پرش به محتوا

الفصول المهمة في معرفة الأئمة عليهم‌السلام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'كشف الغمة' به 'كشف الغمة '
جز (جایگزینی متن - ' فى ' به ' في ')
جز (جایگزینی متن - 'كشف الغمة' به 'كشف الغمة ')
خط ۴۸: خط ۴۸:
نويسنده انگيزه خود از اين تأليف را درخواست دوستان خويش و به منظور تكفير گناهان گذشته بيان مى كند.  
نويسنده انگيزه خود از اين تأليف را درخواست دوستان خويش و به منظور تكفير گناهان گذشته بيان مى كند.  


تعبير ابن صباغ مالكى از امامان شيعه و القابى كه براى ايشان ذكر مى كند مانند نويسندگان شيعى است. او با ذكر نام امام و لقب مشهور وى مشخص مى كند كه وى چندمين امام است. البته عنوان دهى اين كتاب از «كشف الغمة» گرفته شده است زيرا اربلى نيز در آغاز بررسى زندگى هر امام به همين نحو گزارش مى كند.
تعبير ابن صباغ مالكى از امامان شيعه و القابى كه براى ايشان ذكر مى كند مانند نويسندگان شيعى است. او با ذكر نام امام و لقب مشهور وى مشخص مى كند كه وى چندمين امام است. البته عنوان دهى اين كتاب از «[[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]] » گرفته شده است زيرا اربلى نيز در آغاز بررسى زندگى هر امام به همين نحو گزارش مى كند.


وى پيش از بحث از زندگى امامان، به اين سئوال كه اهل بيت چه كسانى هستند پاسخ داده است. گزارشهاى اين كتاب در بخش مربوط به مخالفتهاى معاويه و اصحاب جمل تاريخى است هر چند منابع را مشخص نكرده است.
وى پيش از بحث از زندگى امامان، به اين سئوال كه اهل بيت چه كسانى هستند پاسخ داده است. گزارشهاى اين كتاب در بخش مربوط به مخالفتهاى معاويه و اصحاب جمل تاريخى است هر چند منابع را مشخص نكرده است.
خط ۶۰: خط ۶۰:


==منابع كتاب==
==منابع كتاب==
در نگاه اوليه چنين به نظر مى رسد كه ابن صباغ مالكى به صورت گسترده از منابع شيعى استفاده كرده ولى با مقايسه منابع ارائه شده در اين كتاب به اين نتيجه مى رسيم كه منبع عمده وى در نقل گزارشهاى شيعى، كتاب «كشف الغمة» اربلى بوده و منابعى كه ابن صباغ ياد مى كند همان منابعى است كه اربلى در كشف الغمة ذكر كرده است. ابن صباغ از منبع اصلى خويش به هيچ عنوان ياد نكرده و تلاش مى نمايد آن را به عنوان مسئله اى سرّى پوشيده دارد و به خواننده چنين القا مى كند كه به منابع مذكور در كتاب به صورت مستقيم دسترسى داشته و حال آن كه چنين نيست و اين موارد را به واسطه كتاب «كشف الغمة» ياد مى كند؛ زيرا ساختار كتاب «الفصول المهمة» همان ساختار كتاب «كشف الغمة» است. به طور كلى حجم مطالب منقول از كشف الغمة در كتاب الفصول المهمة، حدود هشتاد درصد است.
در نگاه اوليه چنين به نظر مى رسد كه ابن صباغ مالكى به صورت گسترده از منابع شيعى استفاده كرده ولى با مقايسه منابع ارائه شده در اين كتاب به اين نتيجه مى رسيم كه منبع عمده وى در نقل گزارشهاى شيعى، كتاب «[[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]] » اربلى بوده و منابعى كه ابن صباغ ياد مى كند همان منابعى است كه اربلى در [[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]]  ذكر كرده است. ابن صباغ از منبع اصلى خويش به هيچ عنوان ياد نكرده و تلاش مى نمايد آن را به عنوان مسئله اى سرّى پوشيده دارد و به خواننده چنين القا مى كند كه به منابع مذكور در كتاب به صورت مستقيم دسترسى داشته و حال آن كه چنين نيست و اين موارد را به واسطه كتاب «[[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]] » ياد مى كند؛ زيرا ساختار كتاب «الفصول المهمة» همان ساختار كتاب «[[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]] » است. به طور كلى حجم مطالب منقول از [[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]]  در كتاب الفصول المهمة، حدود هشتاد درصد است.


برخى منابع كه در كشف الغمة نيست مانند: درر السمطين زرندى (م 750)، طبقات (الشافعية) الكبرى، سبكى (م771)، مناقب الامام الشافعى نوشته بيهقى (م.458)،  
برخى منابع كه در [[كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط. الحديثة)|كشف الغمة]]  نيست مانند: درر السمطين زرندى (م 750)، طبقات (الشافعية) الكبرى، سبكى (م771)، مناقب الامام الشافعى نوشته بيهقى (م.458)،  


الذرية الطاهرة دولابى، الموجز في فضل الخلفاء الاربعه نوشته ابوالفتوح اسعد بن ابى الفضائل بن خلف عجلى، مناقب ابوالمعالى فقيه مالكى.  
الذرية الطاهرة دولابى، الموجز في فضل الخلفاء الاربعه نوشته ابوالفتوح اسعد بن ابى الفضائل بن خلف عجلى، مناقب ابوالمعالى فقيه مالكى.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش