کمره‌ای، خلیل: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' »' به '»'
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»')
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»')
خط ۴۹: خط ۴۹:
وی پس از كسب علوم مقدماتى در جاپلق، به خوانسار رفت و در محضر آخوند ملا محمد بيدهندى، سيد على‌اكبر بيدهندى و آقا سيد احمد جاده‌اى تلمذ كرد. در 1337ق به سلطان‌آباد (اراك) رفت و از شاگردان نخست آيت‌اللَّه حايرى گشت و علم فقه و اصول را در خدمت حاج شيخ عبدالغنى و حاج شيخ عباس ادريس‌آبادى آموخت و نزد ساير اساتيد، علوم عقلى، رياضى و اخلاق را فراگرفت.
وی پس از كسب علوم مقدماتى در جاپلق، به خوانسار رفت و در محضر آخوند ملا محمد بيدهندى، سيد على‌اكبر بيدهندى و آقا سيد احمد جاده‌اى تلمذ كرد. در 1337ق به سلطان‌آباد (اراك) رفت و از شاگردان نخست آيت‌اللَّه حايرى گشت و علم فقه و اصول را در خدمت حاج شيخ عبدالغنى و حاج شيخ عباس ادريس‌آبادى آموخت و نزد ساير اساتيد، علوم عقلى، رياضى و اخلاق را فراگرفت.


در 1340ق ساكن قم شد و به افاده و استفاده مشغول گشت و از درس ميرزا على‌اكبر حكمى يزدى بهره گرفت و «اسفار» را نزد آيت‌اللَّه رفيعى قزوينى، حديث را از [[قمی، عباس|محدث قمى]]، شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]]، آيت‌اللَّه شيخ محمدرضا مسجد شاهى اصفهانى و آيت‌اللَّه سيد محسن جبل عاملى و اخلاق و عرفان را نزد آيت‌اللَّه حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى تكميل كرد و اجازه‌ى اجتهاد و نقل حديث از استادان خود گرفت. از اين زمان به حاج ميرزا خليل مجتهد معرف شد و خود به تدريس «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] »، «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]»، اصول فقه، معقول، هيئت و هندسه پرداخت. او از مدرسين معقول و منقول حوزه و دانشگاه بود و مدت‌ها به تدريس «تفسير» اشتغال داشت. از شاگردان ايشان عبارتند از حجج اسلام و آيات عظام: دكتر خزائلى، طالقانى، كاظم گلپايگانى، انصارى قمى و تربتى.
در 1340ق ساكن قم شد و به افاده و استفاده مشغول گشت و از درس ميرزا على‌اكبر حكمى يزدى بهره گرفت و «اسفار» را نزد آيت‌اللَّه رفيعى قزوينى، حديث را از [[قمی، عباس|محدث قمى]]، شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]]، آيت‌اللَّه شيخ محمدرضا مسجد شاهى اصفهانى و آيت‌اللَّه سيد محسن جبل عاملى و اخلاق و عرفان را نزد آيت‌اللَّه حاج ميرزا جواد آقا ملكى تبريزى تكميل كرد و اجازه‌ى اجتهاد و نقل حديث از استادان خود گرفت. از اين زمان به حاج ميرزا خليل مجتهد معرف شد و خود به تدريس «[[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]»، «[[كتاب المكاسب|مكاسب]]»، اصول فقه، معقول، هيئت و هندسه پرداخت. او از مدرسين معقول و منقول حوزه و دانشگاه بود و مدت‌ها به تدريس «تفسير» اشتغال داشت. از شاگردان ايشان عبارتند از حجج اسلام و آيات عظام: دكتر خزائلى، طالقانى، كاظم گلپايگانى، انصارى قمى و تربتى.


ايشان در 1354ق در رابطه با مسأله كشف حجاب دستگير و زندانى و پس از يك ماه آزاد شد. وى در 1371ق، به همراه آيت‌اللَّه سيد محمود طالقانى و آيت‌اللَّه سيد رضا زنجانى و سيد [[بلاغی، صدرالدین|صدرالدين بلاغى]]  به پاكستان دعوت و در كراچى، به رياست مؤتمر عالم اسلامى انتخاب شد. در 1379ق با همين سمت به بيت‌المقدس رفت و به دستور آيت‌اللَّه بروجردى با شيخ محمد شلتوت، رئيس دانشگاه الازهر، درباره‌ى اتحاد اسلامى ديدار و گفتگو كرد. در 1395ق، پاپ پل ششم، پيشواى كاتوليك‌هاى جهان، توسط سفارت واتيكان در تهران، دوازده مشكل كلامى را از وى استعلام نمود و پاسخ ايشان به فرانسه ترجمه و ارسال شد. وى در دوره‌ى دكتراى دانشكده الهيات دانشگاه تهران تدريس مى‌نمود.
ايشان در 1354ق در رابطه با مسأله كشف حجاب دستگير و زندانى و پس از يك ماه آزاد شد. وى در 1371ق، به همراه آيت‌اللَّه سيد محمود طالقانى و آيت‌اللَّه سيد رضا زنجانى و سيد [[بلاغی، صدرالدین|صدرالدين بلاغى]]  به پاكستان دعوت و در كراچى، به رياست مؤتمر عالم اسلامى انتخاب شد. در 1379ق با همين سمت به بيت‌المقدس رفت و به دستور آيت‌اللَّه بروجردى با شيخ محمد شلتوت، رئيس دانشگاه الازهر، درباره‌ى اتحاد اسلامى ديدار و گفتگو كرد. در 1395ق، پاپ پل ششم، پيشواى كاتوليك‌هاى جهان، توسط سفارت واتيكان در تهران، دوازده مشكل كلامى را از وى استعلام نمود و پاسخ ايشان به فرانسه ترجمه و ارسال شد. وى در دوره‌ى دكتراى دانشكده الهيات دانشگاه تهران تدريس مى‌نمود.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش