۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مير جلالالدين حسينى اُرموى' به 'مير جلالالدين حسينى اُرموى ') |
جز (جایگزینی متن - 'رشيدالدين وطواط' به 'رشيدالدين وطواط ') |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
كتاب، مشتمل بر مقدمهاى به قلم مصحح و ناشر، [[محدث، جلالالدین|مير جلالالدين حسينى اُرموى]] و سه جزء (شرح مستقل) به شرح ذيل است: | كتاب، مشتمل بر مقدمهاى به قلم مصحح و ناشر، [[محدث، جلالالدین|مير جلالالدين حسينى اُرموى]] و سه جزء (شرح مستقل) به شرح ذيل است: | ||
جزء اول، شرح صد كلمه ابن ميثم را در بردارد و مشتمل بر سه بخش و فصول متعدد است. جزء دوم، شرح اين صد كلمه را به قلم شخصى به نام عبدالوهاب در برمىگيرد. جزء سوم، "مطلوب كل طالب من كلام اميرالمومنين على بن ابيطالب" نام دارد كه در واقع شرح منظوم آن به زبان فارسى است كه توسط رشيدالدين وطواط نگاشته شده است. | جزء اول، شرح صد كلمه ابن ميثم را در بردارد و مشتمل بر سه بخش و فصول متعدد است. جزء دوم، شرح اين صد كلمه را به قلم شخصى به نام عبدالوهاب در برمىگيرد. جزء سوم، "مطلوب كل طالب من كلام اميرالمومنين على بن ابيطالب" نام دارد كه در واقع شرح منظوم آن به زبان فارسى است كه توسط [[رشید وطواط، محمد بن محمد|رشيدالدين وطواط]] نگاشته شده است. | ||
== معرفى شارحان == | == معرفى شارحان == | ||
از شرح حال شارح جزء دوم (شرح دوم موجود در) كتاب حاضر؛ يعنى عبدالوهاب اطلاعى در دست نيست. اما شارح جزء سوم كتاب؛ يعنى رشيدالدين | از شرح حال شارح جزء دوم (شرح دوم موجود در) كتاب حاضر؛ يعنى عبدالوهاب اطلاعى در دست نيست. اما شارح جزء سوم كتاب؛ يعنى [[رشید وطواط، محمد بن محمد|رشيدالدين وطواط]] ، شخصيتى است كه ذيلا به معرفى وى پرداخته مىشود: | ||
امير امام رشيدالدين سعدالملك محمد بن محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب معروف به "خواجه رشيد وطواط" در سال 481ق. در بلخ زاده شد. وى از اعقاب عبدالله ابن عمر بن الخطاب است كه نسب او به يازده واسطه به خليفه ثانى مىرسيد. او در مدرسه نظاميه همان شهر قسمتى از تحصيلات خود را نزد امام ابوسعد هروى به انجام رسانيد و بعد از اتمام تحصيلات خود و كسب مهارت در پارسى و عربى به خوارزم رفت و در اوايل عهد ابوالمظفر علاءالدوله اتسزبن قطبالدين محمد خوارزمشاه به خدمت او پيوست و تا آخر عمر در دستگاه خوارزمشاهيان روزگار گذرانيد و سمت صاحب ديوانى رسائل داشته و مقرب سلطان و همواره در سفر و حضر ملازم خدمت او بوده و قواعد الفت ميان آن دو استوارى داشته و اتسز غالباً از محاوره و مجالست با آن دبير و شاعر فاضل لذت مىبرده و ميان آنان مطالباتى جارى بوده است. | امير امام رشيدالدين سعدالملك محمد بن محمد بن عبدالجليل عمرى كاتب معروف به "خواجه رشيد وطواط" در سال 481ق. در بلخ زاده شد. وى از اعقاب عبدالله ابن عمر بن الخطاب است كه نسب او به يازده واسطه به خليفه ثانى مىرسيد. او در مدرسه نظاميه همان شهر قسمتى از تحصيلات خود را نزد امام ابوسعد هروى به انجام رسانيد و بعد از اتمام تحصيلات خود و كسب مهارت در پارسى و عربى به خوارزم رفت و در اوايل عهد ابوالمظفر علاءالدوله اتسزبن قطبالدين محمد خوارزمشاه به خدمت او پيوست و تا آخر عمر در دستگاه خوارزمشاهيان روزگار گذرانيد و سمت صاحب ديوانى رسائل داشته و مقرب سلطان و همواره در سفر و حضر ملازم خدمت او بوده و قواعد الفت ميان آن دو استوارى داشته و اتسز غالباً از محاوره و مجالست با آن دبير و شاعر فاضل لذت مىبرده و ميان آنان مطالباتى جارى بوده است. | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
وطواط، همچنان در خدمت اتسز خوارزمشاه به سر مىبرد تا آن پادشاه به سال551 ق. درگذشت و وطواط بعد از فوت آن پادشاه در خدمت پسر و جانشين او ايل ارسلان (551-568 ه-) همان سمت قديم را حفظ كرد و در اوايل عهد سلطان تكش بن ايل ارسلان به علت پيرى از كار كناره گرفت تا در سال573 يا578 ه- درگذشت. | وطواط، همچنان در خدمت اتسز خوارزمشاه به سر مىبرد تا آن پادشاه به سال551 ق. درگذشت و وطواط بعد از فوت آن پادشاه در خدمت پسر و جانشين او ايل ارسلان (551-568 ه-) همان سمت قديم را حفظ كرد و در اوايل عهد سلطان تكش بن ايل ارسلان به علت پيرى از كار كناره گرفت تا در سال573 يا578 ه- درگذشت. | ||
رشيدالدين وطواط يكى از دانشمندان بزرگ عهد خود و از ادباى نامبردار و از بلغاء مشهور در زبان پارسى و عربى است. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] در معجمالادبا او را از نوادر زمان و عجايب دوران شمرده و در عهد خود افضل ناس در نظم و نثر پنداشته و در شناختن دقايق كلام عرب و اسرار نحو و ادب كسى را مقدم بر او ندانسته است. | [[رشید وطواط، محمد بن محمد|رشيدالدين وطواط]] يكى از دانشمندان بزرگ عهد خود و از ادباى نامبردار و از بلغاء مشهور در زبان پارسى و عربى است. [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] در معجمالادبا او را از نوادر زمان و عجايب دوران شمرده و در عهد خود افضل ناس در نظم و نثر پنداشته و در شناختن دقايق كلام عرب و اسرار نحو و ادب كسى را مقدم بر او ندانسته است. | ||
همين فضل غزير و دانش كثير مايه آن شده بود كه رشيد در عهد خود از شرق تا غرب نواحى ايران شهرت حاصل كند و از مشاهير عهد خود گردد. | همين فضل غزير و دانش كثير مايه آن شده بود كه رشيد در عهد خود از شرق تا غرب نواحى ايران شهرت حاصل كند و از مشاهير عهد خود گردد. | ||
خط ۱۰۵: | خط ۱۰۵: | ||
نخستين كسى كه به جمع و تدوين مجموعهاى از سخنان امام على عليهالسلام همت گماشت و صد سخن را كه هر يك از آن به نظر او با هزار سخن برابر بود، انتخاب كرد، جاحظ، اديب، سخنشناس و نويسنده پرآوازه عرب بود كه د رسالهاى 160 تا 250ق. مىزيست. پس از جاحظ كار گردآورى و انتخاب مجموعههايى از سخنان امام على عليهالسلام به همت سخنشناسان و اديبان دنبال شد. اين بزرگان به سايقه ذوق خود و ترغيب مشتاقان، يا احتمالا به پيروى از جاحظ مجموعههايى فراهم آوردند كه امروز شمارى از آنها را مىشناسيم كه از آن جملهاند: دستور معالم الحكم و مأثور مكارم الشّيم، از قاضى ابوعبدالله محمد بن سلامه قضاعى(م:454ق.)، غرر الحكم و درر الكلم از ابوالفتح عبدالواحد بن محمد آمدى تميمى(م:نيمه اول قرن ششم)، نثراللآلى كه برخى گردآورنده آن را [[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]]، مفسر بزرگ شيعه مىدانند، الحكم المنثوره و نيز مطلوب كل طالب رشيدالدين وطواط(م:573ق.). | نخستين كسى كه به جمع و تدوين مجموعهاى از سخنان امام على عليهالسلام همت گماشت و صد سخن را كه هر يك از آن به نظر او با هزار سخن برابر بود، انتخاب كرد، جاحظ، اديب، سخنشناس و نويسنده پرآوازه عرب بود كه د رسالهاى 160 تا 250ق. مىزيست. پس از جاحظ كار گردآورى و انتخاب مجموعههايى از سخنان امام على عليهالسلام به همت سخنشناسان و اديبان دنبال شد. اين بزرگان به سايقه ذوق خود و ترغيب مشتاقان، يا احتمالا به پيروى از جاحظ مجموعههايى فراهم آوردند كه امروز شمارى از آنها را مىشناسيم كه از آن جملهاند: دستور معالم الحكم و مأثور مكارم الشّيم، از قاضى ابوعبدالله محمد بن سلامه قضاعى(م:454ق.)، غرر الحكم و درر الكلم از ابوالفتح عبدالواحد بن محمد آمدى تميمى(م:نيمه اول قرن ششم)، نثراللآلى كه برخى گردآورنده آن را [[طبرسی، فضل بن حسن|شيخ طبرسى]]، مفسر بزرگ شيعه مىدانند، الحكم المنثوره و نيز مطلوب كل طالب [[رشید وطواط، محمد بن محمد|رشيدالدين وطواط]] (م:573ق.). | ||
== شرح ابن ميثم == | == شرح ابن ميثم == |
ویرایش