۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '،ش' به '، ش') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
ابوعمرو دانى استادان اندلسى، مصرى، | ابوعمرو دانى استادان اندلسى، مصرى، حجازى، شامى و عراقى بسيار ديده بود كه تهيۀ فهرست جامعى از آنان ميسر نيست و منابع موجود تنها به ذكر نام بعضى از مشهورترين ايشان پرداختهاند(نك:حميدى،483/2-484؛[[ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک|ابن بشكوال]]،405/2-406؛ ياقوت،126/12-127؛نيز نك:آثار خطى، شم 8).در ميان شيوخ وى، ابوالمطرف عبدالرحمن بن عثمان قشيرى زاهد،جايگاه ويژهاى دارد، | ||
زيرا ابوعمرو بيش از مجموع احاديثى كه از ديگران نقل كرده، احاديث او را در آثار خود آورده است. | زيرا ابوعمرو بيش از مجموع احاديثى كه از ديگران نقل كرده، احاديث او را در آثار خود آورده است. | ||
| خط ۷۶: | خط ۷۶: | ||
پرورش داد(براى فهرست اسامى آنان، نك:ذهبى، معرفة،327/1، تذكرة،1120/3؛[[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، همان،504/1). | پرورش داد(براى فهرست اسامى آنان، نك:ذهبى، معرفة،327/1، تذكرة،1120/3؛[[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، همان،504/1). | ||
3 تن از مشهورترين آنان، مقريانى هستند كه خود در اندلس حوزههاى قرائت تشكيل دادهاند:يكى،فرزندش ابوالعباس احمد(د 471 ق) است كه پس از پدر در دانيه بر مسند اقراء تكيه زد(ابن بشكوال،65/1؛[[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، همان،80/1)؛ديگرى، ابوداوود سليمان ابن نجاح | 3 تن از مشهورترين آنان، مقريانى هستند كه خود در اندلس حوزههاى قرائت تشكيل دادهاند:يكى،فرزندش ابوالعباس احمد(د 471 ق) است كه پس از پدر در دانيه بر مسند اقراء تكيه زد(ابن بشكوال،65/1؛[[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، همان،80/1)؛ديگرى، ابوداوود سليمان ابن نجاح مغربى، شيخ القراء بلنسيه (د 496 ق) است كه مدت مديدى در ملازمت ابوعمرو دانى به سر برد و بيشتر تأليفات وى را از خود او استماع كرد و آثار ابوعمرو دانى را در سراسر اندلس رواج داد(نك: [[ابن بشکوال، خلف بن عبدالملک|ابن بشكوال]]،203/1-204؛ ابن خير،28-29،34،72-74؛[[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، همان،316/1-317، النشر،58/1-61)؛سومى، ابوعبدالله محمد بن عيسى تجيبى طليطلى، معروف به مغامى(د 485 ق) است كه در اشبيليه به تدريس قرائت اشتغال داشت(نك:همو،غاية،224/2- 225). | ||
شهرت ابوعمرو دانى به عنوان مقرى و تأليفات مشهور او در علم قرائت، مقام علمى او را در حديث از نظرها دور داشته است.اين در حالى است كه منابع كهن از او به عنوان محدثى بزرگ كه از مغرب به | شهرت ابوعمرو دانى به عنوان مقرى و تأليفات مشهور او در علم قرائت، مقام علمى او را در حديث از نظرها دور داشته است.اين در حالى است كه منابع كهن از او به عنوان محدثى بزرگ كه از مغرب به | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
ابوطاهر اسماعيل بن خلف انصارى اندلسى(د 455 ق)كه حتى در چند مورد كاملتر و دقيقتر از التيسير بوده (زاهد،12-13)،چندان شهرتى كسب نكرده است. | ابوطاهر اسماعيل بن خلف انصارى اندلسى(د 455 ق)كه حتى در چند مورد كاملتر و دقيقتر از التيسير بوده (زاهد،12-13)،چندان شهرتى كسب نكرده است. | ||
كتاب التيسير بارها توسط علماى علم قرائت شرح شده (براى شروح آن، نك:مرعشلى،39) و 2 سده پس از | كتاب التيسير بارها توسط علماى علم قرائت شرح شده (براى شروح آن، نك:مرعشلى،39) و 2 سده پس از ابوعمرو، شاطبى(د 590 ق) التيسير را در قصيدۀ مشهورش حرز الامانى و وجه التهانى (معروف به شاطبيه)به نظم آورد و شهرت التيسير را دو چندان گردانيد.شهرت التيسير و شكل منظوم آن شاطبيه، رفته رفته به جايى رسيد كه در اواخر سدۀ 8 و اوايل سدۀ 9ق ديگر اين تصور در حوزههاى علميه و محافل قرائات به وجود آمده بود كه قرائت معتبر و متواترى در غير اين 2 كتاب وجود ندارد(نك:[[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، تحبير،7). | ||
امروزه وجود صدها نسخۀ دست نوشته از كتاب التيسير در كتابخانههاى جهان كه در سدههاى مختلف استنساخ شدهاند(مثلا 248 نسخه در الفهرس الشامل، القراءات،33/1-73)، خود بهترين گواه بر رواج پيوستۀ اين كتاب از زمان مؤلف تاكنون مىباشد،چنانكه در دوران معاصر،زمانى كه خاور شناسان در صدد چاپ و نشر برخى منابع علم قرائات برآمدند، كتاب التيسير را به جهت اعتبار و شهرت بىنظير و فراوانى نسخههاى خطى آن، براى اين منظور انتخاب كردند(نك: پرتسل،«د، ط»). | امروزه وجود صدها نسخۀ دست نوشته از كتاب التيسير در كتابخانههاى جهان كه در سدههاى مختلف استنساخ شدهاند(مثلا 248 نسخه در الفهرس الشامل، القراءات،33/1-73)، خود بهترين گواه بر رواج پيوستۀ اين كتاب از زمان مؤلف تاكنون مىباشد،چنانكه در دوران معاصر،زمانى كه خاور شناسان در صدد چاپ و نشر برخى منابع علم قرائات برآمدند، كتاب التيسير را به جهت اعتبار و شهرت بىنظير و فراوانى نسخههاى خطى آن، براى اين منظور انتخاب كردند(نك: پرتسل،«د، ط»). | ||
| خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
ب-خطى: | ب-خطى: | ||
1.الادغام الكبير، كه موضوع آن مجموعۀ ادغامهاى كبير ويژۀ قرائت ابوعمرو بصرى است و نسخههايى از آن در موزۀ بريتانيا، كتابخانۀ شهيد على در تركيه و كتابخانۀ جامع زيتونه در تونس موجود است(/720 I , S , LAG ;/42 XL , | 1.الادغام الكبير، كه موضوع آن مجموعۀ ادغامهاى كبير ويژۀ قرائت ابوعمرو بصرى است و نسخههايى از آن در موزۀ بريتانيا، كتابخانۀ شهيد على در تركيه و كتابخانۀ جامع زيتونه در تونس موجود است(/720 I , S , LAG ;/42 XL , SAG؛ريو، شم 92)؛2.الاشارة بلطيف العبارة، كه نسخهاى از آن در اسكندريه (سيد،6/1) و نسخهاى ديگر در كتابخانۀ نجيب پاشا در تركيه موجود است(ششن،268/1؛ الفهرس الشامل، القراءات،30/1)؛3.الاهتداء فى الوقف و الابتداء. | ||
نسخههايى از اين اثر در برخى كتابخانهها از جمله در كتابخانۀ ازهريه موجود است(مرعشلى،37)؛4.الايجاز و البيان فى اصول قراءة نافع. | نسخههايى از اين اثر در برخى كتابخانهها از جمله در كتابخانۀ ازهريه موجود است(مرعشلى،37)؛4.الايجاز و البيان فى اصول قراءة نافع. | ||
بخشهايى از آن در كتابخانۀ ملى پاريس موجود است( | بخشهايى از آن در كتابخانۀ ملى پاريس موجود است(دوسلان، شم (3)592)؛5.البيان فى اختلاف ائمة الامصار و اتفاقهم فى عدد آى القرآن.نسخهاى از آن در دانشگاه رياض موجود است(اسحاق،34/1 -35)؛6.التحديد فى الاتقان و التجويد.3 نسخه از اين كتاب را بروكلمان نشان داده (S , LAG، همانجا) و يك نسخه نيز در آستان قدس(آستان،1/2) موجود است؛7.تذكرة الحافظ لتراجم القرّاء السبعة و اجتماعهم و اتفاقهم فى حروف الاختلاف.نسخهاى از آن در كتابخانۀ افيون قره حصار در تركيه موجود است(ششن،269/1)؛8. الترجمة.اين كتاب حاوى فهرست شيوخ ابوعمرو و سلسلۀ اسانيد قرائات اوست كه نسخهاى از آن در مجموعۀ قوله (/517 I , LAG)يافت مىشود؛9.التقريب النافع فى الطرق العشرة لنافع.نسخهاى از آن در | ||
كتابخانۀ ملى پاريس موجود است( | كتابخانۀ ملى پاريس موجود است(دوسلان، شم(3)4532؛نيز نك: پرتسل،46)؛10.جامع البيان فى القراءات السبع(و طرقها) المشهورة (و الغريبة)(ذهبى، همان،327/1؛[[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]،غاية،505/1).اين كتاب در 30 باب تنظيم شده (براى عناوين ابواب، نك:بانكيپور، شم1214) و نسخههاى متعددى از آن در كتابخانههاى خدابخش، نور عثمانيه و دار الكتب مصر موجود است(/719 I , S , LAG ; LAG، همانجا؛ الفهرس الشامل، القراءات،75/1-76)؛11.السنن الواردة فى الفتن،يا الفتن و الملاحم([[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، همانجا)، كه نسخۀ خطى آن در كتابخانۀ ظاهريه و تصوير آن در كتابخانۀ مركز موجود است؛12.شرح القصيدة الخاقانية، شرحى است بر قصيدۀ ابومزاحم موسى بن عبيد الله خاقانى(د 325 ق)كه در 51 بيت،در تجويد و قرائات سروده شده و نسخههاى متعددى از آن موجود است(نك:مرعشلى،40-41)؛ | ||
13.مفردات القرّاء السبعة([[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، همانجا).نسخهاى از آن در دار الكتب مصر موجود است(خديويه،114/1)؛14.الموضح فى الفتح و الامالة، كه در آن شيوۀ قرّاء سبعه و موارد اختلافشان را با يكديگر در موضوع اماله مورد بررسى قرار داده است(نك:پرتسل، 234).نسخههايى از اين كتاب در كتابخانههاى ازهريه (ازهريه،148/1) و ملى پاريس(دو | 13.مفردات القرّاء السبعة([[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]]، همانجا).نسخهاى از آن در دار الكتب مصر موجود است(خديويه،114/1)؛14.الموضح فى الفتح و الامالة، كه در آن شيوۀ قرّاء سبعه و موارد اختلافشان را با يكديگر در موضوع اماله مورد بررسى قرار داده است(نك:پرتسل، 234).نسخههايى از اين كتاب در كتابخانههاى ازهريه (ازهريه،148/1) و ملى پاريس(دو سلان، شم(2)4202) موجود است؛15.نقط المصاحف.نسخههايى از اين اثر در كتابخانههاى ظاهريه،دانشگاه ابوظبى،دار الكتب مصر و كتابخانۀ ملى پاريس موجود است(الفهرس الشامل، رسم المصاحف،14؛براى عناوين ديگر آثار خطى و يافت نشده، نك:مرعشلى،35-44).[1] | ||
(1) منبع:دائرة المعارف بزرگ اسلامى،ج 6،ص 71-69، | (1) منبع:دائرة المعارف بزرگ اسلامى،ج 6،ص 71-69، | ||
ویرایش