پرش به محتوا

تفسير القمي: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۱ اوت ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - ' ،' به '، '
جز (جایگزینی متن - ')ت' به ') ت')
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '، ')
خط ۹۱: خط ۹۱:
در تفسير موجود، معمولا پس از نقل از غير على بن ابراهيم، با آوردن نام على بن ابراهيم، به‌گونه صريح يا با ضمير، بازگشتِ متن به تفسير على بن ابراهيم يادآورى مى‌شود<ref>به جز ج 1، ص 200 - 271</ref>
در تفسير موجود، معمولا پس از نقل از غير على بن ابراهيم، با آوردن نام على بن ابراهيم، به‌گونه صريح يا با ضمير، بازگشتِ متن به تفسير على بن ابراهيم يادآورى مى‌شود<ref>به جز ج 1، ص 200 - 271</ref>


[[شبیری زنجانی، موسی|سيد موسى شبيرى زنجانى]]، با توجه به اينكه اغلب راويانِ بخش دوم تفسير، همچون احمد بن ادريس و حسن بن على مَهزيار و محمد بن جعفر رزّاز، از استادان على بن حاتِم قزوينى بوده‌اند و هيچ راوى ديگرى از اين مجموعه افراد روايت نمى‌كند، مؤلف كتاب را على بن حاتم مى‌شناساند<ref>به نقل محمد جواد شبيرى، ص 50 و نيز نجاشى، ص 36 و طوسى، ج 3، ص 72 و [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]]  ، ج 2، ص 446 و 519</ref>
[[شبیری زنجانی، موسی|سيد موسى شبيرى زنجانى]]، با توجه به اينكه اغلب راويانِ بخش دوم تفسير، همچون احمد بن ادريس و حسن بن على مَهزيار و محمد بن جعفر رزّاز، از استادان على بن حاتِم قزوينى بوده‌اند و هيچ راوى ديگرى از اين مجموعه افراد روايت نمى‌كند، مؤلف كتاب را على بن حاتم مى‌شناساند<ref>به نقل محمد جواد شبيرى، ص 50 و نيز نجاشى، ص 36 و طوسى، ج 3، ص 72 و [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]] ، ج 2، ص 446 و 519</ref>


ابوالفضل، عباس بن محمد بن قاسم نيز از مشايخ على بن حاتم است<ref>[[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]]  ، ج 1، ص 304</ref> و ممكن است منشأ اشتباه در انتساب كتاب، تبديل نام على بن ابى سهل - كه همان على بن حاتم است - به على بن ابراهيم، به جهت شباهت اين دو اسم، باشد.
ابوالفضل، عباس بن محمد بن قاسم نيز از مشايخ على بن حاتم است<ref>[[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]] ، ج 1، ص 304</ref> و ممكن است منشأ اشتباه در انتساب كتاب، تبديل نام على بن ابى سهل - كه همان على بن حاتم است - به على بن ابراهيم، به جهت شباهت اين دو اسم، باشد.


قسمت عمده تفسير موجود، نقل از تفسير على بن ابراهيم است، ولى وجود نقل‌هايى در «تأويل الآيات» و برخى كتب ديگر از تفسير على بن ابراهيم - كه با احاديث و مطالب تفسير موجود تفاوت‌هاى فراوانى دارد - سبب مى‌شود كه به آنچه از تفسير على بن ابراهيم در تفسير موجود نقل شده، نتوان اعتماد كامل كرد<ref>استرآبادى، ص 32، 140، 214، 216 و قس قمى، ج 1، ص 30، 140، 301، 306 و [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، ص 168، 169، 170، 171 و قس قمى، ج 1، ص 59، 277 و طبرسى، ج 2، ص 503، 614 و قس قمى، ج 1، ص 66، 72 و [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]] ، ج 4، ص 272 و قس قمى، ج 1، ص 155</ref>
قسمت عمده تفسير موجود، نقل از تفسير على بن ابراهيم است، ولى وجود نقل‌هايى در «تأويل الآيات» و برخى كتب ديگر از تفسير على بن ابراهيم - كه با احاديث و مطالب تفسير موجود تفاوت‌هاى فراوانى دارد - سبب مى‌شود كه به آنچه از تفسير على بن ابراهيم در تفسير موجود نقل شده، نتوان اعتماد كامل كرد<ref>استرآبادى، ص 32، 140، 214، 216 و قس قمى، ج 1، ص 30، 140، 301، 306 و [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، ص 168، 169، 170، 171 و قس قمى، ج 1، ص 59، 277 و طبرسى، ج 2، ص 503، 614 و قس قمى، ج 1، ص 66، 72 و [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]]، ج 4، ص 272 و قس قمى، ج 1، ص 155</ref>


مقايسه اسناد على بن ابراهيم در اين كتاب و اسناد على بن ابراهيم در كتاب «كافى»، از دشوارى‌هاى بسيار اين تفسير حكايت مى‌كند؛ از جمله از كوتاه بودن واسطه‌ها در بسيارى از اسناد<ref>براى نمونه: كلينى، ج 2، ص 389 و قس قمى، ج 1، ص 32</ref> و اين امر، سبب مى‌گردد كه در نقل از اين كتاب احتياط شود، چون اين احتمال وجود دارد كه على بن ابراهيم-كه در اواسط عمر نابينا شده بود<ref>نجاشى، ص 260</ref>، مطالب تفسيرى را براى شاگردان خود گفته و آنان آنها را نوشته و تنظيم كرده باشند؛ بنا بر اين، كتاب تفسير على بن ابراهيم در اصل نسخه‌هاى مختلف داشته، از جمله نسخه‌اى از اين تفسير به روايت نوه مؤلف به دست [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] رسيده است و وى، در وصف اين نسخه مى‌گويد: «جميع كتاب، در چهار جزء، در دو مجلد واقع است»، ولى در تفسير موجود، نشانى از اجزا ديده نمى‌شود.
مقايسه اسناد على بن ابراهيم در اين كتاب و اسناد على بن ابراهيم در كتاب «كافى»، از دشوارى‌هاى بسيار اين تفسير حكايت مى‌كند؛ از جمله از كوتاه بودن واسطه‌ها در بسيارى از اسناد<ref>براى نمونه: كلينى، ج 2، ص 389 و قس قمى، ج 1، ص 32</ref> و اين امر، سبب مى‌گردد كه در نقل از اين كتاب احتياط شود، چون اين احتمال وجود دارد كه على بن ابراهيم-كه در اواسط عمر نابينا شده بود<ref>نجاشى، ص 260</ref>، مطالب تفسيرى را براى شاگردان خود گفته و آنان آنها را نوشته و تنظيم كرده باشند؛ بنا بر اين، كتاب تفسير على بن ابراهيم در اصل نسخه‌هاى مختلف داشته، از جمله نسخه‌اى از اين تفسير به روايت نوه مؤلف به دست [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]] رسيده است و وى، در وصف اين نسخه مى‌گويد: «جميع كتاب، در چهار جزء، در دو مجلد واقع است»، ولى در تفسير موجود، نشانى از اجزا ديده نمى‌شود.
خط ۱۲۰: خط ۱۲۰:


# [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]]؛
# [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقا بزرگ طهرانى]]؛
# [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]]  ، علل الشّرايع، نجف، 1386 / 1966، چاپ افست قم[بى‌تا]؛
# [[ابن‌بابویه، محمد بن علی|ابن بابويه]] ، علل الشّرايع، نجف، 1386 / 1966، چاپ افست قم[بى‌تا]؛
# [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، لسان الميزان، چاپ محمد عبدالرحمان مرعشلى، بيروت، 1415 - 1416 / 1995 - 1996؛
# [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر عسقلانى]]، لسان الميزان، چاپ محمد عبدالرحمان مرعشلى، بيروت، 1415 - 1416 / 1995 - 1996؛
# ابن داوود حلى، كتاب الرجال، چاپ محمد صادق آل بحر العلوم، نجف، 1392 / 1972، چاپ افست قم[بى‌تا]؛
# ابن داوود حلى، كتاب الرجال، چاپ محمد صادق آل بحر العلوم، نجف، 1392 / 1972، چاپ افست قم[بى‌تا]؛
# [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]] ، مناقب آل ابى طالب، چاپ هاشم رسولى محلاتى، قم[بى‌تا]؛
# [[ابن شهرآشوب، محمد بن علی|ابن شهر آشوب]]، مناقب آل ابى طالب، چاپ هاشم رسولى محلاتى، قم[بى‌تا]؛
# [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، سعد السّعود للنّفوس، چاپ فارس تبريزيان حسّون، قم، 1379ش؛
# [[ابن طاووس، علی بن موسی|ابن طاووس]]، سعد السّعود للنّفوس، چاپ فارس تبريزيان حسّون، قم، 1379ش؛
# على استرآبادى، تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطّاهرة، چاپ [[استادولی، حسین|حسين استاد ولى]]، قم، 1417؛
# على استرآبادى، تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطّاهرة، چاپ [[استادولی، حسین|حسين استاد ولى]]، قم، 1417؛
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش