پرش به محتوا

كتاب النور في الإمام المستور (عجل‌الله‌تعالی‌له‌الفرج): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - ' (عج)' به '(عج)')
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف')
خط ۴۷: خط ۴۷:
اثر، درصدد بيان ادله اثبات وجود حضرت مهدى(ع) است.
اثر، درصدد بيان ادله اثبات وجود حضرت مهدى(ع) است.


اواخر قرن سيزدهم زمان ظهور عقايد و انديشه‌ها در رابطه با امام زمان(عج) مى‌باشد. اين انديشه‌ها و مذاهب عقيدتى موجب تفرقه در صفوف مسلمين را به وجود آورد؛ از جمله اين مذاهب انحرافى مى‌توان از فرقه شيخيّه، كشفيّه، بابيّه و بهائيّه نام برد كه اكثر نظريه‌هاى اين فرقه در خصوص انديشه و فرهنگ مهدويت مى‌باشد و ظاهراً مولف از آن جا كه در متن برخورد با اين انديشه‌هاى انحرافى بوده، به همين خاطر براى اظهار مذهب و انديشه صحيح در خصوص اثبات امامت امام مهدى(عج) به تدوين اين اثر رو مى‌آورد.
اواخر قرن سيزدهم زمان ظهور عقايد و انديشه‌ها در رابطه با امام زمان(عج) مى‌باشد. اين انديشه‌ها و مذاهب عقيدتى موجب تفرقه در صفوف مسلمين را به وجود آورد؛ از جمله اين مذاهب انحرافى مى‌توان از فرقه شيخيّه، كشفيّه، بابيّه و بهائيّه نام برد كه اكثر نظريه‌هاى اين فرقه در خصوص انديشه و فرهنگ مهدويت مى‌باشد و ظاهراً مؤلف از آن جا كه در متن برخورد با اين انديشه‌هاى انحرافى بوده، به همين خاطر براى اظهار مذهب و انديشه صحيح در خصوص اثبات امامت امام مهدى(عج) به تدوين اين اثر رو مى‌آورد.


در پايان اثر، تاريخ اتمام نگارش آن صفر 1316ق ثبت شده است.
در پايان اثر، تاريخ اتمام نگارش آن صفر 1316ق ثبت شده است.
خط ۵۴: خط ۵۴:




امامت از اصول اصيل شيعه و با آن گره خورده است و بر اساس دلائل عقلى و براهين روشن، استمرار نبوت است كه تحقق اهداف الهى در سعادت انسان و رساندن او به كمال واقعى و قرب الهى بدون آن امكان پذير نيست. امامت يك منصب الهى است كه امام را تعيين و نص صريح، مردم را به سوى او راهنمايى مى‌كند. امام در دامان وحى و معدن رسالت و در آغوش امامت پرورش يافته است. مولف در ضمن يك ساماندهى مناسب، اثر را كه بر يك مقدمه، نه باب و خاتمه بنا نموده است، به بحث امامت و اثبات امامت امام عصر(عج) به طور خاص پرداخته است.
امامت از اصول اصيل شيعه و با آن گره خورده است و بر اساس دلائل عقلى و براهين روشن، استمرار نبوت است كه تحقق اهداف الهى در سعادت انسان و رساندن او به كمال واقعى و قرب الهى بدون آن امكان پذير نيست. امامت يك منصب الهى است كه امام را تعيين و نص صريح، مردم را به سوى او راهنمايى مى‌كند. امام در دامان وحى و معدن رسالت و در آغوش امامت پرورش يافته است. مؤلف در ضمن يك ساماندهى مناسب، اثر را كه بر يك مقدمه، نه باب و خاتمه بنا نموده است، به بحث امامت و اثبات امامت امام عصر(عج) به طور خاص پرداخته است.


روش آقاى بهارى در اثر، تلفيقى است، به اين معنا كه در القاى مطالب تنها از شيوه‌ها و دلائل عقلى، يا فقط نقل روايات و شيوه نقلى استفاده ننموده است، بلكه ايشان در ابتداى هر موضوع، ابتدا بعضى از روايات از مهم‌ترين جوامع روايى اهل سنّت را نقل سپس به بيان، شرح و آن چه از آن حديث استفاده مى‌شود، به كمك علم فهم حديث پرداخته است و گاه شده است كه در تحليل روايات و راه‌هاى دلالت آن به بيش از پنجاه وجه استدلال نموده است.
روش آقاى بهارى در اثر، تلفيقى است، به اين معنا كه در القاى مطالب تنها از شيوه‌ها و دلائل عقلى، يا فقط نقل روايات و شيوه نقلى استفاده ننموده است، بلكه ايشان در ابتداى هر موضوع، ابتدا بعضى از روايات از مهم‌ترين جوامع روايى اهل سنّت را نقل سپس به بيان، شرح و آن چه از آن حديث استفاده مى‌شود، به كمك علم فهم حديث پرداخته است و گاه شده است كه در تحليل روايات و راه‌هاى دلالت آن به بيش از پنجاه وجه استدلال نموده است.
خط ۶۱: خط ۶۱:




مولف در مقدّمه، اشاره‌اى به نياز وجود شخصى كه جاپاى نبى اكرم(ص) گذاشته، وظايف او را در خصوص هدايت و تبليغ دين بين مردم انجام دهد، مى‌پردازد. و در ادامه در باب اوّل به وجود امام و وجوب آن، بحث از اطاعت نمودن از او امر امام و بعضى از ويژگى‌ها و صفات امام از طريق روايات اشاره مى‌كند: نويسنده در ابواب هشت گانه، افزون بر اثبات وجود حضرت مهدى(ع) درباره امامت عامه و خاصه، امامان دوازده گانه، جايگاه و فضيلت اهل بيت در قرآن و حديث پرداخته و با استناد به روايات از متون قديم شيعه و اهل سنّت، ضمن بيان مشتركات شيعه و اهل سنّت در اين زمينه، تمايزات هر يك را يادآور مى‌شود. همچنين مولف با تكيه به كتاب‌هايى درباره حضرت مهدى(ع)، داستان‌هايى از ملاقات عالمان و شخصيت‌ها با آن حضرت را نقل كرده است. وى در بخش خاتمه، برخى از مدارك و منابعى كه در نگارش اثر از آن‌ها سود جسته است را، معرفى مى‌كند.
مؤلف در مقدّمه، اشاره‌اى به نياز وجود شخصى كه جاپاى نبى اكرم(ص) گذاشته، وظايف او را در خصوص هدايت و تبليغ دين بين مردم انجام دهد، مى‌پردازد. و در ادامه در باب اوّل به وجود امام و وجوب آن، بحث از اطاعت نمودن از او امر امام و بعضى از ويژگى‌ها و صفات امام از طريق روايات اشاره مى‌كند: نويسنده در ابواب هشت گانه، افزون بر اثبات وجود حضرت مهدى(ع) درباره امامت عامه و خاصه، امامان دوازده گانه، جايگاه و فضيلت اهل بيت در قرآن و حديث پرداخته و با استناد به روايات از متون قديم شيعه و اهل سنّت، ضمن بيان مشتركات شيعه و اهل سنّت در اين زمينه، تمايزات هر يك را يادآور مى‌شود. همچنين مؤلف با تكيه به كتاب‌هايى درباره حضرت مهدى(ع)، داستان‌هايى از ملاقات عالمان و شخصيت‌ها با آن حضرت را نقل كرده است. وى در بخش خاتمه، برخى از مدارك و منابعى كه در نگارش اثر از آن‌ها سود جسته است را، معرفى مى‌كند.


==گزارش وضعيّت==
==گزارش وضعيّت==




مصحح و محقق در طى دو فصل در آغاز اثر به شرح حال مولف و آثار او و معرّفى اثر و چگونگى روش تصحيح خود پرداخته است. نسخه اصلى كه به دست خود مولف و در كتاب‌خانه حضرت معصومه(س) در قم نگهدارى مى‌شود، ملاك تصحيح قرار گرفته و اگر اختلافى با نسخ ديگر داشته در پاورقى‌ها به آن‌ها پرداخته شده است.
مصحح و محقق در طى دو فصل در آغاز اثر به شرح حال مؤلف و آثار او و معرّفى اثر و چگونگى روش تصحيح خود پرداخته است. نسخه اصلى كه به دست خود مؤلف و در كتاب‌خانه حضرت معصومه(س) در قم نگهدارى مى‌شود، ملاك تصحيح قرار گرفته و اگر اختلافى با نسخ ديگر داشته در پاورقى‌ها به آن‌ها پرداخته شده است.


اقدام ديگر محقق اين كه اگر متن روايتى در متن با آن چه در جوامع روايى ذكر شده اختلافى داشته، صحيح آن را از منبع نقل نموده است و ديگر اين كه آدرس كامل احاديث و مطالب نقل شده، در متن را در پاورقى‌ها ذكر نموده است.
اقدام ديگر محقق اين كه اگر متن روايتى در متن با آن چه در جوامع روايى ذكر شده اختلافى داشته، صحيح آن را از منبع نقل نموده است و ديگر اين كه آدرس كامل احاديث و مطالب نقل شده، در متن را در پاورقى‌ها ذكر نموده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش