۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
حكيم ارزانى اين اثر را پس از تأليف شش اثر طبى ديگر تأليف نموده و شايد آخرين نگاشته او باشد؛ ازاينرو علاوه بر آگاهى كامل از مباحث كليات به سبب نگارش كتاب مفرح القلوب (ترجمه و شرح قانونچه چغمينى) و چيرگى بر مباحث معالجات به علت تصنيف كتاب طب اكبرى، تجربه ساليان دراز نيز پشتوانه نگارش كتاب قرابادين است. | حكيم ارزانى اين اثر را پس از تأليف شش اثر طبى ديگر تأليف نموده و شايد آخرين نگاشته او باشد؛ ازاينرو علاوه بر آگاهى كامل از مباحث كليات به سبب نگارش كتاب مفرح القلوب (ترجمه و شرح قانونچه چغمينى) و چيرگى بر مباحث معالجات به علت تصنيف كتاب طب اكبرى، تجربه ساليان دراز نيز پشتوانه نگارش كتاب قرابادين است. مؤلف مانند بسيارى ديگر از قرابادينها تنها در فكر نگارش و حجيم كردن تأليف خود نيست، بلكه آنچه را آزموده و صحت و صواب آن را محك زده نقل مىكند. | ||
وى در نگارش اين اثر از منابع بسيارى بهره جسته از جمله بحر الجواهر<ref>ص5</ref>، ذخيره خوارزمشاهى<ref>ص6</ref>، شفاء الاسقام<ref>ص9</ref>، كتاب معجون غياثى<ref>ص37</ref>، تحفه حكيم مؤمن<ref>ص39</ref>، ادويه قلبيه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]<ref>ص111</ref>، قرابادين ابن هبل<ref>ص164</ref>و بسيارى از كتب [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]]، [[جالینوس]] و اطباى ديگر استفاده كرده است. | وى در نگارش اين اثر از منابع بسيارى بهره جسته از جمله بحر الجواهر<ref>ص5</ref>، ذخيره خوارزمشاهى<ref>ص6</ref>، شفاء الاسقام<ref>ص9</ref>، كتاب معجون غياثى<ref>ص37</ref>، تحفه حكيم مؤمن<ref>ص39</ref>، ادويه قلبيه [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]<ref>ص111</ref>، قرابادين ابن هبل<ref>ص164</ref>و بسيارى از كتب [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]]، [[رازی، محمد بن زکریا|محمد بن زكرياى رازى]]، [[جالینوس]] و اطباى ديگر استفاده كرده است. |
ویرایش