۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'الكشاف' به 'الكشاف ') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
كتاب با سه مقدمه از آغاز و مطالب در پنج جلد تنظيم شده است. | كتاب با سه مقدمه از آغاز و مطالب در پنج جلد تنظيم شده است. | ||
نويسنده در تدوين و تأليف اثر حاضر، از منابع و كتب فراوانى استفاده كرده كه مهمترين آنها، عبارتند از: «التهذيب» حاكم جشمى، «[[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|الكشاف]] » [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]، «الانتصار» امام يحيى بن حمزه، «شرح القاضى» زيد بن محمد الكلارى، «الشرح» قاضى زيد، «الروضه و الغدير»، «السفينه» حاكم جشمى، «الوافى في فقه الحنفيه»، «البيان» ابن مظفر، «التذكره» حسن نحوى، «الحفيظ و شرحه»، «الياقوته»، «عيون المعانى»، «مسالك الابرار»، «منتخب الإحياء»، «اللمع»، «الشفاء» امير الحسين، «الجوهره»، «ال[[الکافی|كافى]]»، «المهذب» امام عبدالله بن حمزه، «المهذب» شافعى، «سنن» أبى داود، «البخارى»، «معالم السنن»، «سنن» ترمذى، «شمس الشريعه» سحامى و «المناهج» امام محمد بن مطهر<ref>مقدمه، ص21</ref> | نويسنده در تدوين و تأليف اثر حاضر، از منابع و كتب فراوانى استفاده كرده كه مهمترين آنها، عبارتند از: «التهذيب» حاكم جشمى، «[[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|الكشاف]]» [[زمخشری، محمود بن عمر|زمخشرى]]، «الانتصار» امام يحيى بن حمزه، «شرح القاضى» زيد بن محمد الكلارى، «الشرح» قاضى زيد، «الروضه و الغدير»، «السفينه» حاكم جشمى، «الوافى في فقه الحنفيه»، «البيان» ابن مظفر، «التذكره» حسن نحوى، «الحفيظ و شرحه»، «الياقوته»، «عيون المعانى»، «مسالك الابرار»، «منتخب الإحياء»، «اللمع»، «الشفاء» امير الحسين، «الجوهره»، «ال[[الکافی|كافى]]»، «المهذب» امام عبدالله بن حمزه، «المهذب» شافعى، «سنن» أبى داود، «البخارى»، «معالم السنن»، «سنن» ترمذى، «شمس الشريعه» سحامى و «المناهج» امام محمد بن مطهر<ref>مقدمه، ص21</ref> | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
نويسنده در اين اثر، به تفسير و بحث پيرامون آياتى پرداخته است كه دربردارنده احكام فقهى مىباشند<ref>مقدمه محقق، ج1، ص20</ref> | نويسنده در اين اثر، به تفسير و بحث پيرامون آياتى پرداخته است كه دربردارنده احكام فقهى مىباشند<ref>مقدمه محقق، ج1، ص20</ref> | ||
از جمله ويژگىهاى اين كتاب، آن است نويسنده در تدوين آن، روش متحد و يكنواختى را بكار برده است، به گونهاى كه در ابتدا، مقدمه اصولى مهمى ذكر كرده كه در آن، به تبيين قواعد اصول فقه و آنچه كه مجتهد در استنباط احكام فقهى از ادله تفصيلى آنها نياز دارد، پرداخته است. پس از اين امر، آيه مورد نظر ذكر شده و به بررسى اسباب نزول بر اساس مصادر متعدد پرداخته شده است كه مهمترين اين مصادر، «التهذيب» حاكم جشمى و «[[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|الكشاف]] » مىباشد<ref>همان، ص20- 21</ref> | از جمله ويژگىهاى اين كتاب، آن است نويسنده در تدوين آن، روش متحد و يكنواختى را بكار برده است، به گونهاى كه در ابتدا، مقدمه اصولى مهمى ذكر كرده كه در آن، به تبيين قواعد اصول فقه و آنچه كه مجتهد در استنباط احكام فقهى از ادله تفصيلى آنها نياز دارد، پرداخته است. پس از اين امر، آيه مورد نظر ذكر شده و به بررسى اسباب نزول بر اساس مصادر متعدد پرداخته شده است كه مهمترين اين مصادر، «التهذيب» حاكم جشمى و «[[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|الكشاف]]» مىباشد<ref>همان، ص20- 21</ref> | ||
نويسنده بعد از ذكر مجموعهاى از آيات، شأن نزول آنرا متذكر مىشود سپس نتيجه گيرى فقهى مى كند. در مواردى نيز اقوال مختلف را يادآورى مى كند<ref>همان، ج3 ص253</ref> | نويسنده بعد از ذكر مجموعهاى از آيات، شأن نزول آنرا متذكر مىشود سپس نتيجه گيرى فقهى مى كند. در مواردى نيز اقوال مختلف را يادآورى مى كند<ref>همان، ج3 ص253</ref> |
ویرایش