۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابیبکر' به 'ابیبکر') |
جز (جایگزینی متن - 'اميرمؤمنان على(ع)' به 'اميرمؤمنان على(ع) ') |
||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
مؤلف به اين نكته تاكيد دارد كه دلايل اهل سنّت بر امامت ابوبكر، فقط اجماع و افضليّت است، البتّه اگر افضليّت او را معتبر بدانند و هيچ حديث و سفارشى از پيامبر(ص)بر امامت ابوبكر نداشته باشند.<ref>متن كتاب، ص36</ref> | مؤلف به اين نكته تاكيد دارد كه دلايل اهل سنّت بر امامت ابوبكر، فقط اجماع و افضليّت است، البتّه اگر افضليّت او را معتبر بدانند و هيچ حديث و سفارشى از پيامبر(ص)بر امامت ابوبكر نداشته باشند.<ref>متن كتاب، ص36</ref> | ||
وى مىافزايد: در اثبات امامت اميرمؤمنان على(ع) از هر سه طريق (نص صريح پيامبر(ص)، اجماع و افضليت) مىتوانيم به نتيجه برسيم اما اينجا از ذكر آنها صرف نظر مىكنيم. | وى مىافزايد: در اثبات امامت [[امام على(ع)|اميرمؤمنان على(ع)]] از هر سه طريق (نص صريح پيامبر(ص)، اجماع و افضليت) مىتوانيم به نتيجه برسيم اما اينجا از ذكر آنها صرف نظر مىكنيم. | ||
مهمترين دليل اهل سنت، قضيه نماز ابوبكر است كه مىگويند: نماز او در حال حيات پيامبر(ص)، بر امامت او دلالت مىكند؛ ولى بر اساس مطالبى كه در كتاب گفته شده، پيامبر(ص) او را از محراب كنار زد و خودش با مردم نماز خواند. صحت اين مطلب در صورتى قابل استناد است كه خبر فرستادن ابوبكر براى نماز نيز صحيح باشد. | مهمترين دليل اهل سنت، قضيه نماز ابوبكر است كه مىگويند: نماز او در حال حيات پيامبر(ص)، بر امامت او دلالت مىكند؛ ولى بر اساس مطالبى كه در كتاب گفته شده، پيامبر(ص) او را از محراب كنار زد و خودش با مردم نماز خواند. صحت اين مطلب در صورتى قابل استناد است كه خبر فرستادن ابوبكر براى نماز نيز صحيح باشد. |
ویرایش