۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '،د' به '، د') |
جز (جایگزینی متن - '،ف' به '، ف') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
«[[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مؤسسة الإمام الصادق)|شوارق الالهام]]» یكى از دو شرح لاهيجى بر متن تجريد است.جلد اول تا آخر بحث علت و معلول و جلد دوم از مباحث جواهر و اعراض آغاز و تا مسأله ششم از بحث صفات خداوند(مسألۀ كلام) ادامه دارد و پس از آن ناتمام مانده است؛يعنى مقدارى از بحث اثبات صانع و صفات او و بحث نبوت و امامت و معاد نوشته نشده است و يا اگر نوشته شده چاپ نگرديده است. | «[[شوارق الإلهام في شرح تجريد الكلام (انتشارات مؤسسة الإمام الصادق)|شوارق الالهام]]» یكى از دو شرح لاهيجى بر متن تجريد است.جلد اول تا آخر بحث علت و معلول و جلد دوم از مباحث جواهر و اعراض آغاز و تا مسأله ششم از بحث صفات خداوند(مسألۀ كلام) ادامه دارد و پس از آن ناتمام مانده است؛يعنى مقدارى از بحث اثبات صانع و صفات او و بحث نبوت و امامت و معاد نوشته نشده است و يا اگر نوشته شده چاپ نگرديده است. | ||
علامه لاهيجى شرح خود را با يك مقدمۀ مفصل علمى دربارۀ تعريف، | علامه لاهيجى شرح خود را با يك مقدمۀ مفصل علمى دربارۀ تعريف، موضوع، فايده و مرتبۀ علم كلام | ||
طى چهار مطلب آغاز كرده است.سپس دربارۀ امتياز و اعتبار «تجريد الكلام» در بين متون كلامى متقدمان و متأخران بحث مىكند. | طى چهار مطلب آغاز كرده است.سپس دربارۀ امتياز و اعتبار «تجريد الكلام» در بين متون كلامى متقدمان و متأخران بحث مىكند. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
مىتوان ادعا كرد كه شرح لاهيجى بر تجريد،جامع كليۀ نظرات و آراى متكلمان و فلاسفۀ قبل از خود است.و نيز همانطور كه «تجريد» اولين گرايش كلى كلام شيعۀ اماميه به فلسفه است، شرحتجريد لاهيجى هم چنين است.علاوه براينكه چاشنىاى از عرفان و تصوف كه مسلك استاد وى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] است در آن ديده مىشود.لاهيجى در بحث وحدت وجود، تمام آراء و نظرات فلاسفه و متكلمان را با دقت نقل مىكند.اين شرح با اين خصوصيت، معجونى از كلام و فلسفه و عرفان و تصوف است هرچند صبعۀ ظاهر آن كلام است.در اين كتاب لاهيجى تسلّط جدّى خود را بر انديشههاى كلامى و فلسفى نشان داده است و با نهايت موشكافى و ريزبينى يكايك مسائل مطروحه در | مىتوان ادعا كرد كه شرح لاهيجى بر تجريد،جامع كليۀ نظرات و آراى متكلمان و فلاسفۀ قبل از خود است.و نيز همانطور كه «تجريد» اولين گرايش كلى كلام شيعۀ اماميه به فلسفه است، شرحتجريد لاهيجى هم چنين است.علاوه براينكه چاشنىاى از عرفان و تصوف كه مسلك استاد وى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملا صدرا]] است در آن ديده مىشود.لاهيجى در بحث وحدت وجود، تمام آراء و نظرات فلاسفه و متكلمان را با دقت نقل مىكند.اين شرح با اين خصوصيت، معجونى از كلام و فلسفه و عرفان و تصوف است هرچند صبعۀ ظاهر آن كلام است.در اين كتاب لاهيجى تسلّط جدّى خود را بر انديشههاى كلامى و فلسفى نشان داده است و با نهايت موشكافى و ريزبينى يكايك مسائل مطروحه در كلام، فلسفۀ الهى و تصوف را مورد مداقّه و بحث قرار داده است. | ||
او در اين كتاب ذوق و سليقۀ آزادانه در انتخاب موضع شخصى خود را ارائه مىنمايد بطورىكه در پارهاى از مسائل عليرغم سرسپردگى كلّى به حكمت متعاليه، متمايل به حكمت مشاء نيز مىباشد.دربارۀ حركت جوهرى نيز در مسأله ششم از جلد اوّل شوارق به انكار آن مىپردازد و در اينباره به شبهۀ معروف عدم بقاى موضوع تمسك مىكند. | او در اين كتاب ذوق و سليقۀ آزادانه در انتخاب موضع شخصى خود را ارائه مىنمايد بطورىكه در پارهاى از مسائل عليرغم سرسپردگى كلّى به حكمت متعاليه، متمايل به حكمت مشاء نيز مىباشد.دربارۀ حركت جوهرى نيز در مسأله ششم از جلد اوّل شوارق به انكار آن مىپردازد و در اينباره به شبهۀ معروف عدم بقاى موضوع تمسك مىكند. | ||
ویرایش