نهج‌البلاغه منظوم (انصاری): تفاوت میان نسخه‌ها

<div class='wikiInfo'>

[[پرونده:NUR03475J1.jpg|بندانگشتی|نهج البلاغه منظوم (انصاری)]]

{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"

! نام کتاب!! data-type='bookName'|نهج البلاغه منظوم (انصاری)

|-

|نام های دیگر کتاب

|data-type='otherBookNames'|نهج البلاغه. فارسی

|data-type='authors'|[[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول]] (نويسنده)

 

 

[[انصاری، محمد علی (قمی)]] (مترجم و شارح)

|data-type='language'|فارسی

 

|کد کنگره  

|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏BP‎‏ ‎‏38‎‏/‎‏041‎‏ ‎‏1300‎‏ب

|موضوع  

|data-type='subject'|شعر فارسی - قرن 14

 

 

علی بن ابیطالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق. نهج البلاغه - شعر

|data-type='publisher'|محمد علي انصاری

|مکان نشر  

|data-type='publishPlace'|تهران - ایران

|سال نشر  

|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE3475AUTOMATIONCODE

 

 

 

 

 

== ساختار كتاب ==

 

كتاب در ده جلد بيان شده است كه جلد اول آن مقدمه كتاب محسوب مى‌شود. مؤلف در بيان مطالب كتاب، بعد از آوردن متن عربى و ترجمه آن به نظم مطالب هر بخش را ذكر كرده است.

 

 

متن شرح بر اساس كتاب نهج‌البلاغه مى‌باشد كه با مقدمه [[شریف‌الرضی، محمد بن حسین|سيد رضى]] شروع مى‌شود. و در ادامه به خطبه‌هاى كتاب نهج‌البلاغه در اين جلد پرداخته شده است.

 

لا تقتلوا الخوارج بعدى فليس من طلب الحقّ فاخطأه، كمن طلب الباطل فادركه؛ يعنى معاويه و اصحابه.

و نيز حضرت عليه‌السّلام اين سخن را درباره خوارج فرمايد: پس از من خوارج را نكشيد، زيرا آن كه طالب حق است و خطا مى‌كند، مانند كسى كه طالب باطل است و آن را در مى‌يابد، نيست. سيّد رضى عليه‌الرّحمه گويد: مقصود حضرت از طالب باطل معاويه و ياران او هستند (كه بدون حقّ خلافت را براى خود مى‌خواستند، به خلاف خوارج كه مطيع و فرمان بردار خليفه وقت بودند، منتهى باشتباه افتاده بودند). نظم  

 

{| class="wikitable poem"

! چو بگذشتم از اين دار فنا من!! خوارج را نگيرد كس سر از تن

|}

 

{| class="wikitable poem"

! چرا زيرا نباشد طالب حقّ!! كه اندر اشتباهى گشت ملحق

|}

 

{| class="wikitable poem"

! براى جستن حق دست و پا كرد!! ولى در راه تشخيصش خطا كرد

|}

! معاويّه است كشتن را سزاوار!! كه دل از حق بگردانيد يك بار

! اساس ملك و دين را او بهم زد!! براه باطل او آسان قدم زد

 

 

أمّا بعد، فإذا أتاك كتابى فاحمل معاويه على الفصل، و خذه بالأمر الجزم، ثمّ خيّره بين حرب مجليه، أو سلم مخزيه، فإن اختار الحرب فانبذ إليه، و إن اختار السّلم فخذ بيعته، و السّلام

از نامه‌هاى آن حضرت عليه‌السّلام، در آن هنگامى كه جرير ابن عبداللَّه بجلّى را به سوى شام فرستاده بود، به وى نوشتند.

(در اسد الغابه است كه اين جرير چهل روز پيش از وفات رسول خدا(ص) آورد، و در جنگ‌هاى عراق در قادسيّه اثرهاى نيكو از خويش بر جاى گذاشت، و در سنه 51 يا 54 هجرى درگذشت.

او با اشعث ابن قيس حضرت أميرالمؤمنين عليه‌السّلام را فراوان دشمن مى‌داشتند، به طورى كه ابن ابى‌الحديد در جلد 3 صفحه 305 نقل مى‌كند: روزى جرير و اشعث از كوفه به صحرا مى‌رفتند، و هر دو به بدگويى على عليه‌السّلام سرگرم بودند، در اين هنگام سوسمارى بر آنان گذشت، آن‌ها آن سوسمار را صدا كردند، كه أبا حسل دستت را بده تا به جاى على با تو بيعت كنيم، وقتى كه اين خبر به حضرت رسيد فرمودند، اين دو تن در قيامت برانگيخته شوند؛ در حالى كه پيشوايشان سوسمارى باشد....

 

 

 

! به هنگامى بسوى كشور شام!! روانش داشت شاه نيك فرجام

 

 

! بكين و جنگ يا در صلح و بيعت!! كند با وى نكو اتمام حجّت...

در تدوين كتاب، مؤلف سعى داشته است كه اشعار آن ساده و روان و بى‌تكلّف از كار بيرون آمده و در عين حال تا آن جا كه در خور توش و توان بوده است، از جنبه ادبى شايان برخوردار باشد.

 

 

==پانویس ==

[[رده:سرگذشت‌‌نامه‌های فردی]]

[[رده:علی بن ابی‌طالب(ع)]]