۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الدرة النجفية في شرح نهج‌البلاغة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'حضرت امير' به 'حضرت امير ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
اين شرح گزيده‌اى است، از شرح ابن‌ميثم بحرانى. در مقدمه شرح، مؤلف اشاره‌اى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف [[امام على(ع)|حضرت امير]] | اين شرح گزيده‌اى است، از شرح ابن‌ميثم بحرانى. در مقدمه شرح، مؤلف اشاره‌اى مبسوط به زندگانى و مدت عمر شريف [[امام على(ع)|حضرت امير]] عليه‌السلام نموده و از نسب و كنيه و القاب و صفات و ويژگى‌هاى حضرت و نيز كرامات ايشان و آنچه به نحوى در ارتباط با ايشان است، سخن مى‌گويد و در ادامه به معرفى نسب گردآورنده سخنان على عليه‌السلام؛ يعنى مرحوم [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] مؤلف نهج‌البلاغه و سپس شرح مقدمه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] بر نهج‌البلاغه مى‌پردازد. در باب نخست كه به شرح خطبه‌هاى حضرت اختصاص يافته، مؤلف 177 خطبه از خطبه‌هاى نهج‌البلاغه را شرح مى‌كند و در جلد دوم باقيمانده خطبه‌هاى حضرت در نهج‌البلاغه را شرح مى‌دهد. دو باب ديگر كتاب به ترتيب به شرح نامه‌ها و كلمات قصار [[امام على(ع)|حضرت امير]] عليه‌السلام اختصاص يافته است. | ||
در پايان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مى‌شود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مى‌باشد. وى همچنين از خواننده مى‌خواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دست‌يابى به قله‌هاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند. | در پايان كتاب شارح خواننده را بيدارى از خواب غفلت سفارش كرده و وصيت علماى ابرار را به وى يادآور مى‌شود كه همان وصيت به تقوا و پرهيزكارى مى‌باشد. وى همچنين از خواننده مى‌خواهد كه از مجالست با علما و مردان الهى غفلت نورزيده و در جهت دست‌يابى به قله‌هاى كمال سعى و تلاش نمايد و از نماز شب غافل نماند. | ||