پرش به محتوا

دفاع از حریم قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'شیخ صدوق' به 'شیخ صدوق '
جز (جایگزینی متن - 'صيانة القرآن من التحريف' به 'صيانة القرآن من التحريف ')
جز (جایگزینی متن - 'شیخ صدوق' به 'شیخ صدوق ')
خط ۵۰: خط ۵۰:
در دومین نکته کتاب، موارد کاربرد لفظ تحریف و انواع تحریف مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده همانند برخی دیگر از نویسندگان<ref>ر.ک: حیدری، سید کمال، ص8</ref>، مباحث آیت‌الله خویی را اساس بحث خود قرار داده، می‌نویسد: «در کلمات بزرگانى چون محقق خوئى ادّعا شده است که لفظ‍‌ تحریف در شش معنى به‌نحو مشترک لفظى استعمال شده است که در میان این معانى، برخى از آنها به اجماع مسلمین در قرآن واقع شده است و برخى به اجماع واقع نشده است و برخى محل خلاف است. ما در اینجا مطالب مرحوم خوئى در ذکر معانى اصطلاح تحریف را نقل و سپس نقد و بررسى مى‌کنیم». سپس بر کلام آیت‌الله خویی دو اشکال وارد کرده و این نکته را هم به پایان می‌برد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص17-12</ref>.
در دومین نکته کتاب، موارد کاربرد لفظ تحریف و انواع تحریف مورد بحث قرار گرفته است. نویسنده همانند برخی دیگر از نویسندگان<ref>ر.ک: حیدری، سید کمال، ص8</ref>، مباحث آیت‌الله خویی را اساس بحث خود قرار داده، می‌نویسد: «در کلمات بزرگانى چون محقق خوئى ادّعا شده است که لفظ‍‌ تحریف در شش معنى به‌نحو مشترک لفظى استعمال شده است که در میان این معانى، برخى از آنها به اجماع مسلمین در قرآن واقع شده است و برخى به اجماع واقع نشده است و برخى محل خلاف است. ما در اینجا مطالب مرحوم خوئى در ذکر معانى اصطلاح تحریف را نقل و سپس نقد و بررسى مى‌کنیم». سپس بر کلام آیت‌الله خویی دو اشکال وارد کرده و این نکته را هم به پایان می‌برد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص17-12</ref>.


در نکته پنجم نظریه بزرگان امامیه در عدم تحریف قرآن مطرح شده است. این بحث نیز با این مقدمه آغاز شده که: «اعاظم از محققین و بزرگان امامیه معتقد به عدم تحریف کتاب شریفند؛ به‌طورى‌ که معتقدند قرآن امروز، همان قرآنى است که بر قلب مبارک پیامبر(ص) نازل شده است، بدون اینکه هیچ نقصانى در آن به وجود آمده باشد؛ همان طور که زیاده‌اى در آن رخ نداده است». نویسنده در ادامه بحث به دیدگاه ده تن از بزرگان امامیه چون فضل بن شاذان، شیخ صدوق، سید مرتضی و شیخ طوسی اشاره کرده و می‌نویسد: «اینها نمونه‌اى از آرا و نظریات بزرگان امامیه، اعم از اصولى و اخبارى است و از مجموعه این کلمات استفاده مى‌شود که قول به تحریف قرآن از اباطیلى است که بطلان آنها در حد ضرورت و بداهت است و چنانچه عده قلیلى برخى از روایات ضعیف را در کتاب خود آورده‌اند یا تمایلى بر طبق آن نشان داده‌اند، هیچ قابل اعتنا در نزد امامیه نیست»<ref>ر.ک: همان، ص25-21</ref>.
در نکته پنجم نظریه بزرگان امامیه در عدم تحریف قرآن مطرح شده است. این بحث نیز با این مقدمه آغاز شده که: «اعاظم از محققین و بزرگان امامیه معتقد به عدم تحریف کتاب شریفند؛ به‌طورى‌ که معتقدند قرآن امروز، همان قرآنى است که بر قلب مبارک پیامبر(ص) نازل شده است، بدون اینکه هیچ نقصانى در آن به وجود آمده باشد؛ همان طور که زیاده‌اى در آن رخ نداده است». نویسنده در ادامه بحث به دیدگاه ده تن از بزرگان امامیه چون فضل بن شاذان، [[ابن بابویه، محمد بن علی|شیخ صدوق]] ، سید مرتضی و شیخ طوسی اشاره کرده و می‌نویسد: «اینها نمونه‌اى از آرا و نظریات بزرگان امامیه، اعم از اصولى و اخبارى است و از مجموعه این کلمات استفاده مى‌شود که قول به تحریف قرآن از اباطیلى است که بطلان آنها در حد ضرورت و بداهت است و چنانچه عده قلیلى برخى از روایات ضعیف را در کتاب خود آورده‌اند یا تمایلى بر طبق آن نشان داده‌اند، هیچ قابل اعتنا در نزد امامیه نیست»<ref>ر.ک: همان، ص25-21</ref>.


در نکته هشتم، امکان تحریف قرآن از نظر عقل و عدم وقوع آن در عمل، به‌صورت فشرده و در چند سطر مطرح شده است:
در نکته هشتم، امکان تحریف قرآن از نظر عقل و عدم وقوع آن در عمل، به‌صورت فشرده و در چند سطر مطرح شده است:
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش