پرش به محتوا

الإتقان في علوم القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '،ص' به '، ص'
جز (جایگزینی متن - '،د' به '، د')
جز (جایگزینی متن - '،ص' به '، ص')
خط ۵۳: خط ۵۳:
الإتقان، نخست‌بار به سال 1271 در هند به چاپ رسيد و پس از آن به سال 1279 در مصر نشر يافت[3]، بهترين چاپ الإتقان،چاپ چهار جلدى آن است، به تحقيق محمد ابوالفضل ابراهيم[4]، اخيرا نيز، در مكه در چهار مجلّد با تحقيق متن و استخراج منابع احاديث نشر يافته است[5].با اين همه «الإتقان»، نيازمند چاپى است منقح و دقيق و با ارجاع همۀ احاديث و اقوال منقول در آن، به منابع و مصادر.
الإتقان، نخست‌بار به سال 1271 در هند به چاپ رسيد و پس از آن به سال 1279 در مصر نشر يافت[3]، بهترين چاپ الإتقان،چاپ چهار جلدى آن است، به تحقيق محمد ابوالفضل ابراهيم[4]، اخيرا نيز، در مكه در چهار مجلّد با تحقيق متن و استخراج منابع احاديث نشر يافته است[5].با اين همه «الإتقان»، نيازمند چاپى است منقح و دقيق و با ارجاع همۀ احاديث و اقوال منقول در آن، به منابع و مصادر.


برخى از عالمان،«الإتقان» را تلخيص كرده‌اند، از جمله،صلاح‌ الدين أرقه‌دان، با عنوان «مختصر الإتقان في علوم القرآن».وى مطالب مهم و اساسى الإتقان را آورده و اعلام متن را به اختصار توضيح داده است[6].اين خلاصه ترجمه شده است، امّا نه چندان دقيق و مطلوب، با عنوان، ترجمۀ خلاصة الإتقان...[7].
برخى از عالمان،«الإتقان» را تلخيص كرده‌اند، از جمله، صلاح‌ الدين أرقه‌دان، با عنوان «مختصر الإتقان في علوم القرآن».وى مطالب مهم و اساسى الإتقان را آورده و اعلام متن را به اختصار توضيح داده است[6].اين خلاصه ترجمه شده است، امّا نه چندان دقيق و مطلوب، با عنوان، ترجمۀ خلاصة الإتقان...[7].


ديگر،گزينش و چينشى است نو، با عنوان «تهذيب و ترتيب الإتقان في علوم القرآن» به خامۀ محمد بن عمر بن سالم بازمول[8].در اين گزينش و چينش عناوين تمام هشتاد نوع اتقان حفظ شده است و انواع جابه‌جا شده است، به مثل [[سيوطى]] كتاب را با «شناخت مكى و مدنى»آغاز مى‌كند، امّا آقاى بازمول اين نوع را، سيزدهمين قرار داده و كتاب را با «شناخت نام‌هاى قرآن و نام‌هاى سوره‌هاى قرآن» که در نظم اصلى كتاب هفدهمين است، آغاز كرده است.
ديگر،گزينش و چينشى است نو، با عنوان «تهذيب و ترتيب الإتقان في علوم القرآن» به خامۀ محمد بن عمر بن سالم بازمول[8].در اين گزينش و چينش عناوين تمام هشتاد نوع اتقان حفظ شده است و انواع جابه‌جا شده است، به مثل [[سيوطى]] كتاب را با «شناخت مكى و مدنى»آغاز مى‌كند، امّا آقاى بازمول اين نوع را، سيزدهمين قرار داده و كتاب را با «شناخت نام‌هاى قرآن و نام‌هاى سوره‌هاى قرآن» که در نظم اصلى كتاب هفدهمين است، آغاز كرده است.
خط ۶۵: خط ۶۵:
برخوردار است[10].ترجمه دوّم نيز به رغم آنكه برخى از فاضلان آن را «يكدست و شيوا و شايسته» دانسته‌اند، دستكم يكدست و شايسته نيست.
برخوردار است[10].ترجمه دوّم نيز به رغم آنكه برخى از فاضلان آن را «يكدست و شيوا و شايسته» دانسته‌اند، دستكم يكدست و شايسته نيست.


[1] از كتاب كافيجى پيشتر سخن گفته‌ايم(بينات، شماره 10،ص 53)، كتاب كافيجى گو اينكه خرد است ولى اين داورى [[سيوطى]] درباره آن به صواب نيست.
[1] از كتاب كافيجى پيشتر سخن گفته‌ايم(بينات، شماره 10، ص 53)، كتاب كافيجى گو اينكه خرد است ولى اين داورى [[سيوطى]] درباره آن به صواب نيست.


[2] بنگريد به:ال[[سيوطى]] و جهوده في القرآن،ص 187-213.
[2] بنگريد به:ال[[سيوطى]] و جهوده في القرآن، ص 187-213.


[3] چاپ‌هاى متعدّد آن را بنگريد در، كتابنامه بزرگ قرآن كريم،120/1.
[3] چاپ‌هاى متعدّد آن را بنگريد در، كتابنامه بزرگ قرآن كريم،120/1.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش