پرش به محتوا

ترتیب خلاصة الأقوال في معرفة الرجال: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ابن عقده' به 'ابن عقده '
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)')
جز (جایگزینی متن - 'ابن عقده' به 'ابن عقده ')
خط ۶۳: خط ۶۳:
علامه در ترجمه هر راوى، ديدگاه علماى رجالى گذشته را بدون اينكه به قائل آن اشاره كند، تكرار مى‌كند. در اين ميان، با توجه به اعتماد بيشتر علامه به نظريات [[نجاشى]]، ابتدا نظر نجاشى ذكر مى‌شود و جز در مواردى خاص، مثل اختلاف بين رجاليان درباره يك راوى، يا هنگام نقل نظر از كتاب‌هاى رجالى‌اى كه فقط دست علامه بوده و به دست ما نرسيده است، منبع را ذكر نمى‌كند. اين امر، بر اعتماد بيشتر علامه به قول نجاشى دلالت دارد و به همين جهت، اصل متن خود را [[كتاب نجاشى]] قرار داده است.
علامه در ترجمه هر راوى، ديدگاه علماى رجالى گذشته را بدون اينكه به قائل آن اشاره كند، تكرار مى‌كند. در اين ميان، با توجه به اعتماد بيشتر علامه به نظريات [[نجاشى]]، ابتدا نظر نجاشى ذكر مى‌شود و جز در مواردى خاص، مثل اختلاف بين رجاليان درباره يك راوى، يا هنگام نقل نظر از كتاب‌هاى رجالى‌اى كه فقط دست علامه بوده و به دست ما نرسيده است، منبع را ذكر نمى‌كند. اين امر، بر اعتماد بيشتر علامه به قول نجاشى دلالت دارد و به همين جهت، اصل متن خود را [[كتاب نجاشى]] قرار داده است.


در خلاصة الأقوال از بيشتر منابع رجالى متقدم استفاده شده، ولى مهم اين است كه علامه بعضى از مطالب خود را از كتاب‌هايى آورده كه فقط خودش آن‌ها را نقل كرده است، مثل رجال عقيقى يا رجال ابن عقده يا رجال ابن شاذان و... و اين كتاب‌ها از راه ديگرى به دست ما نرسيده است ....<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 انجم‌شعاع، على، ص112]</ref>
در خلاصة الأقوال از بيشتر منابع رجالى متقدم استفاده شده، ولى مهم اين است كه علامه بعضى از مطالب خود را از كتاب‌هايى آورده كه فقط خودش آن‌ها را نقل كرده است، مثل رجال عقيقى يا رجال [[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده]]  يا رجال ابن شاذان و... و اين كتاب‌ها از راه ديگرى به دست ما نرسيده است ....<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 انجم‌شعاع، على، ص112]</ref>


از مهم‌ترين شاخصه‌هاى اين كتاب، نظريات علامه درباره راويان است. اين نظريات، حاكى از مبانى رجالى علامه است؛ نظرياتى كه از ديرباز مد نظر بزرگان اين دانش بوده است ....<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 همان]</ref>
از مهم‌ترين شاخصه‌هاى اين كتاب، نظريات علامه درباره راويان است. اين نظريات، حاكى از مبانى رجالى علامه است؛ نظرياتى كه از ديرباز مد نظر بزرگان اين دانش بوده است ....<ref>[http://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/1034349 همان]</ref>
خط ۷۷: خط ۷۷:
«الحسين بن مختار القلانسي، واقفي و قال ابن عقدة: إنه كوفي ثقة و الاعتماد عندي على الأول».
«الحسين بن مختار القلانسي، واقفي و قال ابن عقدة: إنه كوفي ثقة و الاعتماد عندي على الأول».


كاملا مشهود است كه به علت وقف حسين بن مختار، توثيق ابن عقده پذيرفته نشده و فساد مذهب، در مقابل وثاقت آورده شده است.
كاملا مشهود است كه به علت وقف حسين بن مختار، توثيق [[ابن عقده، احمد بن محمد|ابن عقده]]  پذيرفته نشده و فساد مذهب، در مقابل وثاقت آورده شده است.


ج)- بسيارى ديگر چون «احمد بن حسن»، «حنان بن سدير صيرفى»، «محمد بن اسحاق بن عمار بن حيان تغلبى»، «ظفر بن حمدون»، «اسحاق بن عمار صيرفى» و...
ج)- بسيارى ديگر چون «احمد بن حسن»، «حنان بن سدير صيرفى»، «محمد بن اسحاق بن عمار بن حيان تغلبى»، «ظفر بن حمدون»، «اسحاق بن عمار صيرفى» و...
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش