پرش به محتوا

الحب و المحبة الإلهية من كلام الشيخ الأكبر محی‌الدين ابن العربي: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '،ص' به '، ص'
جز (جایگزینی متن - '،ش' به '، ش')
جز (جایگزینی متن - '،ص' به '، ص')
خط ۵۷: خط ۵۷:




مؤلف سخن خود را از معنى حقيقى حبّ شروع مى‌كند و پس از ذكر آيات و احاديثى در باب محبت سخنان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذيل عناوينى همچون:عشق سبب خلق جهان، محبت خداوند به گروه‌هاى خاص (مثل شاكران،صابران و...) تعريف محبت، اشتراك ناپذيرى عشق، سريان عشق در وجود، سبب و انگيزه عشق (جمال و إحسان)، انواع زيبايى و جمال و عشق و محبت به عشق گرد آمده است. از نگاه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، عشق و محبت شرابى است كه هيچ‌گونه سيرابى ندارد و عاشق در حكومت و فرمان عشق است، نه معشوق. او بر اين باور است كه عشق و محبت خدا به خود، سرچشمه ارتباط اجزاى عالم با يكديگر است.
مؤلف سخن خود را از معنى حقيقى حبّ شروع مى‌كند و پس از ذكر آيات و احاديثى در باب محبت سخنان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذيل عناوينى همچون:عشق سبب خلق جهان، محبت خداوند به گروه‌هاى خاص (مثل شاكران، صابران و...) تعريف محبت، اشتراك ناپذيرى عشق، سريان عشق در وجود، سبب و انگيزه عشق (جمال و إحسان)، انواع زيبايى و جمال و عشق و محبت به عشق گرد آمده است. از نگاه [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، عشق و محبت شرابى است كه هيچ‌گونه سيرابى ندارد و عاشق در حكومت و فرمان عشق است، نه معشوق. او بر اين باور است كه عشق و محبت خدا به خود، سرچشمه ارتباط اجزاى عالم با يكديگر است.


[[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] پس از مقدمه‌اى كوتاه به اين مطلب توجه مى‌دهد كه محبّ و عارف از هم متمايزند و معرفت از محبت سرچشمه مى‌گيرد و عشق را نسبتى ميان عاشق و معشوق بلكه عين عاشق مى‌داند. مفصل‌ترين قسمت، مبحث «محبت و عشق به خيال» است كه در آن با تاكيد بر عشق الهى به چگونگى ورود محبت و عشق به عاشق و سبب آن و بحث احسان الهى مى‌پردازد. چند باب از كتاب نيز به بحث سماع، رابطه آن با عشق، انواع آن (الهى، روحانى و طبيعى) و توضيح آنها اختصاص دارد.
[[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] پس از مقدمه‌اى كوتاه به اين مطلب توجه مى‌دهد كه محبّ و عارف از هم متمايزند و معرفت از محبت سرچشمه مى‌گيرد و عشق را نسبتى ميان عاشق و معشوق بلكه عين عاشق مى‌داند. مفصل‌ترين قسمت، مبحث «محبت و عشق به خيال» است كه در آن با تاكيد بر عشق الهى به چگونگى ورود محبت و عشق به عاشق و سبب آن و بحث احسان الهى مى‌پردازد. چند باب از كتاب نيز به بحث سماع، رابطه آن با عشق، انواع آن (الهى، روحانى و طبيعى) و توضيح آنها اختصاص دارد.
خط ۶۵: خط ۶۵:
در بخش دوم درباره كسانى كه خداوند آنها را دوست دارد و پيرامون آثار محبت الهى در آنها بحث مى‌كند. در بخش سوم از نسبت حبّ با انسان، تعريف حب و متعلق آن صحبت شده است.بخش چهارم دربردارنده حقايقى درباره محبت از قبيل: عدم اشتراك‌پذيرى آن،جريان محبت در وجود، عزت محبت مى‌باشد.در بخش بعدى سبب و علت محبت(جمال و احسان)بيان مى‌شود.
در بخش دوم درباره كسانى كه خداوند آنها را دوست دارد و پيرامون آثار محبت الهى در آنها بحث مى‌كند. در بخش سوم از نسبت حبّ با انسان، تعريف حب و متعلق آن صحبت شده است.بخش چهارم دربردارنده حقايقى درباره محبت از قبيل: عدم اشتراك‌پذيرى آن،جريان محبت در وجود، عزت محبت مى‌باشد.در بخش بعدى سبب و علت محبت(جمال و احسان)بيان مى‌شود.


بخش ششم حاوى مطالبى پيرامون سماع و انواع آن (روحانى، طبيعى و الهى) است.در بخش هفتم و هشتم به ترتيب مراتب حب (طبيعى، روحانى و الهى) و ألقاب حب (هوى، حب، عشق و ودّ) تبيين شده است.در بخش نهم به تفصيل لوازم محبت (حزن، بيمارى،گريه و اشك،صبر و ادب) شرح شده است. صفات محبان الهى (سالك، شب زنده‌دار، مشتاق خروج از دنيا، مشتاق شنيدن كلام الهى) و نسبت برخى صفات محب با حقايق الهى، با ذكر شواهدى از آيات در بخش دهم آمده است.
بخش ششم حاوى مطالبى پيرامون سماع و انواع آن (روحانى، طبيعى و الهى) است.در بخش هفتم و هشتم به ترتيب مراتب حب (طبيعى، روحانى و الهى) و ألقاب حب (هوى، حب، عشق و ودّ) تبيين شده است.در بخش نهم به تفصيل لوازم محبت (حزن، بيمارى،گريه و اشك، صبر و ادب) شرح شده است. صفات محبان الهى (سالك، شب زنده‌دار، مشتاق خروج از دنيا، مشتاق شنيدن كلام الهى) و نسبت برخى صفات محب با حقايق الهى، با ذكر شواهدى از آيات در بخش دهم آمده است.


در فصل دوازدهم ذيل عنوان روح المعانى، اشعار برخى عرفا در باب محبت آمده است.در فصل سيزدهم سخنان چند تن از عرفا و محبان إلهى (ذوالنون،جنيد و...) و برخى يافته‌هاى خود [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ديده مى‌شود. فصل چهاردهم با ذكر اشعارى از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذوق او در محبت و تجسم و تجلى حبّ و بعضى از اسماء و معانى در صورت‌هاى جماليه را شرح مى‌دهد. فصل پانزدهم به تفاوت محب و عارف اختصاص دارد. آخرين بخش ذيل عنوان خاتمه مطالبى چون تخلق به اخلاق الهى، مدحيه منظوم [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در ستايش پيامبر اسلام(ص) و دعايى در شب نيمه شعبان را در بردارد ....<ref>نظرپور، 1389، ص55-56</ref>
در فصل دوازدهم ذيل عنوان روح المعانى، اشعار برخى عرفا در باب محبت آمده است.در فصل سيزدهم سخنان چند تن از عرفا و محبان إلهى (ذوالنون،جنيد و...) و برخى يافته‌هاى خود [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ديده مى‌شود. فصل چهاردهم با ذكر اشعارى از [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] ذوق او در محبت و تجسم و تجلى حبّ و بعضى از اسماء و معانى در صورت‌هاى جماليه را شرح مى‌دهد. فصل پانزدهم به تفاوت محب و عارف اختصاص دارد. آخرين بخش ذيل عنوان خاتمه مطالبى چون تخلق به اخلاق الهى، مدحيه منظوم [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در ستايش پيامبر اسلام(ص) و دعايى در شب نيمه شعبان را در بردارد ....<ref>نظرپور، 1389، ص55-56</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش