۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
المنية في حكم الشارب و اللحية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' (عليهم‌السلام)' به '(عليهم‌السلام)'
جز (جایگزینی متن - 'مسايل ' به 'مسائل ') |
جز (جایگزینی متن - ' (عليهم‌السلام)' به '(عليهم‌السلام)') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
در ابتداى كتاب مقدمه‌اى نسبتاً مفصل در مورد استدلال به آيات قرآن و روايات معصومين (عليهم‌السلام) در باب حرمت حلق لحيه و لزوم كوتاه كردن شارب مطرح شده و ديدگاه‌هاى فقهاى اسلامى اعم از فقهاى شيعه و مذاهب اربعه اهل سنت مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. آنگاه از جهت روانشناسى و طبى به بحث درباره تراشيدن ريش و آثار و تبعات روانى و پزشكى آن پرداخته شده و جوانب مختلف موضوع بررسى گرديده است. | در ابتداى كتاب مقدمه‌اى نسبتاً مفصل در مورد استدلال به آيات قرآن و روايات معصومين(عليهم‌السلام) در باب حرمت حلق لحيه و لزوم كوتاه كردن شارب مطرح شده و ديدگاه‌هاى فقهاى اسلامى اعم از فقهاى شيعه و مذاهب اربعه اهل سنت مورد بحث و بررسى قرار گرفته است. آنگاه از جهت روانشناسى و طبى به بحث درباره تراشيدن ريش و آثار و تبعات روانى و پزشكى آن پرداخته شده و جوانب مختلف موضوع بررسى گرديده است. | ||
نگارنده، از لحاظ عقلى و عرفى نيز حرمت حلق لحيه را بيان كرده و آن را امرى بديهى وصف كرده است. | نگارنده، از لحاظ عقلى و عرفى نيز حرمت حلق لحيه را بيان كرده و آن را امرى بديهى وصف كرده است. | ||
وى در مقدمه كتاب به ضرورت تبعيت از احكام شرع از جنبه عقلى اشاره نموده و فقها را امناى پيامبر(ص) و ائمه (عليهم‌السلام) در بين مردم توصيف كرده و رد كردن حكم و فتواى ايشان را رد قول معصوم(ع) و رد كردن معصوم را مخالفت آشكار با خداوند ارزيابى نموده است. | وى در مقدمه كتاب به ضرورت تبعيت از احكام شرع از جنبه عقلى اشاره نموده و فقها را امناى پيامبر(ص) و ائمه(عليهم‌السلام) در بين مردم توصيف كرده و رد كردن حكم و فتواى ايشان را رد قول معصوم(ع) و رد كردن معصوم را مخالفت آشكار با خداوند ارزيابى نموده است. | ||
در مقدمه كتاب همچنين مباحثى درباره طبقات مردم از لحاظ علم و جهل به مسائل شرعى، وجوب رجوع جاهل به عالم در امور دينى، شرح حال معاندين دين، مذمت علماى بد، مباحثى درباره رجعت و سفارش به مجالست با علماى دين مطرح شده است. | در مقدمه كتاب همچنين مباحثى درباره طبقات مردم از لحاظ علم و جهل به مسائل شرعى، وجوب رجوع جاهل به عالم در امور دينى، شرح حال معاندين دين، مذمت علماى بد، مباحثى درباره رجعت و سفارش به مجالست با علماى دين مطرح شده است. | ||