۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مرحوم خويى' به 'مرحوم خويى '
جز (جایگزینی متن - '[[ ' به '[[') |
جز (جایگزینی متن - 'مرحوم خويى' به 'مرحوم خويى ') |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
محمدتقى نقوى قائنى خراسانى، در سال 1308 در شهر قائن در جنوب خراسان، بين بيرجند و گناباد، متولّد شد. پدرش، مرحوم سيد باقر، كاسب و ملاك بود. مادرش صبيه يكى از علماى مشهور محل بود. شش كلاس ابتدايى را در قائن گذراند و چهار سال از آن در زمان رضاشاه بود. در شهريور 1320 كه رضاشاه را بردند، كلاس چهارم ابتدايى بود. بعد از تحصيلات ابتدايى، يكى دو سال مشغول تحصيلات قديمه شد و ديد آن جا براى تحصيلات مناسبتى ندارد و عاز مشهد شد. | محمدتقى نقوى قائنى خراسانى، در سال 1308 در شهر قائن در جنوب خراسان، بين بيرجند و گناباد، متولّد شد. پدرش، مرحوم سيد باقر، كاسب و ملاك بود. مادرش صبيه يكى از علماى مشهور محل بود. شش كلاس ابتدايى را در قائن گذراند و چهار سال از آن در زمان رضاشاه بود. در شهريور 1320 كه رضاشاه را بردند، كلاس چهارم ابتدايى بود. بعد از تحصيلات ابتدايى، يكى دو سال مشغول تحصيلات قديمه شد و ديد آن جا براى تحصيلات مناسبتى ندارد و عاز مشهد شد. | ||
در حدود هشت سال مشهد بود و سطح را در مشهد خواند و ادبيات و مطوّل را نزد اديب نيشابورى بود و كتب سطح را نزد آقا شيخ هاشم قزوينى و شيخ هاشم دامغانى گذراند. حدود سال 1330 بود كه به تهران آمد، براىِ رفتن به عراق. پس از فوت پدر به ايران آمد و به قائن رفت و دو سال در قائن توقف كرد تا كارهاى ماليات بر ارث و انحصار وراثت انجام شد و اوضاع سامان گرفت. در آن مدّت ازدواج كرد و براى ادامه تحصيلات همراه با خانواده، به عراق رفت. در آن جا تا سال 1338 يا 1339 ماند و از درس آقايانى؛ مانند سيّد محسن حكى و سيّد محمود شاهرودى و اصول مرحوم خويى استفاده كرد. درس خارج را در نجف خواند. چند صباحى هم از درس ميرزا باقر زنجانى استفاده كرد؛ ولى استادان ثابت وى آقايان حكى و شاهرودى بودند. | در حدود هشت سال مشهد بود و سطح را در مشهد خواند و ادبيات و مطوّل را نزد اديب نيشابورى بود و كتب سطح را نزد آقا شيخ هاشم قزوينى و شيخ هاشم دامغانى گذراند. حدود سال 1330 بود كه به تهران آمد، براىِ رفتن به عراق. پس از فوت پدر به ايران آمد و به قائن رفت و دو سال در قائن توقف كرد تا كارهاى ماليات بر ارث و انحصار وراثت انجام شد و اوضاع سامان گرفت. در آن مدّت ازدواج كرد و براى ادامه تحصيلات همراه با خانواده، به عراق رفت. در آن جا تا سال 1338 يا 1339 ماند و از درس آقايانى؛ مانند سيّد محسن حكى و سيّد محمود شاهرودى و اصول [[خویی، ابوالقاسم|مرحوم خويى]] استفاده كرد. درس خارج را در نجف خواند. چند صباحى هم از درس ميرزا باقر زنجانى استفاده كرد؛ ولى استادان ثابت وى آقايان حكى و شاهرودى بودند. | ||
و دوباره به ايران برگشت. [[بروجردی، حسین|مرحوم بروجردى]] پيغام دادند كه به بمبئى هندوستان برو؛ آن جا كسى را مىخواستند. به جهاتى قبول نكرد و نرفت و به قائن رفت تا در محلّ خود خدمتى كند. ده سال در آن جا بود و ديد محيط كوچك است و از وى استفاده نمىشود. | و دوباره به ايران برگشت. [[بروجردی، حسین|مرحوم بروجردى]] پيغام دادند كه به بمبئى هندوستان برو؛ آن جا كسى را مىخواستند. به جهاتى قبول نكرد و نرفت و به قائن رفت تا در محلّ خود خدمتى كند. ده سال در آن جا بود و ديد محيط كوچك است و از وى استفاده نمىشود. | ||