۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'البرهان في علوم القرآن' به 'البرهان في علوم القرآن ') |
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
بر اساس آن «التحبير» را نگاشتم، پس از آن در انديشه شدم كه كتابى بپردازم گسترده و در نگارش آن شيوه استقصاء را پيشه گيرم، و چنين مىپنداشتم كه من در اين انديشه و آهنگ يگانه هستم و كسى بر من سبقت نجسته است.در حالى كه در اين انديشه بودم، دريافتم كه امام بدر الدين محمد بن عبداللّه زركشى، در اين باره | بر اساس آن «التحبير» را نگاشتم، پس از آن در انديشه شدم كه كتابى بپردازم گسترده و در نگارش آن شيوه استقصاء را پيشه گيرم، و چنين مىپنداشتم كه من در اين انديشه و آهنگ يگانه هستم و كسى بر من سبقت نجسته است.در حالى كه در اين انديشه بودم، دريافتم كه امام بدر الدين محمد بن عبداللّه زركشى، در اين باره | ||
كتابى نگاشته است جامع، با عنوان «[[البرهان في علوم القرآن]] ».شادمان شدم و خداى را سپاس گفتم و بر آنچه انديشيده بودم همّت ورزيدم و بدينسان اين كتاب را پرداختم، با ترتيبى بهتر از ترتيب «برهان».برخى از انواع كتاب زركشى را درهم آميختم و از برخى به تفصيل سخن گفتم و مطالب و مباحثى بدان افزودم و آن را «الإتقان في علوم القرآن» ناميدم و... | كتابى نگاشته است جامع، با عنوان «[[البرهان في علوم القرآن]]».شادمان شدم و خداى را سپاس گفتم و بر آنچه انديشيده بودم همّت ورزيدم و بدينسان اين كتاب را پرداختم، با ترتيبى بهتر از ترتيب «برهان».برخى از انواع كتاب زركشى را درهم آميختم و از برخى به تفصيل سخن گفتم و مطالب و مباحثى بدان افزودم و آن را «الإتقان في علوم القرآن» ناميدم و... | ||
الإتقان، داراى هشتاد نوع است كه با «شناخت مكى و مدنى»آغاز مىشود و با عنوان «طبقات المفسّرين»پايان مىيابد.سيوطى، در تدوين اين كتاب از صد و پنجاه و چهار منبع كه برخى از آنها مجلدات بسيارى دارند بهره گرفته است.برخى از اين آثار اكنون در اختيار نيست.بدينترتيب [[سيوطى]] بخشهايى از متون از دست رفته را در صفحات الإتقان نگاه داشته است.هنر شگفت [[سيوطى]] در نظام بخشى به اطلاعات پراكنده و تنظيم و چينش كارآمد و عرضه مطالب، به گونهاى روشن، روان و سهل الوصول است.او به نقد و تحليل اقوال مىپردازد امّا در گزارش آرا و انديشهها دقت شايستهاى بكار نمىگيرد. | الإتقان، داراى هشتاد نوع است كه با «شناخت مكى و مدنى»آغاز مىشود و با عنوان «طبقات المفسّرين»پايان مىيابد.سيوطى، در تدوين اين كتاب از صد و پنجاه و چهار منبع كه برخى از آنها مجلدات بسيارى دارند بهره گرفته است.برخى از اين آثار اكنون در اختيار نيست.بدينترتيب [[سيوطى]] بخشهايى از متون از دست رفته را در صفحات الإتقان نگاه داشته است.هنر شگفت [[سيوطى]] در نظام بخشى به اطلاعات پراكنده و تنظيم و چينش كارآمد و عرضه مطالب، به گونهاى روشن، روان و سهل الوصول است.او به نقد و تحليل اقوال مىپردازد امّا در گزارش آرا و انديشهها دقت شايستهاى بكار نمىگيرد. |
ویرایش