پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


<div class="boxTitle"><big>'''[[امام رضا(ع)]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR00153.jpg|بندانگشتی|حرم مطهر امام رضا(ع)|175px]]
[[پرونده:NUR10853.jpg|بندانگشتی|آیت‌الله  محمدحسین کاشف‌الغطاء |175px]]


'''ابوالحسن على بن موسى عليهما‌السلام''' ملقب به رضا امام هشتم از ائمۀ اثنی‌عشر عليهم‌السلام و دهمين معصوم از چهارده معصوم عليهم‌السلام است.
'''شیخ محمدحسین کاشف‌الغطا'''(۱۲۹۴ق، نجف - ۱۳۷۳ق، کرند کرمانشاه) عالم بزرگ شیعه از خاندان کاشف‎الغطا و از مراجع تقلید شیعه، آغازگر فقه تطبیقی در عراق، نویسنده کتاب [[أصل الشيعة و أصولها]] در معرفی و دفاع از شیعه


سال تولد آن حضرت را 148 و 153ق و ماه تولد ايشان را ذوالحجة و ذوالقعدة و ربيع الاول گفته‌اند و مشهور آن است كه روز تولد آن حضرت «يازدهم ذوالقعدة» بوده است.
در سال ۱۲۹۴ق، در محله عماره نجف دیده به جهان گشود. پدر او آیت‌الله شیخ على کاشف‌الغطا (متوفاى 1320ق)، از مراجع بلندپایه تقلید عراق بود.
جد او آیت‌الله شیخ جعفر کاشف‌الغطا (متوفى 1228ق)، سرشناس‌ترین و پرآوازه‌ترین فرد این خاندان است و فرزندان و نوادگان وى از دانشمندان و مجتهدان بزرگ عراق بودند.


مادر آن حضرت ام ولد بود. (كنيزى بود كه از مولاى خود فرزند آورده بود.) دربارۀ نام و زادگاه مادر آن حضرت اختلاف است و به اغلب احتمالات، از مردم شمال آفريقا يا مغرب مراكش بوده است.
در ده سالگى وارد حوزه علمیه نجف شد. ادبیات عرب، حساب، نجوم، فقه و اصول را با پشتکار و شوق فراوان فراگرفت.
وی از ذوق ادبى برخوردار بود و از ابتداى نوجوانى به سرودن شعر و نویسندگى پرداخت. پانزده ساله بود که کتاب «العبقات العنبرية» را درباره خاندان خود نوشت.


كنيۀ آن حضرت «ابوالحسن» بوده است و چون [[امام على(ع)|حضرت اميرعليه‌السلام]] نيز مكنى به ابوالحسن بوده‌اند حضرت رضاعليه‌السلام را ابوالحسن ثانى گفته‌اند.
در هیجده‌سالگی، دروس سطح حوزه را به پایان برد و به درس خارج فقه و اصول [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|آیت‌الله سید محمدکاظم یزدى]] و [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آیت‌‌الله آخوند خراسانى]] راه یافت. وى شرحى چهار جلدی بر کتاب «العروة الوثقى» نوشته [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|آیت‌الله سید محمدکاظم یزدى]] نگاشت که احتمالا نخستین شرحى است که بر این کتاب نوشته شده باشد.


مشهورترين لقب ايشان «رضا» بوده است كه بنابر روايتى در [[عيون أخبار الرضا(عليه السلام) (تصحیح لاجوردی‌)|عيون اخبار الرضا]] (13/1)، علت ملقب بودن آن حضرت به «رضا» اين بوده است كه «رضي به المخالفون من أعدائه كما رضي به الموافقون من أوليائه و لم يكن ذلك لأحد من آبائه عليهم‌السلام فلذلك سمي من بينهم بالرضا...»، يعنى هم دشمنان مخالف و هم دوستان موافق به (ولايت عهد او) رضايت دادند و چنين چيزى براى هيچ يك از پدران او دست نداده بود، از اين رو در ميان ايشان تنها او به «رضا» ناميده شد.
آیت‌الله کاشف‌الغطا پس از سال‌ها تحصیل و رسیدن به مقام اجتهاد، به تدریس آموخته‌هایش براى طلاب جوان پرداخت. ده‌ها طلبه در مسجد هندى و مقبره میرزاى شیرازى در صحن حرم [[امام على(ع)|حضرت على(ع)]] گرد مى‌آمدند و در درس او شرکت مى‌جستند.


اما به روايت [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] (وقايع سال 201) مأمون آن حضرت را «الرضي من آل محمد» ناميد و [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|صدوق]]  هم بنابر روايتى ديگر در [[عيون أخبار الرضا(عليه السلام) (تصحیح لاجوردی‌)|عيون اخبار الرضا]] (147/2) چنين گفته است.
در سفر حج با دانشمندان اهل سنت حجاز به گفتگو نشست و آنها را به وحدت فراخواند. سپس به سوریه و لبنان رفت و مسلمانان را با ترفندهاى استعمارگران و راه‌هاى مبارزه با آنها آشنا کرد. با علماى شیعه و سنى سخن گفت. پرهیز از اختلاف و همکارى دانشمندان شیعه و سنى از سخنان اوست که با اندیشمندان در میان مى‌گذاشت.
سه سال در مصر و لبنان اقامت کرد و به ارشاد مردم پرداخت. شروع جنگ جهانى اول و اشغال عراق به دست انگلیس او را براى دفاع از وطن، به بازگشت به میهن فراخواند.


بايد متذكر شد كه داعيان و مبلغان بنى عباس در اواخر عهد بنى اميه مردم را دعوت مى‌كردند كه با «رضا از آل محمد» بيعت كنند، يعنى بى‌آنكه از كسى نام ببرند مى‌گفتند چون خلافت بنى اميه درست نيست بايد به كسى از خاندان محمد صلى الله عليه و آله و سلم كه مورد رضايت همه باشد بيعت كنند.
آیت‌الله شیخ محمدحسین کاشف‌الغطا سرانجام پس از عمرى تلاش خستگى‌ناپذیر، در ذی‌قعده 1373ق، رخت از جهان بربست.


بنى عباس با حكومت آل على مخالف بودند ولى چون مأمون كه خود از بنى عباس بود حضرت رضاعليه‌السلام را به ولايت عهدى برگزيد، همه از مخالف و موافق به او راضى شدند و مصداق «رضا من آل محمد» در حق آن حضرت صادق آمد و به آن لقب موسوم و مشهور شد.
<div class="mw-ui-button">[[آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین|'''ادامه''']]</div>
 
در كتب معتبر، از جمله در [[عيون أخبار الرضا(عليه السلام) (تصحیح لاجوردی‌)|عيون اخبار الرضا]]، نصوص و دلايل امامت آن حضرت مذكور است و در همين كتاب (23/1 به بعد) وصيت نامۀ مفصلى از حضرت امام موسى كاظم‌عليه‌السلام مندرج است.
 
<div class="mw-ui-button">[[امام رضا(ع)|'''ادامه''']]</div>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش