پرش به محتوا

ولایت اقربین در غدیر خم: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'فیروزآبادی' به 'فیروزآبادی '
جز (جایگزینی متن - 'سیوطی' به 'سیوطی ')
جز (جایگزینی متن - 'فیروزآبادی' به 'فیروزآبادی ')
خط ۷۰: خط ۷۰:
فصل دوم به توضیح واژه امام، منصب و شرایط امام و امامت نزد خاصه و عامه اختصاص یافته است.
فصل دوم به توضیح واژه امام، منصب و شرایط امام و امامت نزد خاصه و عامه اختصاص یافته است.


مؤلف در ابتدای این فصل از کتاب، به توضیح معنای لغوی «امام» پرداخته و نظرات برخی از لغویون را مطرح کرده است، سپس می‌گوید: فیروزآبادی در قاموس، عین عبارت [[لسان العرب]]  را درباره ترجمه واژه امام آورده است؛ در نتیجه امام به معنای مقتدا، اصل، مرجع، توأم با قصد و توجه خاص است؛ یعنی امام به معنای مقتدا به کسی گفته می‌شود که مردم با قصد و توجه خاص به سراغ او می‌روند<ref>ر.ک: همان، ص44</ref> سپس به بررسی این واژه و مشتقات آن در قرآن پرداخته است و می‌نویسد: واژه امام و جمع آن (ائمه)، در قرآن دوازده بار آمده است (هفت بار به‌صورت مفرد و پنج بار به‌صورت جمع)<ref>ر.ک: همان</ref>
مؤلف در ابتدای این فصل از کتاب، به توضیح معنای لغوی «امام» پرداخته و نظرات برخی از لغویون را مطرح کرده است، سپس می‌گوید: [[فیروزآبادی، محمد بن یعقوب|فیروزآبادی]]  در قاموس، عین عبارت [[لسان العرب]]  را درباره ترجمه واژه امام آورده است؛ در نتیجه امام به معنای مقتدا، اصل، مرجع، توأم با قصد و توجه خاص است؛ یعنی امام به معنای مقتدا به کسی گفته می‌شود که مردم با قصد و توجه خاص به سراغ او می‌روند<ref>ر.ک: همان، ص44</ref> سپس به بررسی این واژه و مشتقات آن در قرآن پرداخته است و می‌نویسد: واژه امام و جمع آن (ائمه)، در قرآن دوازده بار آمده است (هفت بار به‌صورت مفرد و پنج بار به‌صورت جمع)<ref>ر.ک: همان</ref>


فلسفه نصب امام یا فلسفه وجودی امام، از مباحث دیگر این فصل از کتاب می‌باشد.
فلسفه نصب امام یا فلسفه وجودی امام، از مباحث دیگر این فصل از کتاب می‌باشد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش