موسوعة مصطلحات صدرالدين الشيرازي: تفاوت میان نسخه‌ها

موسوعة مصطلحات صدرالدين الشيرازي (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۵ مهٔ ۲۰۱۶، ساعت ۱۶:۰۴

۱۰۶ بایت حذف‌شده ، ‏۲۵ مهٔ ۲۰۱۶

بدون خلاصۀ ویرایش

Hehghaghi@noornet.net

۰

ویرایش

@@ خط ۳۰: / خط ۳۰: @@
 |-
 |سال نشر
-|data-type='publishYear'|
+|data-type='publishYear'| 2004 م
 |-class='articleCode'
 |کد اتوماسیون
@@ خط ۶۵: / خط ۶۵: @@
 . نويسنده، مباحث كتاب را با واژه‌هاى «ابتداء»، «ابتداء خلق» و «ابتداء للشيئ» و «ابتلاء» (متن كتاب، ص1)، شروع كرده و آنگاه با واژه‌هاى ديگرى همانند «البارئ الأول» و «البارئ»، «باطن الإنسان» و «بدن» و... ادامه داده (همان، ص182) و با «يوم الدين»، «يوم الفتح» و «يوم القيامة و يوم القضاء» (همان، ص1250) به پايان رسانده است.
-. نويسنده به نقل از بعضى از آثار حكيم ملا صدراى شيرازى براى توضيح معناى طهارت چنين نوشته است: علم قرآن، همان‌گونه‌كه خداى تعالى فرموده: ''' «لاَ يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ» ''' (واقعه79/)، علمى است كه آن را جز اهل طهارت و تقديس و تجرد و تنزيه لمس نمى‌كنند؛ چون مراد به اين طهارت، شستن صورت و ريش و پاك كردن لباس و بدن نيست، بلكه مقصود پاك‌سازى قلب از آلودگى شهوت و غضب و جداسازى او از عقايد فاسد، نجاسات كفر، تشبيه، تجسيم، تعطيل، حلول، اتحاد، انكار معاد، حشر ارواح، اجساد و مانند آن است (همان، ص555).
+. نويسنده به نقل از بعضى از آثار حكيم ملا صدراى شيرازى براى توضيح معناى طهارت چنين نوشته است: علم قرآن، همان‌گونه‌كه خداى تعالى فرموده: ''' «لاَ يَمَسُّهُ إِلاَّ الْمُطَهَّرُونَ» ''' (واقعه79/)، علمى است كه آن را جز اهل طهارت و تقديس و تجرد و تنزيه لمس نمى‌كنند؛ چون مراد به اين طهارت، شستن صورت و ريش و پاك كردن لباس و بدن نيست، بلكه مقصود پاك‌سازى قلب از آلودگى شهوت و غضب و جداسازى او از عقايد فاسد، نجاسات كفر، تشبيه، تجسيم، تعطيل، حلول، اتحاد، انكار معاد، حشر ارواح، اجساد و مانند آن است (همان، ص555).
 . همچنين نويسنده براى توضيح معناى وجود معلول، چنين نوشته است: وجود معلول متقوم و وابسته به وجود علتش است. اين وابستگى، همانند ارتباط «نقص و تمام» و «ضعف و قوت» و «امكان و وجوب» است. وجود معلول در نزد مشائيان متقوم و وابسته به علت اوست و آن را از نظر ماهيتش بدون نظر به علتش نمى‌توان تصور كرد تا چه برسد به آنكه در خارج حاصل شود و عدم نپذيرد، بلكه عدم از اين حيثيت (ماهيت) لازمه معلول است (همان، ص1216).
-. همچنين نويسنده براى توضيح معناى اهل يمين چنين نوشته است: اهل يمين همان اهل سلوك و عمل و ابرار هستند و بر حسب اعمالشان مراتبى دارند و براى آنان درجاتى در ثوابشان بر حسب درجات بهشت وجود دارد؛ ''' «وَ لِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا وَ لِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ» ''' (الأحقاف19/) (همان، ص163).
+. همچنين نويسنده براى توضيح معناى اهل يمين چنين نوشته است: اهل يمين همان اهل سلوك و عمل و ابرار هستند و بر حسب اعمالشان مراتبى دارند و براى آنان درجاتى در ثوابشان بر حسب درجات بهشت وجود دارد؛ ''' «وَ لِكُلٍّ دَرَجَاتٌ مِمَّا عَمِلُوا وَ لِيُوَفِّيَهُمْ أَعْمَالَهُمْ وَ هُمْ لاَ يُظْلَمُونَ» ''' (الأحقاف19/) (همان، ص163).
 . عنوان «موسوعة مصطلحات صدرالدين الشيرازي»، چنين القا مى‌كند كه در اين اثر فقط اصطلاحات نوشته شده و بلكه كتاب حاضر فرهنگ اصطلاحات خاصّ صدرالدين شيرازى است؛ درحالى‌كه چنين نيست و همه واژه‌هاى بحث‌شده در اين اثر، اصطلاح به معنى دقيق كلمه نيستند، بلكه بسيارى از آنها، كلماتى عامّ هستند و لغتى بيش نيستند كه در نوشته‌هاى دانشمندان و همچنين در آثار حكيم ملا صدراى شيرازى هم مطرح شده‌اند و هيچ معناى اصطلاحى ويژه‌اى در علوم اسلامى ندارد؛ به‌طور مثال «شهادت»، «شهداء» و «شهوت» كه در اين كتاب آمده (همان، ص491) اصطلاح نيستند.
@@ خط ۹۸: / خط ۹۸: @@
 [[رده:فلسفه اسلامی]]
 [[رده:عصر تجديد حيات فلسفه اسلامی، قرن یازدهم]]
-[[رده:فيلسوفان قرن یازده، آ-ي]]
+[[رده:فيلسوفان قرن یازده، آ-ی]]
-[[رده:صدر الدين شيرازي، محمد بن ابراهيم، 979-1050ق]]
+[[رده:صدر الدين شيرازي، محمد بن ابراهيم 979-1050ق]]