۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '|data-type='language'|عربي' به '|data-type='language'|عربی') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
برای گردآوری، زید بن ثابت دو شرط پیشنهاد داد؛ جمع مصحف از نسخههای خطی که در معیت نبی(ص) و در حضور وحی نوشته شده بودند. اینکه دو شاهد عادل بر کتابت این نسخه در زمان نبی(ص) شهادت بدهند.<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref> | برای گردآوری، زید بن ثابت دو شرط پیشنهاد داد؛ جمع مصحف از نسخههای خطی که در معیت نبی(ص) و در حضور وحی نوشته شده بودند. اینکه دو شاهد عادل بر کتابت این نسخه در زمان نبی(ص) شهادت بدهند.<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref> | ||
وی پس از بیان اینکه در زمان پیامبر اسلام(ص) هم، لهجههای متعددی برای عرب بوده، به بیان عناصر سهگانهای که باعث تعدد لهجهها میشوند میپردازد. وی بر نزول غالب قرآن به لهجه قرشی معترف است اما میگوید قرآن کاملاً به لهجه قرشی نازل نشده است و برای این ادعا به روایتی از ابوهریره استشهاد میکند. وی همچنین با استناد به روایتی از [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]] | وی پس از بیان اینکه در زمان پیامبر اسلام(ص) هم، لهجههای متعددی برای عرب بوده، به بیان عناصر سهگانهای که باعث تعدد لهجهها میشوند میپردازد. وی بر نزول غالب قرآن به لهجه قرشی معترف است اما میگوید قرآن کاملاً به لهجه قرشی نازل نشده است و برای این ادعا به روایتی از ابوهریره استشهاد میکند. وی همچنین با استناد به روایتی از [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]] میگوید قرآن ابتدا بر یک حرف بر پیامبر(ص) نازل شد اما بهمرور به هفت حرف رسید که همه آنها کافی و شافی هستند. چون نصی از پیامبر(ص) بر تعیین معنی سبعة احرف نداریم اقوال متعددی در شرح معنی آن پدید آمده است.<ref>ر.ک: همان، ص29-33</ref> وی کلامی از [[ابن قتیبه، عبدالله بن مسلم|ابن قتیبه]] در تفسیر سبعة احرف به سبعة وجوه میآورد و آن را رد میکند. و پسازآن احتمال اراده کثرت از سبعه در روایت، و قول به توقف در این مورد از دکتر ایمن سوید را مطرح میکند.<ref>ر.ک: کتاب، ص33-35</ref> | ||
فرغلی عرباوی، سپس کلام را درباره استنساخ از روی نسخههایی که در زمان ابوبکر نوشته شده بود، در زمان عثمان و ارسال یک نسخه برای شهرهای کوفه و بصره و شام و مکه و یمن و بحرین و نگهداشتن یک نسخه برای مدینه، ادامه میدهد. و از عدم وجود نقطه در نسخههای استنساخ شده و کمدقتی برخی در قرائت خبر میدهد و متذکر میشود که این ماجرا توسط ابوالاسود دوئلی حل شد. وی همچنین روایتی مبنی بر اینکه عثمان شش حرف از احرف سبعه را حذف کرد و یک حرف باقی گذاشت را ذکر میکند و آن را اشتباه دانسته و میگوید چطور ممکن است خلیفه مسلمین امری را که خدا اجازه داده بوده غیرمجاز شمرده باشد؟<ref>ر.ک: کتاب، ص35-38</ref> | فرغلی عرباوی، سپس کلام را درباره استنساخ از روی نسخههایی که در زمان ابوبکر نوشته شده بود، در زمان عثمان و ارسال یک نسخه برای شهرهای کوفه و بصره و شام و مکه و یمن و بحرین و نگهداشتن یک نسخه برای مدینه، ادامه میدهد. و از عدم وجود نقطه در نسخههای استنساخ شده و کمدقتی برخی در قرائت خبر میدهد و متذکر میشود که این ماجرا توسط ابوالاسود دوئلی حل شد. وی همچنین روایتی مبنی بر اینکه عثمان شش حرف از احرف سبعه را حذف کرد و یک حرف باقی گذاشت را ذکر میکند و آن را اشتباه دانسته و میگوید چطور ممکن است خلیفه مسلمین امری را که خدا اجازه داده بوده غیرمجاز شمرده باشد؟<ref>ر.ک: کتاب، ص35-38</ref> |
ویرایش