پرش به محتوا

قواعد فقه (محقق داماد): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'لمعه' به 'لمعه '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'لمعه' به 'لمعه ')
خط ۹۱: خط ۹۱:
#:و) بررسى اين قاعده در قانون مدنى ايران.
#:و) بررسى اين قاعده در قانون مدنى ايران.
#قاعده غرور؛ اين قاعده، در مكاتب فقهى شيعه، اهل سنت، ظاهريه و زيديه، معتبر شناخته شده است. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، نخستين كسى است كه در كتاب «المبسوط»، در ابواب مختلف از جمله غصب، عاريه و نكاح به اين قاعده عمل كرده است؛ هر چند نويسنده، معتقد است تعبير صريح قاعده، در عبارت ايشان ديده نشده است، ولى در استدلال ضمان گفته شده است: «لانه غرّه».
#قاعده غرور؛ اين قاعده، در مكاتب فقهى شيعه، اهل سنت، ظاهريه و زيديه، معتبر شناخته شده است. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، نخستين كسى است كه در كتاب «المبسوط»، در ابواب مختلف از جمله غصب، عاريه و نكاح به اين قاعده عمل كرده است؛ هر چند نويسنده، معتقد است تعبير صريح قاعده، در عبارت ايشان ديده نشده است، ولى در استدلال ضمان گفته شده است: «لانه غرّه».
#:پس از ايشان، [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادريس حلى]]، در «سرائر»، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، در «شرايع»، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، در «قواعد الاحكام»، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخرالمحققين]]  در «ايضاح»، [[شهيد اول]] در «لمعه»، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] در «جامع المقاصد» و ديگران در ابواب مختلف فقه، به اين قاعده يا به مضمون آن، استناد كرده‌اند.
#:پس از ايشان، [[ابن ادریس، محمد بن احمد|ابن ادريس حلى]]، در «سرائر»، [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]]، در «شرايع»، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، در «قواعد الاحكام»، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخرالمحققين]]  در «ايضاح»، [[شهيد اول]] در «[[الروضة البهية في شرح اللمعة الدمشقية (2 جلدی)|لمعه]] »، [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] در «جامع المقاصد» و ديگران در ابواب مختلف فقه، به اين قاعده يا به مضمون آن، استناد كرده‌اند.
#قاعده تلف مبيع قبل از قبض؛ اگر چه به مجرد وقوع بيع، مشترى، مالك مبيع و بايع، مالك ثمن مى‌شود، ولى اين قاعده مقرر مى‌دارد كه هر گاه پس از عقد بيع و قبل از تسليم، مبيع نزد بايع تلف شود، از مال وى تلف شده است.
#قاعده تلف مبيع قبل از قبض؛ اگر چه به مجرد وقوع بيع، مشترى، مالك مبيع و بايع، مالك ثمن مى‌شود، ولى اين قاعده مقرر مى‌دارد كه هر گاه پس از عقد بيع و قبل از تسليم، مبيع نزد بايع تلف شود، از مال وى تلف شده است.
#:خروج اين قاعده از قواعد اوليه حاكم بر معاملات، تلف مثمن، تلف جزء مبيع، اختصاص اين قاعده به بيع، اتلاف توسط بايع، مشترى يا شخص ثالث، تحليل حقوقى قبض و اينكه تلف موجب فسخ است نه ضمان به مثل و قيمت، از جمله مباحث اين فصل است.
#:خروج اين قاعده از قواعد اوليه حاكم بر معاملات، تلف مثمن، تلف جزء مبيع، اختصاص اين قاعده به بيع، اتلاف توسط بايع، مشترى يا شخص ثالث، تحليل حقوقى قبض و اينكه تلف موجب فسخ است نه ضمان به مثل و قيمت، از جمله مباحث اين فصل است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش