۱۴۶٬۶۳۷
ویرایش
قرآن از زبان قرآن: تفاوت میان نسخهها
جز
جایگزینی متن - 'زبان قرآن (ابهام زدایی)' به 'زبان قرآن (ابهامزدایی)'
جز (جایگزینی متن - 'قادر فاضلی' به 'قادر فاضلی ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'زبان قرآن (ابهام زدایی)' به 'زبان قرآن (ابهامزدایی)') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۱۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR13193J1.jpg | |||
| عنوان =قرآن از زبان قرآن | |||
| عنوانهای دیگر = | |||
| پدیدآوران = | |||
[[فاضلی، قادر]] (نویسنده) | |||
|- | |- | ||
|data-type='language'| فارسی | |data-type='language'| فارسی | ||
| کد کنگره =BP 69/5 /ف2ق4 | |||
|کد کنگره | | موضوع = | ||
قرآن - تحقيق | |||
|- | قرآن - علوم قرآنی | ||
| | | ناشر = | ||
| | فضيلت علم | ||
| مکان نشر = ايران - تهران | |||
| سال نشر =مجلد1: 1386ش , | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE13193AUTOMATIONCODE | |||
| | | چاپ =1 | ||
| | | شابک =-964-7393-09-1 | ||
| | | تعداد جلد =1 | ||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =13193 | |||
| کتابخوان همراه نور =13193 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| | | پیش از = | ||
| | }} | ||
| | {{کاربردهای دیگر| زبان قرآن (ابهامزدایی)}} | ||
'''قرآن از زبان قرآن''' تألیف [[فاضلی، قادر|قادر فاضلی]] از جمله آثار فارسی در موضوع علوم قرآنی است که با استناد به آیات به معرفی قرآن کریم از زبان خودش پرداخته است. نویسنده در مقدمه هدف از تألیف این کتاب را آشنا کردن مسلمانان و افزایش معلومات خوانندگان در خصوص قرآن کریم از زبان خود قرآن دانسته است. | |||
|کد | |||
| | |||
|} | |||
'''قرآن از زبان قرآن''' تألیف [[فاضلی، قادر|قادر فاضلی]] | |||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۵۱: | خط ۳۹: | ||
وی در توضیح اهمیت و بهترین روش شناخت قرآن مینویسد: «آنچه پیشرو دارید بررسى قرآن کریم از زبان خودش هست. ازآنجاکه شناخت نسبى هر مسلمانى از کتاب آسمانى خود از ضروریات زندگى او محسوب مىشود، زیرا میزان الاعمال وى کتاب آسمانى اوست و هرکس چنان مىزید که مىفهمد، بنابراین، معرفت آییننامه زندگى براى هر انسان زندهدلى لازم است. چون هیچکس قرآن را بهتر از خود قرآن نمىتواند بشناسد و بشناساند، ازاینرو بهترین معرف قرآن خودش است»<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. | وی در توضیح اهمیت و بهترین روش شناخت قرآن مینویسد: «آنچه پیشرو دارید بررسى قرآن کریم از زبان خودش هست. ازآنجاکه شناخت نسبى هر مسلمانى از کتاب آسمانى خود از ضروریات زندگى او محسوب مىشود، زیرا میزان الاعمال وى کتاب آسمانى اوست و هرکس چنان مىزید که مىفهمد، بنابراین، معرفت آییننامه زندگى براى هر انسان زندهدلى لازم است. چون هیچکس قرآن را بهتر از خود قرآن نمىتواند بشناسد و بشناساند، ازاینرو بهترین معرف قرآن خودش است»<ref>ر.ک: همان، ص10</ref>. | ||
در فصل اول کتاب موضوع فضیلت قرآن کریم با ذکر روایتی از امام صادق(ع) آغاز شده است: «همانا خداوند عزیز و جبار کتابش را بهسوی شما فرستاد. آن کتابى است صادق و سودمند. در آن خیر شما و خیر گذشتگان شما و آیندگان شما و خیر آسمان و زمین هست»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13</ref>. | در فصل اول کتاب موضوع فضیلت قرآن کریم با ذکر روایتی از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] آغاز شده است: «همانا خداوند عزیز و جبار کتابش را بهسوی شما فرستاد. آن کتابى است صادق و سودمند. در آن خیر شما و خیر گذشتگان شما و آیندگان شما و خیر آسمان و زمین هست»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص13</ref>. | ||
نویسنده سپس با استناد به روایتی از رسولالله(ص) و اشاره به ابیاتی از مثنوی مولوی چنین نتیجه میگیرد: «اقرار به قرآن، اقرار به همه کتابهاى آسمانى است؛ زیرا قرآن خاتم کتابها و جامع همه آنهاست. ازاینرو اقرار و اعتقاد به پیامبر اکرم(ص) نیز همانند قرآن، اقرار به همه انبیاء است». سپس با استناد به روایت دیگری از امام صادق(ع) اصحاب و حاملان قرآن را از گرامیترین انسانها میداند<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref>. | نویسنده سپس با استناد به روایتی از رسولالله(ص) و اشاره به ابیاتی از [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] چنین نتیجه میگیرد: «اقرار به قرآن، اقرار به همه کتابهاى آسمانى است؛ زیرا قرآن خاتم کتابها و جامع همه آنهاست. ازاینرو اقرار و اعتقاد به پیامبر اکرم(ص) نیز همانند قرآن، اقرار به همه انبیاء است». سپس با استناد به روایت دیگری از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اصحاب و حاملان قرآن را از گرامیترین انسانها میداند<ref>ر.ک: همان، ص15-14</ref>. | ||
در دومین فصل کتاب به موضوع اعجاز پرداخته شده است. معجزه در لغت به معنى عاجزکننده و در اصطلاح علمى، عبارت است از کارى که مدعى نبوت براى اثبات حقانیت خود انجام دهد بهگونهاى که کسى جز وى قدرت انجام آن را نداشته باشد. یکى از جهات اعجاز قرآن کریم زیبایی و گیرائى آن است که از آن به فصاحت و بلاغت نیز تعبیر مىکنند. با اینکه قرآن از همین کلمات عربى مبین تشکیل شده است، ولى خداوند سبحان این الفاظ را با ظرافتى خاص و آهنگى مخصوص نزد هم قرار داده است که هر شنوندهاى را مات و مبهوت عظمت خود مىکند. ازاینجهت تعبیر به اعجاز ظاهری (لفظی) شده است. جهت دیگر اعجاز معنوی قرآن است که در هشت مورد مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص19 و33 و38</ref>. | در دومین فصل کتاب به موضوع اعجاز پرداخته شده است. معجزه در لغت به معنى عاجزکننده و در اصطلاح علمى، عبارت است از کارى که مدعى نبوت براى اثبات حقانیت خود انجام دهد بهگونهاى که کسى جز وى قدرت انجام آن را نداشته باشد. یکى از جهات اعجاز قرآن کریم زیبایی و گیرائى آن است که از آن به فصاحت و بلاغت نیز تعبیر مىکنند. با اینکه قرآن از همین کلمات عربى مبین تشکیل شده است، ولى خداوند سبحان این الفاظ را با ظرافتى خاص و آهنگى مخصوص نزد هم قرار داده است که هر شنوندهاى را مات و مبهوت عظمت خود مىکند. ازاینجهت تعبیر به اعجاز ظاهری (لفظی) شده است. جهت دیگر اعجاز معنوی قرآن است که در هشت مورد مطرح شده است<ref>ر.ک: همان، ص19 و33 و38</ref>. | ||
| خط ۸۳: | خط ۷۱: | ||
مقدمه و متن کتاب. | مقدمه و متن کتاب. | ||
== وابستهها == | ==وابستهها== | ||
{{وابستهها}} | |||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده: | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: | [[رده:قرآن و علوم قرآنی]] | ||
[[رده: | [[رده:علوم قرآنی]] | ||