۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ىالدين' به 'ىالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'بالدين' به 'بالدين') |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
اطلاعات چندانى از وى در دست نيست. در منابع، تاريخ ولادت وى ضبط نشده و در تاريخ وفاتش نيز اختلاف وجود دارد، بهگونهاى كه برخى، تاريخ وفات او را سال 701ق و برخى سال 710ق و 711ق ذكر كردهاند كه قول اخير ارجح است<ref>همان</ref> | اطلاعات چندانى از وى در دست نيست. در منابع، تاريخ ولادت وى ضبط نشده و در تاريخ وفاتش نيز اختلاف وجود دارد، بهگونهاى كه برخى، تاريخ وفات او را سال 701ق و برخى سال 710ق و 711ق ذكر كردهاند كه قول اخير ارجح است<ref>همان</ref> | ||
وى در دورانى زندگى مىكرد كه بلاد مسلمين، به خاطر حمله مغولان، دچار جنگ و خونريزى بوده و عالمان بزرگى در اين ايام از دست رفتند كه از آن جملهاند: تقىالدين ابن الصلاح (ت 643ق)، امام علمالدين سخاوى (ت 643ق)، حافظ ضياءالدين مقدسى (ت 643ق)، علامه يوسف ابن جوزى (ت 656)، شيخ الاسلام العز بن عبدالسلام (ت 660ق)، قاضى شام احمد بن خلكان (ت 681ق)، | وى در دورانى زندگى مىكرد كه بلاد مسلمين، به خاطر حمله مغولان، دچار جنگ و خونريزى بوده و عالمان بزرگى در اين ايام از دست رفتند كه از آن جملهاند: تقىالدين ابن الصلاح (ت 643ق)، امام علمالدين سخاوى (ت 643ق)، حافظ ضياءالدين مقدسى (ت 643ق)، علامه يوسف ابن جوزى (ت 656)، شيخ الاسلام العز بن عبدالسلام (ت 660ق)، قاضى شام احمد بن خلكان (ت 681ق)، قطبالدين محمد بن احمد بن على قسطلانى (ت 686ق)، قطبالدين محمد بن مسعود سيرافى<ref>ت بعد 712ق</ref> | ||
مصادر تاريخى، اشارهاى به مسافرتهاى علمى وى نكردهاند، مگر سفر او در اواخر عمرش به بغداد كه صاحب «[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]]» متذكر آن گرديده است. در «مفتاح السعادة» نيز به اين نكته اشاره شده است كه در سال 710ق، نزد ابوالمجد محمد بن محمد بن عبدالساتر، تفقه كرده و «الزيادات» را از ابونصر احمد بن محمد بن عمر العتابي البخاري روايت كرده است<ref>همان، ص18</ref> | مصادر تاريخى، اشارهاى به مسافرتهاى علمى وى نكردهاند، مگر سفر او در اواخر عمرش به بغداد كه صاحب «[[كشف الظنون عن أسامي الكتب و الفنون|كشف الظنون]]» متذكر آن گرديده است. در «مفتاح السعادة» نيز به اين نكته اشاره شده است كه در سال 710ق، نزد ابوالمجد محمد بن محمد بن عبدالساتر، تفقه كرده و «الزيادات» را از ابونصر احمد بن محمد بن عمر العتابي البخاري روايت كرده است<ref>همان، ص18</ref> |
ویرایش