۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'سيد ابن طاووس' به 'سيد ابن طاووس '
جز (جایگزینی متن - 'منتجبالدين' به 'منتجبالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'سيد ابن طاووس' به 'سيد ابن طاووس ') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
برادر او، مجيرالدين، جعفر بن ابى فراس هم از علما و فقهاى معروف زمان خود بوده كه در سال 626 هجرى در بغداد وفات يافته و بدن او را به نجف منتقل كرده، در جوار اميرالمؤمنين‌عليه‌السلام به خاك سپرده‌اند. | برادر او، مجيرالدين، جعفر بن ابى فراس هم از علما و فقهاى معروف زمان خود بوده كه در سال 626 هجرى در بغداد وفات يافته و بدن او را به نجف منتقل كرده، در جوار اميرالمؤمنين‌عليه‌السلام به خاك سپرده‌اند. | ||
همسر ورام از نوادگان [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] است و به همين جهت سيد ابن طاووس در كتب خود گاهى مى‌گويد «جد من ورام بن ابى فراس» و گاهى مى‌گويد «جد من [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]» كه در حقيقت جد بزرگ او است. | همسر ورام از نوادگان [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] است و به همين جهت [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد ابن طاووس]] در كتب خود گاهى مى‌گويد «جد من ورام بن ابى فراس» و گاهى مى‌گويد «جد من [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]» كه در حقيقت جد بزرگ او است. | ||
از جمله اجداد ورام، ابوالفتح است كه خلعت خود را از خليفۀ فاطمى (در مصر) گرفت و در براندازى حكومت عباسيان از ياران «بساسيرى» بود و با هبة الله شيرازى، از بنيانگذاران اسماعيليه، هم مكاتباتى داشته است. | از جمله اجداد ورام، ابوالفتح است كه خلعت خود را از خليفۀ فاطمى (در مصر) گرفت و در براندازى حكومت عباسيان از ياران «بساسيرى» بود و با هبة الله شيرازى، از بنيانگذاران اسماعيليه، هم مكاتباتى داشته است. | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در شناخت مقام علمى و معنوى ورام ديدن مؤلفات او بسيار گويا و روشن است. | در شناخت مقام علمى و معنوى ورام ديدن مؤلفات او بسيار گويا و روشن است. | ||
علاوه بر آن، گواهىِ انسانى زاهد و متقى مانند سيد ابن طاووس بهترين دليل براى ماست. سيد در [[فلاح السائل]] مى‌فرمايد: «جد من، ورام بن ابى فراس، از كسانى بود كه به عمل آنها تمسك مى‌شود و مى‌توان به اعمال آنها استناد جست». | علاوه بر آن، گواهىِ انسانى زاهد و متقى مانند [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد ابن طاووس]] بهترين دليل براى ماست. سيد در [[فلاح السائل]] مى‌فرمايد: «جد من، ورام بن ابى فراس، از كسانى بود كه به عمل آنها تمسك مى‌شود و مى‌توان به اعمال آنها استناد جست». | ||
شيخ منتجبالدين هم او را به عنوان امير زاهد و فقيه ياد كرده است و گفته: من او را در حله ديده‌ام و همچنان بود كه شنيده بودم (از نظر فضائل و بزرگوارى). | شيخ منتجبالدين هم او را به عنوان امير زاهد و فقيه ياد كرده است و گفته: من او را در حله ديده‌ام و همچنان بود كه شنيده بودم (از نظر فضائل و بزرگوارى). | ||