۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الصوم في الشريعة الإسلامية الغراء: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' (عليهم‌السلام)' به '(عليهم‌السلام)'
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیه‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - ' (عليهم‌السلام)' به '(عليهم‌السلام)') |
||
| خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
پنجم: روزه كسى كه نمى‌داند فردا ماه رمضان است يا خير مانند زندانى، در اين صورت معتقد است وى بايد بداند كه رمضان است و نمى‌تواند بدون علم قصد كند. در اين بخش فروع و احكام فراوانى مطرح شده است. | پنجم: روزه كسى كه نمى‌داند فردا ماه رمضان است يا خير مانند زندانى، در اين صورت معتقد است وى بايد بداند كه رمضان است و نمى‌تواند بدون علم قصد كند. در اين بخش فروع و احكام فراوانى مطرح شده است. | ||
در فصل دوم مفطرات هشت‌گانه روزه مورد بحث فقهى قرار گرفته است، اين مفطرات عبارتند از: خوردن و آشاميدن، جماع، استمنا، عمداً دروغ بستن به خدا و رسولش(ص) و ائمه اطهار (عليهم‌السلام)، رساندن غبار غليظ به حلق، سر زير آب كردن، بقاى بر جنابت. | در فصل دوم مفطرات هشت‌گانه روزه مورد بحث فقهى قرار گرفته است، اين مفطرات عبارتند از: خوردن و آشاميدن، جماع، استمنا، عمداً دروغ بستن به خدا و رسولش(ص) و ائمه اطهار(عليهم‌السلام)، رساندن غبار غليظ به حلق، سر زير آب كردن، بقاى بر جنابت. | ||
البته مؤلف دو مورد ديگر هم به اين تعداد اضافه كرده است: يكى تنقيه (آب را از مخرج وارد بدن كردن) و يكى هم عمداً قى كردن. نگارنده تك تك اين موارد را مورد بحث و تحقيق فقهى قرار داده و احكام و فروع هر يك را بيان كرده، ادله و اقوال پيرامون هر كدام را با ذكر مستندات مورد كنكاش فقهى قرار داده و در نهايت نظر خود را اعلام نموده است. | البته مؤلف دو مورد ديگر هم به اين تعداد اضافه كرده است: يكى تنقيه (آب را از مخرج وارد بدن كردن) و يكى هم عمداً قى كردن. نگارنده تك تك اين موارد را مورد بحث و تحقيق فقهى قرار داده و احكام و فروع هر يك را بيان كرده، ادله و اقوال پيرامون هر كدام را با ذكر مستندات مورد كنكاش فقهى قرار داده و در نهايت نظر خود را اعلام نموده است. | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
در مورد صورت سوم اختلاف وجود دارد. ايشان كلام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] را پذيرفته كه باطل بودن روزه در اين مورد را تابع باب طهارت دانسته است؛ در آن‌جا اگر قايل به وجوب غسل شديم، روزه هم باطل مى‌شود و قضا و كفاره دارد. | در مورد صورت سوم اختلاف وجود دارد. ايشان كلام [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] را پذيرفته كه باطل بودن روزه در اين مورد را تابع باب طهارت دانسته است؛ در آن‌جا اگر قايل به وجوب غسل شديم، روزه هم باطل مى‌شود و قضا و كفاره دارد. | ||
نويسنده، ضمن تأكيد بر اين نكته كه دروغ بستن به خدا و معصومان (عليهم‌السلام) در صورت عمد روزه را باطل مى‌كند؛ به اين مطلب اشاره كرده است كه اين حكم اختصاص به فقه شيعه دارد و اهل سنت به چنين چيزى معتقد نيستند. وى ادله و احاديث متعدد و اقوال مختلفى در اين باره نقل و نقد مى‌كند و در پايان به اين نتيجه مى‌رسد كه انصاف آن است كه فتوا دادن به بطلان روزه و واجب كردن قضا بر كسى كه دروغ بر خدا، پيامبر و ائمه مى‌بندد مشكل است، چه رسد به واجب كردن كفاره. | نويسنده، ضمن تأكيد بر اين نكته كه دروغ بستن به خدا و معصومان(عليهم‌السلام) در صورت عمد روزه را باطل مى‌كند؛ به اين مطلب اشاره كرده است كه اين حكم اختصاص به فقه شيعه دارد و اهل سنت به چنين چيزى معتقد نيستند. وى ادله و احاديث متعدد و اقوال مختلفى در اين باره نقل و نقد مى‌كند و در پايان به اين نتيجه مى‌رسد كه انصاف آن است كه فتوا دادن به بطلان روزه و واجب كردن قضا بر كسى كه دروغ بر خدا، پيامبر و ائمه مى‌بندد مشكل است، چه رسد به واجب كردن كفاره. | ||
در مبطل ششم سه بحث را مطرح كرده است: | در مبطل ششم سه بحث را مطرح كرده است: | ||