پرش به محتوا

التمهيد في معرفة التجويد: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۳۰: خط ۳۰:
|-
|-
||سال نشر  
||سال نشر  
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 2000م , 1420ق ,
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 2000م , 1420ق ,  
|-class='articleCode'
|-class='articleCode'


خط ۴۳: خط ۴۳:


==ساختار==
==ساختار==
کتاب دارای، مقدمه تحقیق و مقدمه مؤلف و محتوای مطالب در ده باب است. این اثر از 143 منبع عربی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: [[معجم البلدان|معجم البلدان]] [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]]، مجمع الزوائد هیثمی، السنن و کتاب الضعفاء و المتروكين و فضائل القرآن احمد بن شیعب نسائی، [[لسان العرب|لسان العرب ابن منظور]]، [[موطأ الإمام مالك|موطأ مالک]] ، غاية الاختصار في القرائات العشر، جامع البيان عن تأويل آي القرآن طبری، بغية الوعاة في طبقات اللغويين و النحاة، تاريخ الخلفاء، الجامع الصغير في أحاديث ا لبشير النذير، [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور]]، طبقات الحفاظ و [[همع الهوامع شرح جمع الجوامع في النحو|همع الهوامع شرح جمع الجوامع في علم العربية]] از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] و...<ref>ر.ک: فهرست منابع، ص308-316</ref>.
کتاب دارای، مقدمه تحقیق و مقدمه مؤلف و محتوای مطالب در ده باب است. این اثر از 143 منبع عربی بهره برده که برخی از آنها عبارتند از: [[معجم البلدان|معجم البلدان]] [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|یاقوت حموی]]، مجمع الزوائد هیثمی، السنن و کتاب الضعفاء و المتروكين و فضائل القرآن احمد بن شیعب نسائی، [[لسان العرب|لسان العرب ابن منظور]]، [[موطأ الإمام مالك|موطأ مالک]] ، غاية الاختصار في القرائات العشر، جامع البيان عن تأويل آي القرآن طبری، بغية الوعاة في طبقات اللغويين و النحاة، تاريخ الخلفاء، الجامع الصغير في أحاديث ا لبشير النذير، [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور]]، طبقات الحفاظ و [[همع الهوامع شرح جمع الجوامع في النحو|همع الهوامع شرح جمع الجوامع في علم العربية]] از [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌بکر|سیوطی]] و...<ref>ر.ک: فهرست منابع، ص308-316</ref>.


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۵۶: خط ۵۶:
تفسیر آیاتی درباره با ترتیل خواندن قرآن و عجله نکردن در این امر. مؤلف در این بخش به تفسیر آیات 32 سوره فرقان، 4 مزمل، 16 قیامت و 106 اسراء می‌پردازد. او سپس به بیان سه روایت در فضیلت قاریانی که عالمانه و بامهارت به قرائت قرآن همت می‌گمارند، می‌پردازد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص139-151</ref>؛ مانند این روایت: از عایشه نقل شده که پیامبر(ص) فرمود: کسی که قرآن را بخواند و در آن ماهر باشد با سفیران بزرگوار نیکوکار (السفرة الكرام البررة) همراه خواهد بود و کسی که قرآن بخواند؛ درحالی‌که بر او دشوار و مشقت‌بار است، دو پاداش خواهد داشت<ref>ر.ک: همان، ص151</ref>.
تفسیر آیاتی درباره با ترتیل خواندن قرآن و عجله نکردن در این امر. مؤلف در این بخش به تفسیر آیات 32 سوره فرقان، 4 مزمل، 16 قیامت و 106 اسراء می‌پردازد. او سپس به بیان سه روایت در فضیلت قاریانی که عالمانه و بامهارت به قرائت قرآن همت می‌گمارند، می‌پردازد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص139-151</ref>؛ مانند این روایت: از عایشه نقل شده که پیامبر(ص) فرمود: کسی که قرآن را بخواند و در آن ماهر باشد با سفیران بزرگوار نیکوکار (السفرة الكرام البررة) همراه خواهد بود و کسی که قرآن بخواند؛ درحالی‌که بر او دشوار و مشقت‌بار است، دو پاداش خواهد داشت<ref>ر.ک: همان، ص151</ref>.


باب سوم، مشتمل است بر روایاتی درباره پاداش اهل قرائت قرآن با ترتیل و کرامت و فضیلتی که خدای متعال برای آنان آماده کرده است؛ مثلا در روایتی شخصی به [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: من قرآن را سریع و باعجله می‌خوانم، حرف زدنم هم همین طور است و [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: خواندن یک سوره بقره با ترتیل و آرامش، در نزد من محبوب‌تر است از اینکه تمام قرآن را در یک شب با شتاب بخوانم <ref>ر.ک: همان، ص153-157</ref>.
باب سوم، مشتمل است بر روایاتی درباره پاداش اهل قرائت قرآن با ترتیل و کرامت و فضیلتی که خدای متعال برای آنان آماده کرده است؛ مثلا در روایتی شخصی به [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: من قرآن را سریع و باعجله می‌خوانم، حرف زدنم هم همین طور است و [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گفت: خواندن یک سوره بقره با ترتیل و آرامش، در نزد من محبوب‌تر است از اینکه تمام قرآن را در یک شب با شتاب بخوانم <ref>ر.ک: همان، ص153-157</ref>.


حسن عطار در فصل چهارم، اوصاف قرائت رسول‌الله(ص) را بیان می‌کند. وی پس از بیان آنچه از قرائت پیامبر نقل شده، آن را به سه قسم مد و تحقیق بدون ترجیع، تردید و ترجیع و قرائت حرف‌حرف و آیه‌آیه با ترسل و ترتیل و تقطیع، تقسیم می‌کند و اوصاف هرکدام از این قرائات را بیان می‌کند و سپس صوت پیامبر(ص) را توصیف می‌نماید<ref>ر.ک: همان، ص159-185</ref>.
حسن عطار در فصل چهارم، اوصاف قرائت رسول‌الله(ص) را بیان می‌کند. وی پس از بیان آنچه از قرائت پیامبر نقل شده، آن را به سه قسم مد و تحقیق بدون ترجیع، تردید و ترجیع و قرائت حرف‌حرف و آیه‌آیه با ترسل و ترتیل و تقطیع، تقسیم می‌کند و اوصاف هرکدام از این قرائات را بیان می‌کند و سپس صوت پیامبر(ص) را توصیف می‌نماید<ref>ر.ک: همان، ص159-185</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش