تاريخ الإمامية و أسلافهم من الشيعة: تفاوت میان نسخه‌ها

در دومین فصل کتاب نام‌های مختلف شیعه ذکر شده است. از احادیث و روایات به دست می‌آید که شیعیان و دوستداران امام صادق در دوران گذشته به نام ترابیه یا شیعه‌على یا جعفریه نامیده مى‏شدند، ولى هنوز به نام امامیه نامیده نشده بودند<ref>ر.ک: همان، ص73؛ همان، ص96</ref>. اصطلاح «امامیه» نام هیچ فرقه از فرقه‏هاى شیعه قرار نگرفت، مگر پس از این‏که غیبت دوازدهمین امام از امامان معصوم به وقوع پیوست و روشن شد که غیبت امام دوازدهم اساس تشکل و نام‌گذاری فرقه امامیه به‌حساب مى‏آید و مقصود ابن جوزى نیز از این گفته که: «امامیه مى‏گویند ممکن نیست دنیا بدون امامى از فرزندان امام حسین (ع) باشد» همین است<ref>ر.ک: همان، ص85؛ همان، ص112</ref>.

در سومین فصل کتاب فرقه‌های سبائیه، کیسانیه، مغیریه و خطابیه معرفی و موضع امامیه نسبت به غلات بررسی شده است. در میان امامان شیعه که بعدها به‌عنوان «ائمه اثنى عشریة و ائمه معصومین» معروف شدند، عده‏اى از آن‏ها که معاصر با غلات بودند، در مقابل آن‏ها موضع صریح و سرسختانه‏اى گرفتند و از آن‏ها بیزارى جسته و هرگونه ارتباط خود را با آن‏ها رد کردند، مقاومت شیعیان میانه‏رو و پیشوایان آن‏ها در مقابل غلات شکل‏هاى متعددى به خود گرفت و ائمه در این کار از روش‏هاى مختلفى استفاده کردند که در همه آن‏ها هدف نابود کردن و خرد کردن دعوت غلات بود<ref>ر.ک: متن کتاب، ص123-122؛ فیاض، عبدالله، ص156</ref>.

# مقدمه و متن کتاب.

# فیاض، عبدالله، پیدایش و گسترش تشیع ترجمه کتاب تاریخ الامامیة، ترجمه سید جواد خاتمی، با مقدمه آیت‌الله سید محمدباقر صدر، چاپخانه دانشگاه تربیت معلم سبزوار، چاپ اول، پاییز 1382.