۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بیهقی، احمد بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'دلائل النبوة بيهقى' به 'دلائل النبوة بيهقى '
جز (جایگزینی متن - 'ابن فورك انصارى اصفهانى' به 'ابن فورك انصارى اصفهانى ') |
جز (جایگزینی متن - 'دلائل النبوة بيهقى' به 'دلائل النبوة بيهقى ') |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
#الاعتقاد و الهداية الى سبيل الرشاد. بيهقى در اين اثر به اختصار امور واجب در اعتقادات اهل سنت را براى انسان مكلف معرفى كرده و به بيان مطالبى چون اسماء و صفات حق، قضا و قدر، عدم خلق قرآن، مشيّت، تعريف ايمان و حدود آن، اثبات نبّوت رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم، كرامات اوليا و اصحاب و اهل بيت رسول خدا و خلافت خلفاى چهارگانه پرداخته است. اين اثر دو نوبت در بيروت (1380 و 1401) منتشر شده است. | #الاعتقاد و الهداية الى سبيل الرشاد. بيهقى در اين اثر به اختصار امور واجب در اعتقادات اهل سنت را براى انسان مكلف معرفى كرده و به بيان مطالبى چون اسماء و صفات حق، قضا و قدر، عدم خلق قرآن، مشيّت، تعريف ايمان و حدود آن، اثبات نبّوت رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم، كرامات اوليا و اصحاب و اهل بيت رسول خدا و خلافت خلفاى چهارگانه پرداخته است. اين اثر دو نوبت در بيروت (1380 و 1401) منتشر شده است. | ||
#دلائل النبوّة و معرفة احوال صاحب الشريعة. در سيرۀ نبوى و زندگانى نياكان نبى اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم و اخلاق و معجزات و بشارات به ظهور آن حضرت است. بيهقى در اين كتاب معجزات و خوارق عاداتى را نقل مى‌كند كه بسيارى معتبر و برخى ضعيف و قابل خدشه‌اند. مورخان و سيره‌نويسان پس از بيهقى، اين كتاب را مرجعى استوار و معتبر براى خود دانسته‌اند و به همين دليل اسناد قبل از او را حذف كرده و سخن وى را موثق دانسته‌اند <ref>همو، 1361 ش، مقدمۀ مهدوى دامغانى، ج 1، ص 20</ref>. براى نمونه، [[ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در [[البداية و النهاية (دارالفکر)|البداية و النهاية]]، و [[سيوطى]] در الخصائص الكبرى از آن نقل كرده‌اند <ref>همو، 1401، مقدمۀ كاتب، همانجا</ref> خركوشى، نيز كتابى به نام دلايل النبوة داشته است <ref>ابن عماد، ج 3، ص 184</ref>. | #دلائل النبوّة و معرفة احوال صاحب الشريعة. در سيرۀ نبوى و زندگانى نياكان نبى اكرم صلى اللّه عليه و آله و سلّم و اخلاق و معجزات و بشارات به ظهور آن حضرت است. بيهقى در اين كتاب معجزات و خوارق عاداتى را نقل مى‌كند كه بسيارى معتبر و برخى ضعيف و قابل خدشه‌اند. مورخان و سيره‌نويسان پس از بيهقى، اين كتاب را مرجعى استوار و معتبر براى خود دانسته‌اند و به همين دليل اسناد قبل از او را حذف كرده و سخن وى را موثق دانسته‌اند <ref>همو، 1361 ش، مقدمۀ مهدوى دامغانى، ج 1، ص 20</ref>. براى نمونه، [[ابن‌کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] در [[البداية و النهاية (دارالفکر)|البداية و النهاية]]، و [[سيوطى]] در الخصائص الكبرى از آن نقل كرده‌اند <ref>همو، 1401، مقدمۀ كاتب، همانجا</ref> خركوشى، نيز كتابى به نام دلايل النبوة داشته است <ref>ابن عماد، ج 3، ص 184</ref>. | ||
#:دلائل النبوة بيهقى در هند و بيروت به طبع رسيده و نيز بخشى از آن را [[مهدوی دامغانی، محمود|محمود مهدوى دامغانى]] به فارسى ترجمه كرده كه در 1361ش در تهران به چاپ رسيده است. | #:[[دلائل النبوة و معرفة أحوال صاحب الشريعة|دلائل النبوة بيهقى]] در هند و بيروت به طبع رسيده و نيز بخشى از آن را [[مهدوی دامغانی، محمود|محمود مهدوى دامغانى]] به فارسى ترجمه كرده كه در 1361ش در تهران به چاپ رسيده است. | ||
#شعب الايمان (الجامع المصنف في شعب الايمان). | #شعب الايمان (الجامع المصنف في شعب الايمان). | ||
#:نوشته‌اى فراگير كه بيهقى آن را بر شيوۀ منهاج‌الدين في شعب الايمان حسين بن حسن حليمى (متوفى 403)، در بيان شاخه‌هاى ايمانى به رشتۀ تحرير درآورده است. اساس اين كتاب، بر مبناى حديثى از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم است. ابوجعفر عمر قزوينى (متوفى 699)، آن را تلخيص كرده و مختصر شعب الايمان، نام نهاده است. اين كتاب در شش مجلد و در بعضى نسخه‌هاى خطى سه مجلد است <ref>احمد بيهقى، 1408 ب، مقدمۀ عامر احمد حيدر، ص 41-42؛همو، 1408 الف، مقدمۀ ابيانى، ص 6</ref>. | #:نوشته‌اى فراگير كه بيهقى آن را بر شيوۀ منهاج‌الدين في شعب الايمان حسين بن حسن حليمى (متوفى 403)، در بيان شاخه‌هاى ايمانى به رشتۀ تحرير درآورده است. اساس اين كتاب، بر مبناى حديثى از رسول خدا صلى اللّه عليه و آله و سلّم است. ابوجعفر عمر قزوينى (متوفى 699)، آن را تلخيص كرده و مختصر شعب الايمان، نام نهاده است. اين كتاب در شش مجلد و در بعضى نسخه‌هاى خطى سه مجلد است <ref>احمد بيهقى، 1408 ب، مقدمۀ عامر احمد حيدر، ص 41-42؛همو، 1408 الف، مقدمۀ ابيانى، ص 6</ref>. | ||