار المنتظر(عج): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سنن ابى داود' به 'سنن أبي‌داود '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سنن ابى داود' به 'سنن أبي‌داود ')
خط ۶۲: خط ۶۲:
مؤلف در نگارش اثر از احاديث و اخبار، نقل قول‌هايى از علماى اهل سنّت و هم چنين آثارى كه دانشمندان اهل سنّت در رابطه با امام زمان(ع) تألیف نموده‌اند، سود جسته است و كاملاً روش او سبقه نقلى دارد.
مؤلف در نگارش اثر از احاديث و اخبار، نقل قول‌هايى از علماى اهل سنّت و هم چنين آثارى كه دانشمندان اهل سنّت در رابطه با امام زمان(ع) تألیف نموده‌اند، سود جسته است و كاملاً روش او سبقه نقلى دارد.


ايشان ابتدا از احاديثى كه در [[صحيح بخارى]] و [[صحيح مسلم]] نقل شده، هر باب را شروع مى‌كند و در ادامه از مستدرك [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، سنن ابى داود، [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]]،  نسائى، ترمذى به ترتيب نقل اخبار مى‌كند. آنچه در باب نقل احاديث بايد متذكر شد، اكثر نقل مؤلف از احاديث [[صحيح مسلم]] مى‌باشد و از [[صحيح بخارى]] بطور قليل حديث نقل نموده است.
ايشان ابتدا از احاديثى كه در [[صحيح بخارى]] و [[صحيح مسلم]] نقل شده، هر باب را شروع مى‌كند و در ادامه از مستدرك [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاكم نيشابورى]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]]، [[سنن أبي‌داود]] ، [[ابن ماجه، محمد بن یزید|ابن ماجه]]،  نسائى، ترمذى به ترتيب نقل اخبار مى‌كند. آنچه در باب نقل احاديث بايد متذكر شد، اكثر نقل مؤلف از احاديث [[صحيح مسلم]] مى‌باشد و از [[صحيح بخارى]] بطور قليل حديث نقل نموده است.


ايشان همچنين از كتب تفسيرى؛ از جمله تفسير [[طبری، محمد بن جریر|ابن جرير طبرى]]، ابواسحاق احمد بن محمد ثعلبى و كتب الملاحم و الفتن از جمله ابوعبدالله نعيم بن حماد مروزى، ابونعيم عبدالله اصفهانى و ابن منادى و كتب تاريخ انبياء و كتب مسالك و ممالك؛ از جمله خرداذبه و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] دينورى و ابوالعباس احمدبن يحيى در نگارش اثر سود جسته است. روش ايشان در نقل احاديث، حذف سلسله سند روايت مى‌باشد و از آوردن هر گونه توضيح و تعليل از جانب خود، خوددارى نموده است.
ايشان همچنين از كتب تفسيرى؛ از جمله تفسير [[طبری، محمد بن جریر|ابن جرير طبرى]]، ابواسحاق احمد بن محمد ثعلبى و كتب الملاحم و الفتن از جمله ابوعبدالله نعيم بن حماد مروزى، ابونعيم عبدالله اصفهانى و ابن منادى و كتب تاريخ انبياء و كتب مسالك و ممالك؛ از جمله خرداذبه و [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتيبه]] دينورى و ابوالعباس احمدبن يحيى در نگارش اثر سود جسته است. روش ايشان در نقل احاديث، حذف سلسله سند روايت مى‌باشد و از آوردن هر گونه توضيح و تعليل از جانب خود، خوددارى نموده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش